"Why do you ask?" Bakit nga ba? I just wanna know.
"Nothing," I answered without looking at him.
"Tss! You wouldn't ask if it's just nothing," Hindi talaga siya makokontento sa sagot ko.
"I said it, it's nothing" mariing sagot ko.
"Kinikilig ka lang yata eh," He chuckled. Gosh! He really won't stop.
"You wish," I rolled my eyes on him. Hayan na naman siya sa nakakabwisit na ngisi niya. Tumalikod na lang ako sa kanya upang hindi niya makita ang reaksyon ko. Bahagya akong napangiti.
"Wala na po bang sasali sa mga adults?"
Hinawakan nito ang kamay ko at itinaas.
"Sasali kami!" sigaw nito.
" What?! Ayoko!" kahit anong pagpumiglas ko ay hinatak lang niya ako na parang ang gaan-gaan ko. Naghiyawan naman sila Mikee, Oliver at pati na rin ang iba pa naming kaibigan na nakakakilala sa amin.
Paper Dance. That's the game.
Played by two persons
Ø Each pair dances around a sheet of paper
Ø Once the music stops, the pair needs to be inside the paper area.
Ø Then the paper gets folded in half.
Ø The whole process is repeated until such time that only one foot can fit the paper and the stronger partner will have to carry the other.
Ø The pair, who can endure the difficult and diminishing paper, wins the game.
Nagsimula nang tumugtog ang music. Budots. Ang mga kasali ay nagsimula ng sumayaw at maging si Jake ay umindak. I can't help but laugh at him. Kahit dati ay ganito na siya. When he's serious, he's dead serious. But when he's funny, he outrageously funny. Just like now.
"Sumayaw ka, baka madisqualify tayo," pagpipilit pa nito sa akin. Pero wala talaga akong talent sa dancing at maging sa singing. Nasalo lahat ni Andy nung nagpaulan ng talent ang Diyos sa angkan namin. I just swayed a bit at clapped my hands. Pero pinipilit pa din ako ni Jake na mas lalo pa akong napahagalpak sa tawa.
Nang huminto ang music ay pumatong na kami sa diyaryo. Dahil malaki pa ang papel ay wala pang natanggal sa aming limang pairs na kasali. Itinupi na ni Jake ang papel into half.
Nang magsimulang tumugtog ang music ay muli na naman siyang nagsayaw. Hindi pa din siya nawawalan ng energy. Kanina pa siya kinakantiyawan nila Oliver at Mikee pero parang wala siyang pakialam. Nagpaulit-ulit ang tugtog at pagtupi ng papel hanggang sa lumiit na ito na parang isang paa na lang ang magkakasya. Another song played. But unlike the previous songs na upbeat, isang slow love song ang pinatugtog ng DJ.
Ain't never felt this way
Can't get enough so stay with me
It's not like we got big plans
Let's drive around town holding hands
"May I?" he asked and grabbed both my hands and put them on his broad shoulders. Hindi ko na nagawang tumanggi pa. Nagsimyla na namang maging abnormal ang t***k ng puso ko.
And you need to know
You're the only one, alright... alright
And you need to know
That you keep me up all night, all night
"It's good to see you smile at me again. Akala ko hindi ko na ulit makikita 'yan," Sinubukan kong umiwas sa mga nakakahalina niyang mga mata pero sadyang mahina siguro ang depensa ko ngayon.
Oh, my heart hurts so good
I love you, baby, so bad, so bad
Oh, oh my heart hurts so good
I love you, baby, so bad, so bad
He started humming with the song. I remember how he used to sing me to sleep before.
Mad cool in all my clothes
Mad warm when you get close... to me
Slow dance these summer nights
Our disco ball's my kitchen light
Hindi ko alam kung naririnig ba niya ang malakas na t***k ng puso ko kahit maingay ang paligid. Pero wala akong ibang makita kundi ang gwapo nitong mukha na gustong gusto kong pagmasdan dati.
And you need to know
That nobody could take your place, your place
And you need to know
That I'm hella obsessed with your face, your face
Lumapit pa siya sa akin at sumabay sa kanta. Halos tumaas ang balahibo ko dahil ramdam ng earlobe ko ang mainit na hininga niya.
Oh, my heart hurts so good
I love you, baby, so bad, so bad
Oh, oh my heart hurts so good
I love you, baby, so bad, so bad
And you need to know
You're the only one - alright, alright
And you need to know
That you keep me up all night, all night
Bahagya niyang inilayo ang katawan niya sa akin at nagsalita. But I didn't hear what he said because the crowd became loud now. Nagstop ang music at napuno ng hiyawan ng mga tao sa paligid.
"What?" I shouted at him
"I'm gonna carry you," sigaw din niya pero hindi ko na nagawang tumutol pa dahil binuhat na niya ako in bridal style at tumayo sa maliit na papel gamit ang isang paa lamang.
Nagtama ang mga mata namin. Parang nagslow motion ang lahat para sa akin. Wala akong ibang makita kundi siya at ang mapupungay niyang mga mata. Hindi ko alam kung gaano niya pa ako kakayaning buhatid sa ganitong posisyon. Bahagya siyang nakangiti sa akin ngunit hindi niya inaalis ang mga mata niya sa akin. Hindi na siguro magigung normal ang t***k ng puso ko tuwing nandiyan siya. At kahit itanggi ko pa sa sarili ko, sa sasuluksulukan ng puso ko ay may bahagi pa din siya.
"Ehem!" Nakabalik kami sa reyalidad nang makarinig kami ng isang tikhim.
"Sir, pwede nyo na pong ibaba si Ma'am. Nanalo na po kayo," natatawang tukso sa amin ng party host. Maingat akong ibinaba ni Jake and I saw how he blushed just like me.
"B-balik na tayo sa seats natin," aniya.
"Y-yeah," nauutal na sagot ko.
Author's Note:
Just made this episode during lunch break and in between work. Pardon me for the errors as this is raw and unedited. Will try to upload another chapter later. Feel free to leave your comments. Pakipindot na din ang heart button to add this story to your library. Take care :)
Credits: Song used: ILYSB by Lany
DISCLAIMER:
This is a work of fiction. Names, characters, places and incidents either are products of the author’s imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental.