DEIMOS
"Xiantiago, Deimos Carnelian," anunsyo ng Host.
Naluha ako sa sobrang saya nang marinig ang pangalan ko. Paakyat na ako sa entablado para tanggapin ang kunwaring diploma na hawak ng mga kasapi sa administrasyon ng unibersidad. Sa wakas, nakapagtapos din.
"Thank you. Thank you," masigla kong sabi habang nakipagkamay sa kanila.
Pagbaba ko, agad akong dumiretso sa kinauupuan nila Mama. Niyakap ko sila dahil isa sila sa dahilan kung bakit nalagpasan ko ito. Hindi sila nagkulang ng pagmamahal sa akin para hindi ko galingan sa anumang aspeto. Sila iyong umahon sa akin sa pagkalubog nang maghiwalay kami ni Phobos. At kung wala sila at ang mga salita nila, hindi ko alam kung saan ako pupulitin.
Matapos ang buong seremonya, agad kaming lumabas ng pamilya ko sa gymnasium. Pero may isan
