"พี่เหม่ยหลันเจ้าคะยาพี่ใหญ่มาแล้วเจ้าค่ะ" เฉิงเย่ซิงเคาะประตูบอกก่อนที่นางจะเป็นคนเปิดประตูออกให้พี่ชายรองถือถ้วยยาเข้ามาให้พี่ชายได้ ซือเหม่ยหลันรับถ้วยยาต่อจากน้องชายของสามี
"ขอบใจมากจ๊ะตงเอ๋อร์ซิงเอ๋อร์เก่งที่สุดเลย" นางชมสองแฝดทำให้ทั้งสองยิ้มจนแก้มปริ
"ท่านพี่ดื่มยาก่อนเจ้าค่ะจะได้นอนพักข้าจะทำงานที่หลังบ้านไม่ได้ไปไหนถ้าท่านต้องการอะไรก็เรียกได้เลยนะเจ้าคะ" นางบอกสามีหลังที่เขาดื่มยากินน้ำล้างปากเรียบร้อยแล้ว
"ได้ขอบใจเจ้ามากนะหลันเอ๋อร์น้องรองน้องเล็กด้วยที่ต้มยามาให้พี่ใหญ่" ชายหนุ่มบอกกับสามคนในห้องที่เป็นคนสำคัญกับเขาหมดทุกคนในบ้านหลังนี้
"ขอรับพี่ใหญ่/เจ้าค่ะพี่ใหญ่"
"ข้าเต็มใจเพราะพี่ใหญ่สำคัญที่สุดสำหรับข้าทั้งสองคนรวมถึงพี่สะใภ้ด้วยเพราะเราเป็นครอบครัวเดียวกัน เหมือนพี่เหม่ยหลันบอกขอรับ" เฉิงเย่ตงบอกพี่ชายอย่างแข็งขัน
"พี่ใหญ่รู้แล้วพวกเจ้าเองก็สำคัญกับพ
