Chapter 8 - Abandon Building

1996 Words
"Ouchhh!" Page-emote ni Liam habang nakahawak sa puso niya. Sinulyapan ko lang siya bago inirapan. (¬.¬) ( ˃̣̣̥⤙˂̣̣̥ ) me & him "Ibig sabihin ba niyan, hindi mo din ako kaibigan?" Saad niya habang nagpapuppy look sakin. Nilapitan niya ako at lalong nagpacute. Yuckkk! Kala mo naman ang cute ng lalaking 'to. Napatingin ako sa paligid ng pagbulungan kami ng mga estudyanteng napapadaan. "Omy! Ang cute ohh" "Cute ni Guy." "Ano kayang name noh?" Tinakpan ko ang mukha ko. Aishh. Kakahiya talaga ang lalaking 'to. "Ewan ko sayo. Bahala ka jan." Irap ko. Naglakad na ako ng mabilis at iniwan siya. Nakakaanim na hakbang pa lang ako ng marinig ko muli siyang magsalita. "It's okay to have more friends, Aza. I can tell that she's genuine about you." Rinig kong boses ni Liam mula sa likod. Medyo natigilan ako. Tiningnan ko siya. Nakatayo lang siya, at ang ilang talampakan lang ang layo namin sa isa't isa. Kinagat ko ang labi ko. "It's hard, Liam..." Nakangiti kong sabi pero ramdam ang sakit na ekspresyon sa mata ko. Kita ko ang pagbabago ng ekspresyon niya. Kita ko sa reaksyon niya na naguilty siya at para bang maghahanap ng rason para magpaliwanag sakin. "Aza, I-" "Just give me time. I just need a little more time." Nakangiti kong saad bago siya tinalikuran. Naglakad na ako, ramdam kong sumunod din siya sakin. Dumating kami sa bahay na walang imik sa isa't isa. *** Nasa building ako ngayon ng senior high school. Ever since na masimulan ni Liam ang topic about sa 'topic' na yun. Medyo naging awkward kami sa isa't isa. Ngangayon lang naman kasi namin yun pinagusapan ehh. Naglalakad ako sa corridor ngayon. Iniisip ko yung sinabi kanina ni Mama sakin bago kami pumasok ni Liam. ***FLASHBACK*** "We will get going, Tita." Nakangiting sabi ni Liam bago nauna umalis. Hinalikan ko ang pisnge ni Mama. Aalis na sana rin ako ng hawakan ni Mama ang braso ko. "Did the two of you fight?" Medyo napakunot ang noo ko. Marahan na pinisil ni mama ang kamay ko. "Ma, how did you---" Hinaplos niya ang pisnge ko. Bago ako tiningnan ng diretso. "I watch the three of you grow up..." Bulong niya pero sapat na para marinig ko. "Kilala ko kayo." Dagdag pa niya habang hinahaplos ang pisnge ko. "Let go of the past to achieve true freedom, Anak. Do what your heart tells you to do," ***FLASHBACK ENDS*** Do what my heart tells me to do? Because of the past... I think I went off the deep end... Because of the unbearing pain that I experience. My true life's purpose escapes me. Napatunghay ako sa paglalakad ng makitang may binubully sila Daisy. "Yan, diba bagay sayo yung word? HAHAHAHAHA" Nakakainis na halakhak ni Daisy, tinatapunan ng dalawang babaeng alipores niya ng painting na color red at blue sa ulo nung babae. May na kasulat na chinese words sa harap ng damit niya. 'Chǒulòu de mǔgǒu' Nakasulat ang words na yun gamit ang red marker. The words mean "Disgusting motherf***er." Tumingin ako sa paligid, nagsisilayuan lang ang mga estyudante, mukhang nagsisilayuan para hindi madamay sa gulo. "You were named the school's prettiest girl, right..?" Ginanutan ni Daisy yung babae bago hinigit yung ulo niya pababa. "So what if your pretty? You can't even read these words!" Pangmamaliit niya dun sa babae habang tinuturo ang chinese word na nakasulat sa damit nung babae. Napakuyom ang kamao ko, hahakbang sana ako pabackwards pero---Nag-echo sa utak ko ang boses ni Mama. "... Do what your heart tells you to do," I stop moving, and my body stiffens. What my heart tells me to do is not to overlook those who treat the lives of others like a game. Third Person's POV "Is that the reason why youre bullying her?" Saad ng isang babae habang nilalapitan ang direction nila Daisy. Napatingin sila Daisy sa pamilyar na boses na nagsalita. Nagsihawian ang mga estuyante, iniluwa ito ng isang dalaga. "Ugly Nerd, it's you!" Nakangising saad ni Daisy habang senesenyasan ang mga alipores niya na pumunta sa likod ni Brielle