Nang mahimasmasan ay kaagad siyang kumalas mula sa pagkakayakap sa akin. He quickly stood up and looked at me wickedly. Napatayo na rin ako at napayuko dahil hindi ko kayang labanan ang mga titig niya.
"S-sorry, h-hindi ko alam," paghingi ko ng pasensiya dahil hindi ko naman talaga alam kung ano ba talaga ang kinatakutan niya sa glass window.
Napakaganda pa ngang magmasid doon lalo na siguro sa gabi kapag napupuno na ng iba't-ibang ilaw ang siyudad.
"Don't even bother to cook. Nawalan na ako ng gana," walang emosyon niyang saad. Mabilis siyang tumalikod at lumabas ng unit. Pabarag niyang isinara ang pinto.
Napahinga na lang ako ng malalim at hindi ko pa rin maiwasang hindi mapaisip kung bakit siya nagkaganoon. Muli kong inilibot ang aking paningin sa kabuuan ng kanyang unit.
"S?" pa
