ห้าเดือนต่อมา...
"มาค่ะมีนมัดผมให้" ฉันเดินมารวบผมยาว ๆ ให้เฮียขุน
"มัดอีกแล้ว หน้าเฮียแบบนี้มีนชอบมองหรือไง" เฮียขุนปัดมือออก
"หน้าแบบนี้แล้วยังไงคะ มีนรับได้ มีนชอบ" ฉันที่ยืนด้านหลังโน้มลงไปหอมแก้มเฮียขุนข้างที่ไม่มีแผลเป็น ข้างแผลเป็นเฮียขุนไม่ชอบให้ยุ่งน่ะ เขาไม่ให้ฉันแตะมันเลยด้วยซ้ำ
"..."
"มาค่ะ มีนมัดผมให้แล้วเดี๋ยวมีนช่วยทำบัญชีนะคะ" ว่าแล้วฉันก็รวบผมให้เฮียขุนอีกครั้ง ครั้งนี้เขายอมค่ะ เขาจะเป็นแบบนี้ตลอดครั้งแรกจะไม่ยินยอม แต่ตื๊อนิดหน่อยเขาก็ยอม เท่าที่อยู่ด้วยหันมาหลายเดือนเฮียขุนเขาใจดีมากค่ะ ถึงแม้บางครั้งจะชอบดุ แต่ว่าความใจดีของเขามีมากกว่า
ใบหน้าข้างที่ปกติของเฮียขุนคือหล่อค่ะ จะเรียกว่าหล่อมากก็ได้ คิ้วเข้ม ขนตางอนและดกมาก ดวงตามีเสน่ห์น่าหลงใหล เวลาเขายิ้มจะหล่อมาก ซึ่งตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาเขายิ้มไม่ถึงสิบครั้ง
ฉันเริ่มช่วยงานเฮียขุน โดยที่เฮียขุนเป็นคนช่วยสอนงาน
