Her Unrequited Love

KABANATA 1

"What's my schedule for today?" Raziel, her boss aka her long time crush asked in a stern voice. Leah couldn't help but giggled inside her mind when she heard his voice.

His voice is gentle and very soothing. Sa sobrang sarap pakinggan ng boses nito ay parang gusto na lang niyang mag skip sa trabaho at matulog.

Ang ganda ng boses nito na sa tingin niya ay papasa ito bilang voice actor or hindi kaya ay singer.

Masayang binuksan niya ang hawak at tiningnan kung ako ang schedule ngayon ng lalaki. Pagkatapos niyang ma check ang schedule nito ay lumingon siya sa lalaki, na hindi niya namalayan na nakatingin na rin pala sa kaniya.

Her smile widened as her heart pounded even more. Kumunot ang noo ni Raziel nang makita ang klase ng kaniyang pag ngiti. Hindi niya ito pinansin at binuksan ang bibig.

"You have a lunch meeting with Mr. Enriquez this lunch sir," mahina at nakangiti niyang sabi sa lalaki. Hindi ito nagsalita. Nakangiti pa rin siya habang nakatingin dito. Nag-iwas ito ng tingin at tiningnan ang mamahaling relo nito na nasa kaniyang pulso.

"Alright, get ready now." Masaya siyang tumango at tinupad ang gusto nito. Napailing-iling na lang si Raziel habang nakatingin sa babae na masayang umalis sa kaniyang opisina.

Hindi niya alam pero ang lakas ata ng tama sa kaniya ng babae. Ilang taon na silang dalawa na magkasama pero hindi pa rin ito nawawalan ng atensyon sa kaniya.

He sighed when his heart began beating heavily. Dahan-dahan siyang pumunta sa kaniyang swivel chair at tamad na umupo. He closed his eyes tightly. The smiling face of his secretary suddenly appeared in his mind. He couldn't help but groan.

Lately, Leah's face keeps on popping on his mind out of nowhere. Lagi itong nasa kaniyang isip. Hindi niya alam kung ginayuma ba siya ng babae. Para mawala ang mukha nito ay sinusubsub na lang niya ang sarili sa pag t-trabaho.

I wonder why she's always on my mind...

"Sir, the car is ready." Raziel flinched when Leah suddenly talk. Binuksan niya ang kaniyang mga mata at sumalubong kaagad ang maaliwalas at nakangiti nitong mukha.

Raziel's forehead creased and light glared at Leah who's trying so hard to suppress her chuckle.

After she call her boss' personal driver, napagpasyahan niya na hindi gumawa ng kahit anong ingay habang papalapit siya sa opisina nito. Nang makita niya na nakapikit ang mga mata nito ay mas lalong tumindi ang kaniyang pagnanasa na gulatin ito.

She doesn't know why but Raziel's surprised face is very pleasing to see. She wanted to see more of it but it looks like this is not the time.

Grabe ang pagpipigil niya na hindi tumawa sa harap nito habang masama itong nakatingin sa kaniya. Halatang nagulat ito base na rin sa paraan ng pagtingin nito sa kaniya. Ang pag-igtad ng katawan nito at ang biglang pagbukas ng kaniyang mga mata ay sariwa pa rin sa kaniyang isipan.

He looks adorable, I wanted to do it again.

She thought to herself while looking at her grumpy boss. Tumayo si Raziel sa pagkakaupo at lumapit sa kaniya. Hindi niya mapigilang mapakagat labi nang makalapit na ito sa kaniya ng tuluyan.

His unique and manly scent that left scent on her throat makes her heart flutter. Maldito na tiningnan siya ng lalaki. Leah giggled and immediately get what he meant.

"Sir, ang laki-laki mo na pero hindi ka pa rin marunong mag ayos ng necktie mo," she mumbled smiling. Tumaas ang kaliwang kilay nito dahil sa kaniyang sinabi.

"Isn't tying my necktie properly your work?" Raziel asked, confused. Her smile widened even more.

The first day she became Raziel's secretary, she noticed that it's necktie are not properly tied. She wanted to fix it properly but she doesn't want to shock him. Kaya napagsiyahan niya na pabayaan lang muna ito.

One time, when she was delivering files to his office, she saw him struggling while trying to put on his neck tie. And that became her signal. Ever since that day, siya na laging nag-aayos sa necktie nito.

Kapag naman absent siya ay hindi ito nag n-neck tie. Gusto niyang matawa. She asked him why he won't wear necktie when she's absent, ang sabi niya ay hindi niya raw gusto ang pagkakaayos ng kaniyang katulong sa necktie nito.

When he said those words, her heart wouldn't stop fluttering.

"Right... I'll fix your necktie forever," she mumbled in a joking manner. Akala niya ay sasagot ang lalaki pero nanatili itong tahimik.

