Kinabukasan noon ay himalang naging maayos ang aking pakiramdam. Hindi na mahapdi ang aking maselang parte ng katawan, kung mayroon man ay kakaunti na lang iyon. Minabuti kong makipagkita kay Tita Roxa sa araw na iyon, ngunit hindi na ako nagtungo sa club na dating pinagtra-trabahuhan upang doon makipagkita sa kanya. Ayaw ko na makarinig pa ng kung anu-ano mula sa aking mga ka-trabaho. Paniguradong alam nilang may bumili nga sa akin. Ika nga ng karamihan ay palaging may pakpak ang balita, at may tainga ang lupa. At kahit na totoo naman iyon at wala akong planong itanggi, ayoko pa rin na magpakita sa aking mga naiwang kasamahan. Bukod kasi sa makakaramdam sila ng inggit, baka kung anu-ano pa ang marinig ko sa kanila although hindi naman ako sigurado. Mabuiti na iyong umiiwas sa magiging gul
