Chapter five
1570 Words
“I-asinta mo ng maayos ang baril, erelaks mo ang mga kamay mo para mataman mo ang mga basyo ng lata, iyan ganyan nga.” Saad ni Matthew sa kanya kaya sinunod niya ang bawat sabihin nito.
Matapos kong mairelaks ang mga kamay ko ay kinalabit ko na ang gatilyo ng baril.
Napasigaw siya sa tuwa ng sunod-sunod niyang napatamaan ang mga lata at tumalsik ang mga iyon sa kung saan.
Sa sobra tuwa niya ay hindi niya namalayan na napayak siya dito ng mahigpit kong hindi lang niya naramdaman na niyakap siya nito pabalik ay hindi pa niya marerialize ang kanyang ginawa.
“I can't believe, you can learn so fast.” sabi ni Matthew kaya napabitaw siya sa pagkakayap dito.
“Of course I did. Gusto kong matutuo agad, dahil hindi na ako makapaghintay sa pagtuklas ng totoong dahilan kung bakit sila pinatay ng lalaking nakamaskarang iyon.” May galit na saad niya.
Maya-maya ay nagkatitigan sila at nang bigla siyang atakihin nito ng sipa.
Ngunit nasangga niya iyon ng kanyang siko.
“Ang lakas na rin ng pakiramdam mo, dapat lagi kang alisto dahil hindi mo alam na may titira na pala sa 'yo kahit malayo ka.” Sabi nito kaya napatango siya.
“Hindi ko iyan kakalimutan, salamat.”
“Iyan muna sa ngayon, kumain na tayo at mamaya naman ay tuturuan kitang sumakay sa kabayo.” Nang sabihin nito iyon ay biglang kumislap ang kanyang mga mata.
Nangako kasi ito na kapag naging fast learning siya ay tuturuan naman siya nitong mangabayo.
Isang buwan na kasi mula ng hilingin niya rito na turuan siya nitong makipaglaban at tumapang. At sa mga lumipas na mga araw ay unti-unti niyang natutunan ang lahat ng mga itinuro nito sa kanya.
Nagtataka nga siya, kung saan nito natotong lumaban ang sabi nito ay nag-aaral siya para sa protiksyon niya sa sarili nito.
Ngunit hindi siya naniniwala dito, alam niyang may dahilan kung bakit natoto itong maging malakas at makipaglaban.
Balang araw ay aalamin niya iyon. Pero ngayon ay magpo-focus muna siya na matutunan pa ang lahat ng kaalam nitong ituturo pa nito sa kanya.
Dahil sa kakaisip niya ay hindi niya na malayang isang sipa pa ang pakakawalan nito, kaya hindi siya nakahuma ng matamaan siya sa kanyang puwitan kaya na out balance siya at natumba, ngingisi -ngisi naman itong napapailing kaya, sinamaan ko ito ng tingin.
“Sabi ko sa'yo maging alerto ka, lumilipad naman kasi ang isip mo.” Seryosong sabi nito.
Iniabot naman nito ang kamay nito sa kanya kaya asar niya iyong inabot, ngunit hindi siya papadaig dito. Matapos niyang abutin ang kamay nito at nang makatayo sita ay binigyan niya ito ng isang suntok kaya natamaan ito sa kanan nitong dibdib.
Bibigyan pasa niya ito ng isa pa, ngunit nahawakan na nito ang kamao niya ng palad nito at hinila niya ako at pinilipit nito ang kanyang kamao sa kanya likod at saka ako nito ikinulong sa kanyang bisig.
“Not bad, natoto ka na rin maging tuso, pero kulang ka pa sa praktis.” Saad nito kaya nangiwi ako dahil naramdaman ko ang sakit ng pagkahawak nito sa kanyang isang kamay na nasa kanyang likod.
Tinapik niya ang kamay nitong nakaakap sa kanya na nagsasabing bitiwan na nito ang kanyang kamay.
Dahan-dahan nitong pinakawalan siya at inikot paharap sa kanya kaya napamulgat siya ng makita niyang sobrang lapit nila sa isa't isa kaya nabitin sa lalamunan niya ang sasabihin sana niya rito.
Napipi siyang nakatitig patingala sa mukha nito, dahil sa sobrang lapit ng gwapong mukha nito sa kanyang mukha. Kaya napatakip siya ng mukha.
Dahan-dahan naman nitong inilapit ang mga kamay sa kamay niyang nakatakip sa mukha niya at inalis iyon. Kaya nalaglag ang maiksi niyang ilang hiblang buhok sa noo niya at bigla na lang umiinit ang aking mga pisngi, dahil sa klasi ng tingin nito sa kanya.
Hinawakan nito ang pisngi ni Belinda and
he pushed her to the wall of kwadra and crashed his lips on hers, they started kissing so hard and fast, binitawan ni Matthew ang pagkakahawak niya sa pisngi ni Belinda at hinawak ang baywang nito, at hinapit siya ng mahigpit kaya napayakap si Belinda sa batok ni Matthew.
Hinawakan ni Matthew ang kanyang mga binti at binuhat siya pataas na pinulupot ang kanyang mga baywang habang sapu-sapo nito ang kanyang pang-upo, habang naghahalikan sila nang mapusok.
Ipinasok ni Matthew ang kanyang dila sa naghihintay na bibig nito at napaungol ito sa sarap na nilalasap nilang halikan.
Mas idiniin ni Matthew si Belinda sa dingding at hinawakan ng kamay nito ang dibdib niya at pisilin iyon. Mabigat namang napabuntong-hininga si Belinda nang agad na naghiwalay ang mga labi nila.
