“สองวันแล้วเหรอ” ธนัชย์ทวน คิ้วเข้มย่นเข้าหากัน สองวันที่เขามัววุ่นจึงไม่ได้เจอเจ้านายเลย ทั้งยังต้องดูแลแม่สาวจอมดื้ออีก
“แล้วไม่หิวโซแล้วเหรอ”
“แฟรงค์เป็นคนเอาอาหารไปส่งทุกวันเช้าเย็น” วูล์ฟบอกยิ้มๆ เรียกรอยยิ้มบนใบหน้าเอ็ดเวิร์ดด้วยอีกคน พร้อมเสียงหัวเราะเบาๆ ตามมาติดๆ
“พวกเรากำลังพนันกันว่าพรุ่งนี้เจ้านายจะออกจากห้องไหม ออกกี่โมง” เอ็ดเวิร์ดบอกเบาๆ ใบหน้าติดอมยิ้ม ธนัชย์จึงหัวเราะตาม มองคนสนิททั้งสองด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
“แล้วลูกพี่จะทำยังไงต่อไป” วูล์ฟถามบ้าง หลังจากที่หัวเราะประสานกันสักพัก
“ข้าจัดการเอง” ธนัชย์บอกออกมาในที่สุด เขาเองกังวลไปไม่น้อยกว่าคนอื่น มาเลเซียเป็นประเทศที่ค่อนข้างจะมีการแข่งขันกันสูงมากในเรื่องของธุรกิจคาสิโน เรื่องนี้พวกเขาต้องวางแผนให้ดีแม้ว่าจะมาเปิดคาสิโนกลางน้ำเพียงไม่กี่วัน แต่หากว่าไม่มีอะไรให้ลูกค้าตื่นเต้นติดอกติดใจ พวกเขาก็จะแห่กันหอบเงินไปเล่นที
