“เรานี่ยังไง น้องมาทำงานกับเรา เราก็ต้องดูแล” รัชนีกรหันไปตำหนิบุตรชาย ก่อนหันมาสนใจเด็กสาวอีกครั้ง “ทำงานไม่ได้เรื่องน่ะสิครับ ไม่ได้เรื่องอะไรสักอย่าง พิมพ์เอกสารก็ไม่ตรวจให้ดี พิมพ์ผิดทุกบรรทัด” เขาตำหนิออกมาตรงๆ อยากทำให้มารดารู้ว่าหลานสาวสุดสวาททำงานไม่เอาไหน เธอหันไปมองหน้าเขา เขาจะเวอร์ไปหรือเปล่า เธอพิมพ์ผิดแค่นิดเดียว หาว่าพิมพ์ผิดทุกบรรทัด คนชอบหาเรื่อง น่าหยิกให้ปากบวมหรือเอาอะไรมาเย็บปากให้พูดไม่ได้นัก ถ้าเธอมีเข็มกับด้ายตอนนี้ จะกระโดดเข้าขย้ำเขาแล้วจัดการเย็บปากให้พูดไม่ได้ตลอดชีวิตเลยคอยดู “เล็กน้อยน่าภาคย์ ก็ค่อยสอนกันไปสิจ๊ะ น้องยังใหม่อยู่ เดี๋ยวก็คล่องไปเอง จริงไหมจ๊ะหนูปิ่น” รัชนีกรเข้าข้างหลานสาวคนสวยอย่างเปิดเผย “จริงค่ะ” เธอตอบอย่างเกรงใจ ลอบมองคนที่กำลังมองเธอด้วยสายตาหาเรื่อง แล้วก็หันไปทางอื่นไม่อยากมองหน้าเขานัก ชอบมองเธอในแง่ร้ายอยู่เรื่อย เขาเป็นบ้าอะไรของเ