Awkward na humiwalay siya rito. Mahal niya ang lalaki at alam niya na hindi siya nito gusto. Kahit na masakit ay nanatili pa rin siya sa tabi nito.

Being his secretary makes her happy. Kahit na may mga magagandang mga trabaho naman ang bagay sa kaniya, mas pinili niya na maging secretary nito.

And she won't regret her decision to become his secretary. And if she'll have another chance again to choose what she'll be in the future, she will still choose to be his secretary.

Tahimik silang dalawa habang nakasakay sa mamahalin nitong sasakyan. Papunta silang dalawa ngayon sa meeting place ng ka business partner nito.

Hindi niya mapigilang mapangiwi habang nakatingin sa labas ng bintana. The atmosphere is very awkward after what she said. She puff up her cheeks and slightly pinched herself.

Ang tanga mo kasi! Kung hindi ka lang sana nag joke, eh 'di sana hindi awkward! Bobo nito.

She cursed herself inside her mind. She doesn't know how to make this awkward atmosphere disappear. Iba pa naman ang kaniyang boss.

Sa mga taon na nakasama niya ito, hindi ito pala salita at sinasarili lang ang problema. Hindi ito nagsasalita hanggat hindi ikaw ang mauna. She once thought that he may have a high pride but she's wrong, he just doesn't know how to open up.

Kahit ilang taon na silang magkasama, wala pa rin siyang alam tungkol sa pamilya nito. Maliban na lang sa binigay ng kaniyang Mama na CEO ng Lombardy Corporation ang kanilang kompanya noong grumaduate sila. Maliban diyan ay wala na.

Waka siyang ka alam-alam tungkol sa pamilya sa lalaki. Pero kahit ganoon, ay alam niya ang mga gusto at hindi nito gusto.

After how many minutes, they finally arrived at the restaurant. Isa ito sa pinakasikat na restaurant sa Asia. Bukod na rin sa masasarap nitong pagkain, sikat din ito dahil palagi itong pinupuntahan ng mga bibigating tao.

Tahimik lang na nakasunod siya sa lalaki no'ng sila ay papasok. Nang makapasok na sila ay mabilis na pumunta sila sa vip room. Mabuti na lang at mabilis siya. Pahirapan ang pagkuha sa vip room sa restaurant na 'to. Mabuti na lang at malakas ang influence ni Raziel sa mundo ng business.

"Sir? Should I start ordering the foods now?" Malamig na tumango si Raziel sa kaniya. Leah couldn't helped but pouted her lips. Sanay na siya na tango lang ang sinusukli nito, pero hindi niya pa rin maiwasan na masaktan.

Tahimik at mabigat sa loob ang kaniyang loob habang naghihintay sa business partner nito. Dumating na lang ang pagkain, hindi pa rin dumating si Mr. Enriquez.

Raziel's forehead furrowed while looking at his watched. Mag-iisang oras na pero wala pa rin ito. They need to talk about this project since malapit na itong isagawa.

Nakatingin lang si Leah sa kaniyang boss na sa tingin niya ay malapit nang sumabog. Minsan lang mainis si Raziel pero alam niyang kapag nagalit na ito ay magtago ka na lang.

"Should I call them sir?" Bumaling ang tingin nito sa kaniya at tumango. Magkasalubong pa rin ang mga kilay nito.

Mabilis niyang kinuha ang kaniyang cell phone at mabilis na dinial ang number ni Mr. Enriquez. After how many rings ay sumagot na ito.

"Hel–"

"Miss Leah! We're very sorry!" Kumunot ang kaniyang noo dahil sa natatarantang boses ni Mr. Enriquez. Seryosong nakikinig si Raziel sa kaniyang tabi. She gulped and open her mouth.

"Sir? Is something wrong?" she asked a bit worried. May narinig siyang nagkakagulo sa kabilang linya.

"Please tell Mr. Lombardy that today's meeting will be postponed. I just got into an accident, thankfully I'm not harmed. Please deliver my apologies to him." Bago pa man siya makapagsalita ay mabilis na namatay ang tawag.

Bumaling ang kaniyang tingin kay Raziel. Alam niyang narinig nito ngayon ang pinag-usapan nila ni Mr. Enriquez. Leah sighed and looked at the foods in front of them.

"What should we do with this sir?" she asked a bit worried. Sayang naman kung itatapon lang ang mga pagkain. Bakit ba kasi ang dami ng pinaorder nito sa kaniya?

Raziel sighed and looked at his watched. His gaze then went to her. Hindi niya mapigilang mapalunok habang sinasalubong ang nagbabaga at seryoso nitong tingin.

"Let's eat, just the two of us." Her eyes widened, surprised at what her boss had said just now. Nagsimulang mag wala ang kaniyang dibdib habang hindi pa rin makapaniwala na nakatingin sa kaniyang boss.

Oh my gosh! Don't tell me this is a date? Ah!