“พี่ณิอ่า...เล่าให้มินฟังบ้างสิ มินอยากเห็นพี่มีความสุขนะ”
“ไม่รู้ว่าสุขหรือจะทุกข์ละนะ มันต้องดูกันยาวๆ”
“อะไร? งงนะเนี่ย”
“เถอะน่า ไม่ต้องเข้าใจหรอก” ณิชาบอกปัดเรื่องเตชิณ ยังไม่อยากเล่าให้ผู้ช่วยฟัง มินเป็นผู้ช่วยเธอ ทำหน้าที่หลายอย่าง แต่เธอก็จ่ายเงินเดือนให้เจ้าหล่อนอย่างงามนะ ในฐานะผู้ช่วยครอบจักรวาล
“ว่าแต่...นี่กี่โมงแล้วมิน” ถามแล้วหันไปดูนาฬิกาบนผนัง มันบอกว่าใกล้จะบ่ายสามโมงแล้ว
“โอ้ว...ตายจริง ต้องไปแล้วค่ะ! ไปเดี๋ยวนี้!”
“ไม่ต้องพามาที่นี่นะ พาไปส่งบ้านยายเลย ขี้เกียจวุ่นวายกับเด็กแสบ ปวดหัว กินเสร็จจะนอน!”
“รับทราบค่า!”
ผู้ช่วยคนเก่งขานรับแล้วรีบคว้าเอากระเป๋าที่อยู่บนโต๊ะทำงานซึ่งตั้งอยู่หน้าห้องของบอส หยิบแป้งตลับบางๆ มาทาหน้าให้พอดูได้ ก่อนจะก้าวไปลงลิฟต์ ต้องพลิกข้อมือดูนาฬิกาหลายรอบเพราะกลัวว่าจะไปรับเจ้าหญิงน้อยของเธอไม่ทัน
“เฮ้อ...มัวแต่คุย ไปสายเลยเรา พู