Pareho silang nakahinga ng maluwag, mukhang na-arouse talaga si Matthew sa kanya at napalunok naman siya.
Tinulak niya ito palayo kanya matapos niyang makababa kaagad sa katawan nito.
“We should leave,” pabigla-bigla sa saad niya bago siya nagmamadaling lumayo dito,
“Bell, wait,” Nagmamadaling tawag Matthew sa kanya pero tuloy-tuloy lang siya sa paglalakad.
Hindi siya makapaniwalang hinayaan niyang mangyari ito, na madarang siya sa kapusukan nito.
Magdudulot lang ito ng lamat sa pagkakaibigan nila.
“Belinda!” Tawag ni Matthew na nakahabol sa kanya at hinawakan nito ang mga kamay niya at hinila siya papalapit dito.
“Bakit ba lagi mo akong tinatakasan?” tanong ni Matthew na nakatitig sa kaniyang naluluhang mga mata. Hindi lang kasi isang beses na muntikan na silang makalimot.
Noong isang araw ay ganoon din ang nangyari nang ipasyal siya nito sa kanyang rancho.
“We can't keep doing these Matthew, gayong hindi naman tayo magkasintahan, magkaibigan lang tayo.” sabi niya at pumikit para pigilan ang gustong tumakas na luha sa kanyang mga magagandang mata.
“Ang paghalik ko sa'yo ay hindi ko sinasadya, ginusto muna man iyon, hindi ba, kaya ka nga tumugon.” Nalilitong saad nito sa kanya.
Hindi makapaniwalang tinitigan niya ito at ibinuka niya ang kanyang bibig para magsalita, ngunit walang lumalabas na salita kahit isa sa kanyang labi, naluluha ang mga mata niya at saka napangiti ng mapait.
“Ibig mong sabihin hinalikan mo ako dahil naramdaman mong gusto ko iyon?” hindi makapaniwakang tanong ni Belinda kay Matthew.
Natahimik ito sa dahil sa sinabi ko. “Hindi iyon ang ibig kong sabihin, gusto ko. . .
“Tama na,” pigil niya sa sasabihin nito sa kanya at kinuha ang baril na nasa tagiliran niya na ginamit niya kanina at isinauli niya iyon dito at nagsimulang maglakad palayo.
Habang pabalik siya sa bahay nito ay may binubulong bulong siya habang nglalakad pauwi.
“I don't had any deep feelings for him right? Kaya bakit siya nagalit? Belinda, nabaliw ka na.”
Ilang minuto ang lumipas ay huminto siya sa harap ng bahay ni Matthew at bago pa siya makalakad papasok sa loob ay hinila siya pabalik ni Matthew at niyakap siya ng mahigpit.
“I am sorry!” bulong nito sa may tainga niya kaya napalunok siya kaya kumawala siya rito at tinulak niya ito palayo sa kanya.
“There is no need to be sorry , anyways thanks for today, I really appreciate your efforts para itraning ako ng mabuti.” Sabi ni Belinda at pekeng ngiti ang ibinigay niya rito bago siya pumasok sa loob.
Ngunit hinawakan ni Matthew ang bewang niya at pinagmasdan siyang mabuti hindi naman siya makatingin dito.
Bigla niyang naramdamang ang kakaibang kaba na nararamdaman niya noon pa naman dito, nang matitigan niya ang mga mata nitong nangungusap. Walang duda na gusto niya rin ito, pero natatakot siyang sumugal dahil hindi magtagal ay aalis na rin siya sa poder nito at alam niyang kahit kailan ay hindi na sila magkikita pa.
GINULO ni Matthew ang buhok niya at sinundan niya ng tingin si Belinda, bakit niya ginawang walang kwenta ang moments nila? Bakit hindi niya masabi na ginusto niyang halikan ito dahil itinatangi niya ito at mahal na niya ito. Kahit noong una pa ang niya itong nakita, kaya nga iniligtas niya ito sa casa, kahit ang kapalit niyon ay ang galit na matatamo niya sa kanyang ama.
Hindi alam ni Matthew kung bakit siya nakaramdam ng pag-ibig dito, pero ang alam lang niya ay mahal niya ang agad ang babaeng ito dahil iyon ang nararamdaman niya para dito.
Hindi niya maiwasang masaktan sa mga sinabi niya dito, hinalikan niya ito ng may pagmamahal dahil gusto ko siya, pero ang sabi niya dito ay hinalikan niya ito dahil nararamdaman niyang gusto rin iyon ng dalaga.
“Ang tanga-tanga mo Matthew,” bulong niya sa kanyang sarili. Pero nang makapag-isip siya ng mabuti ay mabilis niya itong sinundan at nang maabutan niya ito ay niyakap niya ito ng mahigpit mula sa likod nito.
“I am sorry!” bulong ni Matthew sa may tainga ni Belinda, ngunit kumawala ito sa pagkakayakap niya at tinulak siya nito pagkatapos siya nitong itulak palayo.
“There is no need to be sorry, anyways thanks for today, I really appreciate your efforts para itraning ako ng mabuti.” Sabi ni Belinda at saka siya nginitian bago ito pumasok sa loob.
Ngunit hinawakan niya pa rin ang bewang nito at pinagmasdan niya itong mabuti, pero hindi naman ito makatingin sa kanya.
A/N
Hanggang dito na lamang po ito, mababasa n'yo po ito nang buo kapag nagawa na po libro ito. Maraming Salamat
A Collaboration under PaperInk Publishing House' Soon on paperback
Great novels start here
- Writer
