Ginugol ko ang buong Linggo sa pananatili sa aming bahay. Sinasabayan si Mama na kumain sa hapagkainan. I literally spend quality time with her sa mga araw na iyon at alam ko sa aking sarili na gustong-gusto niya iyong nangyayari na matagal na panahon na rin naming ginawa. Makikita ang ebidensya noon at galak sa kanyang kumikinang na mga mata, doon mababanaag ang tunay niyang nadarama habang kasama niya ako at palaging nakakausap tungkol sa mga bagay-bagay na nangyayari sa aming paligid kahit na iyon ay wala naman talagang saysay at kwenta. Lumabas at namasyal kaming dalawa upang mag-shopping nang dumating ang araw ng Biyernes. Binilhan ko siya ng hindi naman ganun ka-pricey na bag ngunit ang kaakibat noong hatid na saya sa kanyang mga mata ay walang katumbas na anumang halaga. Hindi iyon