para hindi ito makatakas. Hindi pinansin ni Brielle ang sinabi niya. "Wǒ wèn shì bùshì zhège yuányīn... Wèishéme? Shì yīnwèi tā bǐ nǐ piàoliang ma?" Tanong ng dalaga. Bahagyang nagulat si Daisy sa biglaang pagsasalita ni Brielle ng chinese language. Habang nagtitigan sila, hindi nila alam na may apat na lalaki ang nakatayo sa likod ng mga estudyanteng nanonood. "Ohh. She can speak Chinese?" Saad ni Vladimir. "Pano mo nalaman na chinese words yun " Tanong ni Dash sa kaniya. Taka niya itong nilingon. "I just know." Maikling sabi Vladimir sa kaibigan. Kamot ulong tinanguhan na lang ni Dash ang kaibigan bago nilingon si Caspian. "Caspian, half chinese ka diba? What did she say?" Dash. "I asked if that was the reason... Why? Is it because she is prettier than you?" Bored na pag-translate ni Caspian sa sinabi ni Brielle. Napatingin ulit silang apat sa harap ng nagsalita si Brielle. "Nǐ wèishéme bù huídá wǒ? Nándào nǐ gēnběn bù rènshí zhōngwén, zhǐshì chāo lái fānyì?" Saad ni Brielle kay Daisy na namumula parin, sa hiya ba o sa galit. Agad na tumingin sila Dash at Vladimir kay Caspian, at hinintay ang pagta-translate ng binata. "Why don't you answer me? Don't tell me you don't really know Chinese words and you just translated it?" Inis na saad ni Caspian sa dalawa. "Her Chinese is good." Isip niya habang nakatingin kay Brielle. Natahimik ang lahat ng biglang tumawa si Daisy ng malakas. "HAHAHAHAHAHAHA, Y-You... Your just p-pretending that you know korean words, right?" Natatawang sabi ni Daisy habang tinutulak ang balikat niya. Lalong natahimik ang paligid sa sinabi niya. "Hala, tanga ba siya?" "Chinese yun, C-drama lover kaya ako" "Gagi." "Boplaks" Tumaas ang sulok ng labi ng dalaga."Pftt. Hahaha!" Napatigil sa pagtawa si Daisy ng humagalpak rin ng tawa si Brielle. Kinunutan niya ito ng noo. "Korean words? Don't make me laugh. The language that I use is Chinese... I thought you knew them since you wrote Chinese words on her clothes... You're so brainless. Even a dumb idiot can tell the difference between Chinese and Korean." Nakaramdam ng hiya si Daisy ng makitang pinaguusapan siya ng mga estudyante ng may mapang-insultong mga mata. "She's quite something." Napapailing na ulo na sabi ni Dash. Nahawi ang estudyante na nasa gitna ng dumating ang isang teacher. "What's going on here? Go back to your own classes!" Sigaw nito habang hindi pinapansin ang babaeng estudyante na nabully at nakalupagi parin sa sahig. Hinila ni Daisy ang kwelyo niya bago bumulong. "Patay ka sakin sa labas ng school... Ugly Bitch." Inis na bulong ni Daisy kay Brielle, ginusumot ni Daisy ang collar ni Brielle pero nginisian lang ito ng dalagita, marahas na binitawan ni Daisy ang kuwelyo niya. Tinabig ni Daisy ang balikat niya bago umalis sa gitna, kung saan sila ay pinalilibutan ng mga estudyante. *** "Brielle!" Natigil si Brielle sa paglabas ng Gate ng makita niya si Liam na tumatakbo papunta sa direksyon niya. Tumigil siya at nilingon si Liam. "What?" Tanong ng dalaga habang tinitingnan ng binata sa mga mata. "Can, Can we... Can we not fight anymore, please?" Nagmamakaawang sabi niya habang pinagrurub ang kaniyang dalawang palad. Napataas ang kilay ni Brielle. "When did we fight?" Tanong niya. Naguluhan ang reaksyon ng lalaki. "You... You're avoiding me." Mahina niyang sagot pero nakarating ito sa mga tainga ng dalaga. "I'm not mad, Liam. Don't overthink." Pokerface niyang saad. Brielle's POV "Then... Accept my request!" Tiningnan ko siya, mukha siyang kawawang bata na ayaw bigyan ng pagkain, tsk. Yung tinutukoy niya ay yung Party kung saan gusto niya akong isama. Ano bang meron dun? Tsss. Dami dami niyang babae, ako ang bubulabugin. Nagbuntong hininga ako. "Alright, alright." Saad ko. Nagtatalon siya sa tuwa. "Wahh---really?! Walang bawian na yan haa! Yeahhhh! Hooooh!" Hinampas ko ang balikat niya ng makalabas kami ng gate ng school. Pinagtitinginan at pinagbubulungan kasi kami sa ingay niya. Sinanggahan ko ang