Kasalukuyan akong naghihihintay ng masasakyan. Ngunit napapansin kong panay ang tingin sa akin ng mga taong dumadaan sa harapan ko. Tinataasan ko lamang sila ng kilay, alam ko na kung bakit panay ang tingin nila sa akin. Dahil sa itsura kong maitim at parang sabaw ng pusit.
Saka na papansin ko ring hindi ako pinasasakay ng mga sasakyan katulad ng jepney ganoon din ang tricycle. Anak na butiki, oh! Purket pangit ako ayaw na nila akong pasakayin! Tinatamad pa naman akong maglakad. Kasi naman naglakad na ako kanina. Tapos maglalakad ulit ako ngayon. Peste naman, oh. Halos isang oras na akong naghihintay rito sa waiting shed.
Inuugat na nga ang mga paa ko rito dahil sa kahihintay ng masasakyan. Parang gusto ko tuloy magwala dahil sa inis sa mga taong mapanghusga dahil pangit ako.
Hanggang s
