Hamza
Yanımda at süren kadına baktım. Kadınlar böyle iki ayağını açarak ata binmezdi aslında. Ona arabayla gelmesini, benim atla gideceğimi söylemiştim. Bunu kabul etmemişti. O da at sürüyordu. Araba arkamızdan geliyordu.
Değişik bir kadındı. Dün gece olanlara rağmen benden korkmamıştı. Gitmemişti. Ya da beni bırakmamıştı. Belki de bir amacı vardı. Çok daha farklı bir amacı. Gelmeden önce başkanla konuştuklarımızı aklımdan bile geçirmiyordum. Bana bu bilgileri ye, yut, bir daha asla düşünme demişlerdi. Ona göre hareket edecektim.
Karşımdaki kadının bilmediği bir şey vardı. Ben onun her şeyini biliyordum. Doğum gününden öleceği güne kadar.
Yanımda ne de güzel inliyordu. Sanki gerçek gibiydi. Hâlbuki yatağımı ısıtmasının tek sebebi beni yönetmek istemesiydi. Tabi arkasındaki güçten em
