MAKASALANANG HAPLOS

SIMULA

PROLOGUE

"Please... let's stop this, Silas. My husband is now looking for me he might have caught us..." I'm trying to stop him from touching me all over while he continues kissing me softly but so tender.

Ngunit traydor ang katawan ko, ang mainit at mapusok niyang halik at haplos sa bawat pribado kong parte naghahatid ng labis na init sa aking sistema dahilan ng aking pagkawala sa sarili.

Naglalakad lang ako sa kanina pasilyo dahil may kinuha lang ako sa aming silid ni Rossini nang bigla na lamang akong hinila ni Silas papasok dito sa isa sa madilim na silid ng mansyon na pinagdadausan ng kaarawan ni Lolo.

"Let's make this quick," he said huskily while he continued kissing my neck and I gasped when he pinned my body on the wall and he put and spread my legs around his waists.

I felt his m*nhood brushing mine, imbis na mag-protesta ako, nadadala ako sa bawat galaw niyang mapanukso.

He put his hand inside my undies and he rubs and holds my folds for him to feel my wetness and I heard him cursing knowing that I'm so ready for him.

He shoved off my p*nty and he inserted his length inside me without a word which makes me gasped because of his sudden movement.

He started thr*sts himself inside me and I did my best not to moan pero may naka-alpas pa rin.

"Ah! Oh..." Humigpit ang hawak ko sa kanyang balikat paikot sa leeg at kinagat ko ang ibabang labi ko sa takot kong may makarinig sa amin.

His thrusts become harder and faster this time while he's holding my hips so tight. I feel his angry hugeness.

Tanging ang mabilis at mapusok na palitan lang namin ng aming mga hininga ang maririnig sa loob ng silid na iyon.

Sinikap namin hindi makalikha ng ingay, ngunit meron pa rin naka-alpas nang pareho naming maabot ang rurok. Nakagat ko na lang ang balikat niya para pigilan ang malakas kong pag-ungol.

Pero siya hindi niya kinaya at hingal na napamura. "F*ck!!" I almost cover his mouth feeling frightened that there's someone might hear us.

"Why are you still f*cking tight?" he asked in a whisper right on my ear and he still can't believe it because he's always surprised by my tightness.

Pareho kaming habol ang aming mga hininga, sa tuwing may nangyayari sa amin at kung kailan tapos na saka lang ako inuusig ng konsensya... konsensyang nagtataksil ako sa aking asawa.

Nanatili akong nakasandal at nakadiin sa dingding habang ang mga hita ko nasa baywang niya pa rin at hindi niya pa hinuhugot ang sarili mula sa akin.

"Ibaba mo na ako..." Napalunok ako. "I'm sure my husband's men are roving in the mansion to look for me." I looked at him and I tried to move but he just kissed me so hungryly but this time on the lips.

I pushed him because of panick thinking about Rossini, natatakot ako mahuli kami at sa ganito pang posisyon.

"P-Please... this is enough for tonight..." pakiusap kong tumigil na siya kundi mahuhuli kami.

Napapitlag naman ako gulat nang bigla niya na lang hampasin ang dingding sa gilid ko na aking kinasasandalan at ng sama ang tingin ipinukol niya sa akin kaya nahintakutan ako.

"Hanggang kailan ako magnanakaw ng sandali, makasama ka lang?" tanong niya nang tingnan niya ako at batid na hindi na niya matagalan na ilihim pa ang aming bawal na relasyon.

Utang na loob. Ano ba ang gusto niya? May asawa ako... sigurado hindi na ako sisikatan ng araw sa oras na malaman ni Rossini ang kataksilan kong ito.

Ilang beses ko na rin sinubukan kalasan siya pero ayaw na niya akong bitawan, ayaw na niya akong pakawalan, kapit na kapit siya sa akin kahit na sinabi ko nang isang pagkakamali lang ito, pagkakamali lang ang pagkakaroon namin ng relasyon.

"Silas..." I looked at him with my pleading eyes. "Sana huli na 'to, ayoko na. Hangga't hindi pa tayo nahuhuli ng asawa ko itigil na natin ito..." Nangilid ang luha ko.

Konsensya, konsensya talaga ang nangingibabaw sa akin pero naiinis din ako sa sarili ko dahil hinahayaan ko siya na paulit-ulit akong angkinin...

At paulit-ulit din naman akong nagpapaubaya sa kanya kahit alam ko nang mali, sa tuwing nagdidikit kami ng palihim, at nagkakaroon ng pagkakataon mapag-isa kaming dalawa.

