บทที่ 22

1504 Words

!!! "ตาเฒ่ามาดูตระกร้าที่ลูกเอาลงมาทำไมมันหนักและเยอะขนาดนี้นะ " ป้ากู้จึงยกออกมาดูว่าในกระกร้ามีอะไรบ้างที่ลูกชายนำมาให้จากบ้านของเย่หรง สองลุงป้าถึงกับอ้าปากค้างกับสิ่งที่ลูกชายได้มาจากบ้านของเพื่อนสนิทหน่อไม้สด หน่อไม้ดองและต้มจนสุกก็มีปลาที่ลูกชายบอกยังดิ้นขลุกคักอยู่เต็มถังเลย ปลาแดดเดียวทั้งตากจนแห้งสนิทนี้พวกเขาหาปลาได้เยอะขนาดไหนกันจึงถึงกับตากแดดเป็นของฝากแบบไม่หวงของเลยลูกชายของนางช่างมีเพื่อนที่ดีเหลือเกิน "ยายเฒ่าข้าบอกแล้วว่าภรรยาของเย่หรงจิตใจดีมากนางตอบแทนคนที่ดีกับสามีรวมทั้งน้องๆของเขาแบบไม่หวงของกินเลยละ ข้าวต้มปลาหม้อใหญ่ที่พวกเรากินเมื่อคืนเจ้าก็ได้กินได้เห็นทุกอย่างแล้วต่อไปอย่าได้หวงของหรือความช่วยเหลือเด็กบ้านของเย่หรงเล่า" เขาบอกภรรยา "ตาเฒ่าข้าไม่เคยหวงของหรือว่าให้เจ้าแฝดเลยสักครั้งนะเจ้าก็ว่าไปได้ข้ามีแต่จะตอบแทนพวกเขาสิที่ช่วยเจ้กับลูกรอดตายกลับมาหาข้าเมื่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD