ซือเหม่ยหลันภรรยาของชายอาภัพแห่งหมู่บ้านป่าท้อ

บทที่ 10

ตัดมาทางบ้านตีนเขาที่สามคนพี่สะใภ้กับน้องสามีนั้นกินมื้อค่ำอิ่มต่างก็แยกย้ายเข้านอนห้องใครห้องมัน อีกเดี๋ยวสามีของนางกลับมาจากล่าสัตว์ต้องให้เขาต่อเติมห้องนอนให้ซิงเอ๋อร์ใหม่ เพราะต่อไปนางจะต้องโตพอจะหัดนอนคนเดียวได้แล้วจะนอนกับพี่ชายตลอดไปไม่ได้

ตอนนี้ซือเหม่ยหลันเข้าอาบน้ำในมิติหลังจากที่นางจัดการเห็ดป่าผักป่าหน่อไม้ที่นางโยนเข้ามิติมาได้ไม่น้อยนางดองผักจนได้มายี่สิบให ดีนะนางมีกระปุกพลาสติกมากมายเอาใส่ผักดอง หน่อไม้นางก็ดองทั้งนึ่งใส่ถุงเอาไว้กินหน้าหนาวเอาไว้ตากแดดให้แห้งสนิด กับสองแฝดวันพรุ่งนี้จะไปขุดมาใหม่นางทำงานในมิติจนเสร็จแล้วจึงอาบน้ำนอน

เห็ดนางนึ่งใส่ถุงเข้าช่องฟิตเอาไว้กินนานๆส่วนไหนที่เก็บกับสองแฝดนั้นทำเอาไว้กินในของบ้านของสามพี่น้องนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยก่อนจะหลับไปและไม่ได้รับรู้ว่าคนบนเขานั้นเป็นห่วงตนเองที่ยังไม่ได้คุยกันเลยจนสองคืนแล้วตั้งแต่ไปรับนางมาจากบ้านแม่เลี้ยง

รุ่งขึ้นนางก็ตื่นมาหุงหาอาหารจนเสร็จหมดทุกอย่างก่อนที่สองพี่น้องจะตื่นเพื่อจะมาช่วยพี่สะใภ้ แต่เพราะเด็กทั้งสองคนนั้นเหนื่อยจากการเดินขึ้นเขาหาของป่ากับพี่สะใภ้จึงทำให้หลับลึกมาสองคืน ว่าจะทำอาหารช่วยก็ไม่ทันสองวันแล้ว ซือเหม่ยหลันก็นำเอาเกลือเอาน้ำมันใส่ไปในใหจนเต็มรวมถึงข้าวด้วยเครื่องปรุงนางนำออกมาใส่ภาชนะที่มีในครัวเพื่อสองแฝดจะได้ไม่สงสัย

"ข้าสองคนตื่นไม่ทันพี่เหม่ยหลันอีกแล้วเจ้าค่ะน่าอายจริงๆ" สองพี่น้องบ่นแล้วยิ้มอายๆให้พี่เหม่ยหลันที่ทำทุกอย่างเสร็จจนหมดไม่เหลือให้ช่วยอะไรเลย นางตากปลาเสร็จแล้วเดินมาบอกเด็กทั้งสองคนให้ตักข้าวมากินก่อนจะได้ขึ้นเขาปลา

" พี่จัดการงานหมดแล้วไม่ต้องเป็นห่วงไม่ต้องคิดมากหน้าที่ของเด็กคือกินแล้วนอนให้เพียงพอ เอาไว้โตกว่านี้ค่อยช่วยพี่ก็ยังไม่สาย และการเก็บผักป่าต้องให้เจ้าสองคนช่วยพี่สยู่แล้ว" นางบอกสองแฝดยิ้มๆ

"วันนี้พี่ได้หัดทำที่ดักปลามาสี่อันเดี๋ยวจะลองเอาลงน้ำไปดักดู ดักเลยขึ้นไปทางที่พวกเราเดินขึ้นตีนเขาห่างกันเล็กน้อยเวลาไปเก็บจะได้ไม่ไกลกันมากของเมื่อวานพี่ทำตากแดดหมดแล้วรวมของวันนี้ด้วย ได้มาไม่น้อยพี่หาบมาเมื่อเช้าปลาเยอะจริงๆ ดูสิตากยาวไปจนสุดที่พี่ทำที่ตากเพิ่มอีก เห็นแบบนี้พวกเรามีของกินพอที่จะกินจะขายหาตำลึงเข้าบ้านรอพี่ใหญ่ของพวกเจ้าลงเขามาก่อนคงจะได้ของไปขายจนเต็มเกวียนอย่างแน่นอน" นางบอกกับสองแฝด

"พี่เหม่ยหลันปลาที่ตากเมื่อวานนี้หรือเจ้าคะทำไมมันอร่อยขนาดนี้ละพี่เหม่ยหลันใส่อะไรบ้างทอดจนเหลืองอร่ามพี่รองอร่อยไหมเจ้าคะ"

นางหันไปหาพี่ชายวันนี้ซือเหม่ยหลันทอดปลา แกงเห็ดโคน นางเก็บยอดผักหวานป่าลงมาด้วยใส่ลงไปหวานอร่อยกลมกล่อม ยอดแมงลักเก็บเอาในมิติรวมถึงน้ำใบย่านาง แกงแบบรสชาติที่ตัวเองกินถ้าใส่ไข่มดแดงลงไปคงจะแซ่บกว่านี้นางคิดในใจ แต่กลัวสองแฝดจะถามว่าไข่อะไรเอา ถาใส่นางกินคนเดียวในมิติดีกว่าหรืออยู่ไปนานๆก่อนจะพาพวกเขาไปแหย่ไข่มดแดงฤดูที่มันออกไข่นะอิๆ

"อร่อยมากน้องเล็กน้ำพริกนี้ไม่เผ็ดมากกินได้จ๊ะพี่ใส่เห็ดที่มีกลิ่นหอมย่างแล้วตำแต่ไม่ใส่พริกหลายเม็ดสำหรับเด็ก"

ส่วนของนางจะแยกต่างหากเพราะชินกับรสชาติจัดจ้านมื้อนี้จัดหนักเพราะต้องขึ้นเขา ถ้ากินข้าวต้มนางไม่ค่อยอยู่ท้องสักเท่าไร จึงพาสองแฝดหุงข้าวกินนางเอาข้าวหอมมะลิใส่ผสมข้าวที่ท่านลุงกู้ซื้อมาให้

"มันหอมมากเลยขอรับพี่เหม่ยหลันทั้งข้าวทั้งน้ำพริก" ทำให้สองแฝดกินมื้อเช้าไปสองถ้วยเหมือนกันกับนางเพราะร่างเก่านี้อ่อนแอต้องบำรุงให้เยอะๆทั้งสองแฝดที่ผอมแห้งไม่ต่างกันเดี๋ยวนางจะขุนให้พวกเขาอ้วนจ้ำหม่ำเลยเละ

"จ้าอร่อยก็ทานเยอะๆต่อไปพี่จะไม่ให้พวกเจ้าอดอะไรสักอย่างมีแต่จะให้กินอิ่มนอนหลับใช้ชีวิตให้มีความสุขตามวัยของพวกเจ้า หน้าที่หาตำลึงยกให้พี่กับพี่ใหญ่ของพวกเจ้าก็พอ"

นางบอกสองแฝดด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะพากันเตรียมตัวขึ้นเขาหลังจากที่ทำทุกอย่างในบ้านเรียบร้อย นางก็พาสองแฝดเดินตามทางขึ้นเขาไปทางเดิมพวกเราจะขยับขึ้นไปเรื่อยๆเรียงหน้ากระดานไปจนกว่าจะได้ของป่าให้เต็มตระกร้า จึงจะลงเขาวันนี้นางจะพาสองแฝดกินมื้อเที่ยงไม่บนเขาก็ที่บ้านอยู่ที่ว่าจะหาผักกับเห็ดได้ช้าหรือเร็วแต่ไม่ลืมห่อข้าวใส่ตระกร้าไปด้วยกันเอาไว้ก่อนเผื่อเก็บเพลินไม่อยากเดินหลายรอบ ที่จริงก็ไม่ได้อยู่ไกลบ้านมากขึ้นเขาไปได้เชิงตีนเขาเองเท่านี้ก็หากินไม่หวาดไม่ไหวแล้ว ในช่วงที่ผักป่า เห็ดป่าออกนางจะหาหน่อไม้ให้ได้เยอะที่สุดเอามาจะดองและนึ่งในมิติ เห็ดที่ออกเป็นหมู่ใหญ่ยกให้สองแฝดนางจะได้เดินกวาดเข้ามิติให้ได้เยอะที่สุดหลังจากหางานให้สองแฝดทำแล้ว

นางหยิบเอาที่ดักปลาที่นางทำขึ้นมาง่ายๆในมิติถ้าไม่ติดว่าของในมิติจะทำให้สองแฝดตกใจนางจะนำออกมาใช้ แต่ยังไม่กล้ารอให้แน่ใจเสียก่อนต้องรอดูสามีด้วยว่าจะมีท่าทีไว้ใจได้ไหมเพราะนางไม่มีความทรงจำของร่างเดิมนอกจากกลัวจนหัวใจวายตายไปเสียก่อน นางคิดก่อนจะร้องเพลงยุคของตัวเองไปเบาๆสองแฝดนั้นฟังพี่สะใภ้ร้องเพลงแปลกๆแต่ก็เพราะดีถึงจะฟังไม่รู้เรื่องก็เพลินดีเหมือนกัน มองนางวางที่ดักปลาแบบใหม่ในลำธารตอกไม้ตรึงเอาไว้กันน้ำพลัดไป

ตัดมาทางฝังสองหนุ่มที่ลงจากบ้านต้นไม้ตั้งแต่ยามเหมาได้ไปดูกับดักพวกเขาโชคดีได้หมูป่าตัวใหญ่กับกวางตัวขนาดกลาง ทั้งสองคนกินอาหารง่ายๆคือแป้งจี่แล้วลากหมูกับกวางลงเขาไปในเมืองแต่เช้ามืดเพื่อขายที่เหลาอาหารเจ้าเดิม ที่เคยรับซื้อกันเป็นประจำจนตอนนี้ยามอู๋แล้วพากันแบ่งตำลึงที่ได้มาคนละสิบตำลึงทองเพราะได้กวางป่ามีราคาแพง แถมเขาของมันยังขายที่ร้ายขายยาจึงได้ตำลึงคนละสิบตำลึงทองเลยทีเดียวทำให้ทั้งสองหนุ่มยิ้มด้วยความดีใจที่มีตำลึงซื้อข้าวของเข้าบ้าน ก่อนจะหน้าหนาวที่ใกล้เข้ามาเฉิงเย่หรงแยกกันกับเพื่อนไปซื้อข้าวสารเพิ่มเกลือเครื่องปรุงที่ใช้ในครัวและซื้อผ้าห่มไปฝากน้องกับภรรยาเสื้อผ้าคนละชุด เอาไว้วันหน้าจะพาพวกเขามาเลือกซื้อกันเองก่อนจะถึงหน้าหนาวคงจะทำตำลึงให้เขาไม่น้อยเหมือนกัน วันนี้เขาจึงซื้อของหมดไปหนึ่งตำลึงทองกับเก้าตำลึงเงิน ชายหนุ่มเก็บตำลึงที่เหลือในเสื้อที่เย็บช่องลับแบ่งเอาไว้ก่อนจะแยกออกมาซื้อสิ่งที่ต้องการแล้วแบกทุกอย่างไปรอเกวียนของท่านลุงกู้ที่นัดเจอกันในวันนี้ ก่อนจะซื้อซาลาเปาอีกหกลูกไปฝากคนที่บ้านทั้งสามคนอีกด้วย หลังจากกินบะหมี่เนื้อถ้วยใหญ่จนอิ่มแปล้และไม่ลืมสั่งไปฝากสามคนที่บ้านด้วยอีกสามห่อ เขาก็ไม่ลืมจะคิดถึงคนที่บ้านเช่นเดียวกัน