mukha ko gamit ang bag. "Liam, kainis... Tumahimik ka nga!" Inis na saad ko. Hindi niya ako pinansin at inulit ulit yung tanong niya. "Hoy! Wala ng bawian yun ha?!" Malawak na ngiti niyang saad. Inis akong sumagot. "Oo, Oo! Tumahimik ka lang! Ang ingay ingay mo, di ka na nahiya!" Inis inisan kong sabi. Habang naglalakad kami, napatingin ako sa gilid ng kalsada ng may tumigil na itim na luminous car. Napangisi ako ng nakitang may mga taong nakaitim ang naglabasan. Kita ko kung paano nagpanic si Liam. "S-Sh*t..!" Bulong niya habang umaantras ng dalawang hakbang. "Kala ko ba tinakwil ka na sa inyo? Bakit mukhang hinahabol ka pa ng mga bodyguards mo?" Nangaasar na saad ko kay Liam na napapalunok ng laway habang nakatingin sa mga guards niya na nakashades at masama ang tingin sa kaniya. "Brielle... U-Uuna muna ako ha, ingat ka pauwi!" Nagmamadali niyang sabi bago marahan na tinapik ang balikat ko. Iniling iling ko ang ulo ko habang pinapanood siyang kumakaripas ng takbo papalayo. "Ano pang hinihintay niyo? Catch him!!" Sigaw ng lalaki habang sinesenyasan ang apat niyang kasama niya na habulin si Liam, mukhang siya yung leader. Nilampasan nila ako kaya nagpatuloy na ako sa paglalakad. Francis Liam Mendoza. Architect ang mama niya, at businessman ang papa niya. Mayaman sila. Pero mas mayaman ang lolo niya. Si Chairman Frankco. He owns 40 businesses in the philippines. At favourite grandchild niya si Liam. Ang dahilan kung bakit chillax parin ako kahit may mga taong humahabol kay Liam. Alam ko kasing lolo niya ang nagpadala nun. Meron simbolo na nakatahi sa damit nila. Emblem yun ng isa sa mga business ng Mendoza. Sabi ni Liam, tinakwil daw siya sa kanila pero imposible naman yun, tinakasan niya siguro ang lolo niya. Ano na naman kayang ginawang kalokohan ng lokong yun. Habang naglalakad ako, bahagya akong napasinghap ng may magtakip ng ilong at bibig ko gamit ang panyo. Nanlaki ang mga mata ko. "Mmpphhh.... Hphhhh!!" Sinubukan kong kumawala pero ayaw bumitaw ng nagtakip sakin. Wala na akong magawa ng unti unting nanlambo ang mga mata ko. *Blackouts* *** Nagising ako ng maramdaman na may umaapak sa ulo ko. Mukhang abandonadong gusali. Nagkalat ang mga kahoy. At maalikabok. "You're awake, Ugly b***h?" Rinig kong boses ng babae. Tumingin ako rito. Sinubukan kong tumayo pero lalo niyang dinidiinan ang pag-apak sa ulo ko. Nagsimulang mamuo ang galit sa dibdib ko. "Daisy... I'm surprised... you're such a hypocrite to go this far." Inis na boses kong saad. "Hindi ba sabi ko sayo, babawian kit---" Hindi ko na siya pinatapos. Kinuha ko ang kahoy na nakapa ko sa sahig bago siya hinampas, "Augh!" Daing niya. Umantras siya papalayo pati narin ang dalawang kasama niya. Tumayo ako sa pagkakalupagi sa sahig bago tumingin sa paligid. Hinawakan ko ang ulo ko. Ang sakit. Dinala nila ako sa isang building na walang tao, ng makatayo si Daisy. Hindi na ako nagulat ng abutan siya ng mahabang kahoy ng isa sa alipores niya. "You're thick-skinned, aren't you? Why don't I just kill you for real?!" Nakakarinding boses niyang sigaw habang nanlalaki ang mga ilong, at tila ba ay umuusok dahil sa galit. *Swoooshh* Umilag ako ng sinubukan niyang paluin ang ulo ko. "Then do it if you dare." Nakangisi kong saad habang hawak hawak ang braso niya. Lalo siyang umusok sa galit. Sinubukan niya ako itulak pero siniko ko ang dibdib niya bago sinuntok ang mukha niya. "Oww.!!" Daing niya habang umaantras. Umantras yung dalawang alipores niya habang nagtitinginan sa isa't isa. "What are you two doing?! Attack her!!" Inis niyang sabi. Pero nung inatake nila ako, pinatumba ko rin sila. Pinagpagan ko ang damit ko bago sila nilingon, nakalupagi sila sa sahig habang naghahabol ng hininga. *Door opens* Nawala ang tingin ko sa kanila ng magbukas ang pinto ng kwartong kinaroroonan namin. Idinako ko ang tingin ko dito. Bahagyang nagsabulong ang kilay ko ng makita kung sino ang nagsipasok.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD