13.00 น. อื้อ ปวดหัวจัง ความรู้สึกแรกที่ตื่นคือปวดหัวจนแทบจะระเบิดภาพเหตุการณ์มากมายไหลเข้ามาเป็นฉากๆ แต่เธอกลับไม่สามารถเรียบเรียงได้ แต่ละภาพมันไม่ปะติดปะต่อกันเลย อ๊ะ หายใจไม่ออก นอกจากหัวจะหนักอึ้งแล้ว ร่างกายทุกส่วนยังปวดร้าวไปหมดโดยเฉพาะใจกลางกายพินอินนิ่วหน้าก่อนจะพยายามนึกว่าเมื่อคืนมีอะไรเกิดขึ้นบ้างก่อนจะนึกถึงรุ่นพี่หนุ่มสุดฮอตที่เธอบังเอิญเจอเมื่อคืนและภาพทุกอย่างก็เริ่มเด่นชัดขึ้น กรี๊ด ยัยพินอินแกใจกล้ามาก!! นอกจากจะไม่ปฏิเสธแล้วยังยินยอมไปกับเขาอีกแล้วแบบนี้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเนี่ย เธอบ่นอุบอิบในใจคนเดียวก่อนจะคิดได้ว่าตัวเองไม่สามารถมองหน้าพี่เขาได้ในตอนนี้เธอควรรีบออกจากที่นี่จะดีกว่า เอ๊ะ แล้วที่นี่มันที่ไหนเนี่ย!! เธอลืมตาสติคิดอยู่สักพักก่อนจะพยายามลุกขึ้นแต่กลับลุกไม่ได้อย่างใจเหมือนมีอะไรกดทับตรงหน้าอก เธอเลยผงกหัวขึ้นมาดูก่อนจะเจอกับดวงตากลมโตสีฟ้าที่จ้องมอง