Mukang hindi niya naman nagustuhan ang sinabi ko nang humigpit ang hawak niya sa magkabila kong braso kaya napayupyop na lang ako at mas nahintakutan dahil nag-dilim din ang mukha niya sa nagbabadyang pagiging bayolente.

"Sa tingin mo ba makakaya ko pa ang tigilan ka, Antice? Ang pakawalan ka pa? He smirked darkly.

"It's too late for that. Walang maghihiwalay, wala. Hindi mo ako iiwan, naiintindihan mo?" Mas dumiin ang pagkakawak niya sa 'kin.

Napangiwi na lang ako at mas nangilid ang luha. Ako naman ang may gawa sa sarili ko nito kaya wala ako dapat ibang sisihin.

"S-Silas—"

"We both know how much you are longing for me every time I wasn't around. I'm the only man who can make you so happy, right?" he cut me off and he loosened his hold and he played his playful fingers on my bare shoulder, teasing me.

"You want to break up with me, huh? But afterall you can't deny that you love me and you are crazy enough when it comes to my touch..." he whispered huskily right on my ear.

I closed my eyes when his hot breath hit my ear and cheek. Napalunok ako, bagay na hindi ko kayang itanggi, hindi ko kaya itanggi na malakas talaga ang epekto niya sa akin.

Dahil kung wala, hindi ko naman para magawang pagtaksilan ang sarili kong asawa...

Muli na lang nangilid ang luha ko, wala na akong magawa, nagkasala na ako, hindi ko na rin siya mapigilan sa paulit-ulit niyang pag-angkin sa akin sa tuwing mayroon siyang pagkakataon.

Kaya gusto ko na rin siyang kalasan hindi ko na para hihintayin pa na mahuli ako ni Ross kaya hangga't maaga pa ay gusto ko na siyang hiwalayan.

Tiningnan ko ang mga mata niya na nangingislap dahil masiyadong matalas. "A-Alam din natin pareho na wala itong patutunguhan kaya mabuti pang—"

"Wala akong pakialam!!" Tumaas ang boses niya dahilan para manlaki ang mga mata ko sa gulat. "Wala akong pakialam kung iyan ang tingin mo! Kaya hindi mo ako p'wede iwan na lang basta matapos ng lahat." Nanlisik ang mga mata niya.

Hiling kong wala sanang nakarinig sa kanya mula sa labas, pero wari ko naman ay wala dahil kulong naman ang silid na ito at may pagka-sound proof din pero iba na rin ang nag-iingat kaya 'di kami gaano lumikha ng ingay kanina.

"Again, I don't f*cking care if you think that my relationship with you is just nothing! Ito lang din ang sasabihin ko sa 'yo, darating din ang araw makukuha rin kita, kayo ng asawa mo ang maghihiwalay hindi tayo," he said in finality with his gritted teeth and madness is visible on his face.

Matapos niya iyong sabihin ay padarag na siyang lumayo sa akin. Inayos niya ang sarili na tila wala lang nangyari sa pagitan namin dalawa habang ako nanatiling nakatayo pa rin sa pwesto ko, nakababa ang lace ng aking long gown kaya kita ang aking kahubdan.

Napakurap na lang ako kasabay ng pagdaloy ng ilang patak ng luha. Nagsisisi ako... sising-sisi ako at nangingibabaw ang takot sa akin dahil alam kong hindi ko siya kayang pigilan sa plano niyang gawin.

Gustong-gusto ko nang kumalas pero... pero hindi ko magawa dahil mismong puso ko, 'di siya kayang pakawalan... iniibig ko siya na ni minsan ay hindi ko maramdaman sa aking malupit na asawa.

He caressed my cheek and wiped my tears, and he came closer to look at my face, and he feels sorry for how he talked to me harshly and for being mad at me a while ago.

"I'm sorry, I just love you so much... that's why I'm becoming like this, and you know that," he said, which brings me more tears seeing how crazy he is now. I'm the one to blame here.

"I know how much you love me too Antice... and don't you dare neither try to leave me. Don't," he said darkly, giving me a warning not to make any stupid moves or stupid decisions.

"No one can separate us, kaya h'wag mo nang subukan na kumalas pa sa akin dahil hindi ko iyan pahihintulutan." Pinakatitigan niya ako.

"Hinding-hindi ako makakapayag na mawala ka sa akin, sa ngayon tanggap kong may kahati ako sa iyo dahil siya ang nauna, pero nasisiguro kong sa susunod, hindi na. Hindi na ako papayag na kahati ko pa siya."

Napalunok na lang ako habang sinasalubong ang mga matatalim ngunit magaganda niyang mga mata kahit nasa dilim.

Look what you did, Antice... you made this to yourself... you made him like this. You digged in to your own grave by loving a man that you shouldn't have met.