“BAKIT ‘DI KA SUMAMA, ADDY?”
Napalingon ako kay Luigi na nasa likuran ko. Nakapamulsa siya habang nakatitig sa akin. I just smiled at him before returning my gaze out of the window.
“I’m not feeling well. Eh, ikaw? Bakit ‘di ka sumama?”
Hindi siya agad nagsalita. Mayamaya ay nasa tabi ko na siya. “Wala naman. Bored ako. ‘Tsaka kawawa ka naman. Wala kang kasama rito.”
My cheeks heated up. Tumawa siya nang mahina saka kinurot ako sa kaliwang pisngi.
Luigi was really a good guy. Sweet siya pero hindi iyong tipong nakakailang. Walang malisya ang bawat kilos niya. He was really comfortable to be with.
Kami na lamang ang narito sa bahay ng mga Ocampo liban sa mga permanenteng naninirahan dito. Akala ko nga ay sumama siya sa pag-alis nina Iñaki.
Napanguso ako nang naalala ang best friend
