Nagising ako na sobrang bigat at sakit ng ulo. Dahan-dahan kong itinaas ang isang kamay at napasapo sa gilid ng tila mabibiyak kong ulo. Diniin ko ang dulo ng daliri sa sintido at marahang menasahe habang nanatiling nakapikit ang mga mata ko. “Aw…” daing ko. Ilang segundong hindi nag-function ang utak ko at ang pananakit ng ulo ko lang ang iniinda ko.
“Where the hell am I?” tanong ko sa sarili ng tuluyang magising ang diwa ko. Kay lambot ng kamang hinihigaan ko, kay bango ng lugar na kinaroroonan ko ngayon. Isa-isa kong binuka ang mga mata. Tinungkod ko ang mga kamay sa hinigaan ko ng napagdesisyonan kong bumangon, kay bagal ng bawat galaw ko dahil baka mas sumakit pa lalo ang ulo.
Binangon ko ang kalahati ng katawan at muli’y napasapo ako sa aking sintido. Nagkaroon ako ng pagkakataon
