Asiye
Başımıza ne geldiyse sanmaktan gelmişti. Adam sandıklarımız, olur sandıklarımız, iyi sandıklarımız, olacak sandığımız şeylerden gelmişti. Yalnız bir sorun vardı, birimiz sanardık, kapılırdık, umut ederdik ama diğerleri onu uyarırdı, her zaman doğruyu gösterirdi. Bu sefer topluca sanmıştık ve topluca yanılmıştık. Sanırım bunun acısı vardı içimizde. Yine de hiçbir şey hissedemiyordum. İçim buz gibiydi. Çok tuhaf ve bilmediğim bir duygu vardı.
O davette bunları söyleyeceğini bilmiyordum.
Hiçbir şey tahmin edememiştim, ben normal bir davet olur, güler eğleniriz ondan sonra da herkes kendi yerine gider diye düşünmüştüm. Vali bizi baya şaşırttı, demek ki hiçbir şeyi saklamayacaktı. Bir taraftan mutlu olmuştum, kendince adalet arıyordu. Ama kendince. Her zaman ilk göze batan biz oluyord
