บทที่ 4 แต่งแทนเลยไหม
1148 Words
บทที่ 4 แต่งแทนเลยไหม
ร้านชุดแต่งงาน
กะจะนอนให้นานๆ ให้ตื่นสายสักหน่อยเพราะเป็นวันที่หยุดกรีดยาง แต่ก็โดนแม่มาปลุก แกล้งไม่ตื่น แม่ก็ไปตามยายมา พร้อมกับกะละมังที่มีน้ำเต็มเตรียมสาดใส่ฉันอีก เฮ้อ!
สุดท้ายฉันก็ต้องทำตามที่ผู้ใหญ่ต้องการ ก็คือมาลองชุดแต่งงาน โดยที่ให้บอกฝ่ายเจ้าบ่าวว่า มาลองชุดแทนคนเป็นเจ้าสาว ให้อ้างว่าพี่ดาวติดงานจริงๆมาไม่ได้
“ ฝันที่แกเล่ามันจริงเหรอวะ ” บุ๋มเพื่อนสนิทถามขึ้น ในขณะที่เราสองคนนั่งรอเจ้าบ่าวอยู่ในร้านที่นัดกันมา
“ ก็ใช่นะสิ ฉันเล่าให้แกฟังเพราะอึดอัด แกอย่าไปเล่าต่อล่ะ ”
“ ฉันไม่เอาเรื่องแกไปนินทาลับหลังหรอกน่า ยังไงเราก็ใช้นามสกุลเดียวกัน ถือว่าเป็นครอบครัวเดียวกันนะเว้ย! ”
บุ๋มเป็นลูกสาวของอาวัลลภซึ่งเป็นน้องชายคนเดียวของพ่อฉันเอง เราเป็นทั้งเพื่อนรุ่นเดียวกัน เรียนด้วยกันและเป็นญาติกันอีก
“ อืม ขอบใจมากที่รับฟัง ”
“ มาขอบจงขอบใจอะไรกัน แหม่ๆทำเหมือนเราไม่สนิทกันเลยนะ ”
“ เออน่า ”
“ สวัสดีค่ะ ระหว่างรอ จะดูชุดก่อนไหมคะ ” พนักงานของร้านชุดเดินเข้ามาทักทายและถาม
“ มาแล้วๆ อ้าว ฝัน! เธอมาด้วยเหรอ? ” จู่ๆเลย์ก็เข้ามาในร้านด้วยท่าทางเร่งรีบ
“ อืม ”
“ แล้วดาวล่ะ ลองชุดอยู่เหรอ? ”
ฉันหันหน้าไปหาบุ๋มเพื่อขอความช่วยเหลือทันที ตอนแรกก็จำมาแล้วที่แม่พูดบอก แต่เพียงเห็นหน้าฝ่ายตรงข้ามทำเอาลืมหมดเลย
“ เอ่อ...คือพี่ดาวอะ พี่เขาไม่ว่าง เลยให้ฝันมาลองแทน ”
“ ลองชุด มาลองแทนกันได้ด้วยเหรอ? ไม่แต่งแทนไปเลยล่ะ ” ชิ! ไม่ต้องประชดหรอก เดี๋ยวมันก็จะเป็นแบบนั้นแหละ จะพูดไม่ออกเอานะ
“ ใจเย็นๆสิเลย์ ก็แค่ลองชุดเอง นายดูสิ ยัยฝันอะรูปร่างเท่าพี่ดาวเลยนะ ลองแทนเฉยๆคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ”
“ ก็วันนี้ต้องถ่ายพรีเวดดิ้งด้วยนี่น่า ”
“ อ้าว ยังไม่ถ่ายกันอีกเหรอ? ก็ไหนบอกว่าเมื่อวานจะไปถ่ายกันไง ” เป็นฉันที่สวนขึ้นทันที
“ ดาวขอเปลี่ยนเป็นวันนี้ สรุปคงไม่ได้ถ่าย งานอะไรจะยุ่งขนาดนั้น ไม่มีเวลามาเลือกชุดมาถ่ายรูปเลยว่างั้น! ”
“ งั้นวันนี้ลองชุดก็พอ ส่วนถ่ายรูป นายก็หาเวลาอื่นเอาแล้วกัน ”
“ หาเวลาบ้าอะไร พรุ่งนี้จะแต่งกันแล้ว ” เออ ลืม!
“ มันก็เรื่องของพวกนาย รีบลองชุด เลือกชุดเถอะ ฉันยังมีธุระ ”
เลย์ทำหน้าไม่สบอารมณ์แต่ก็จำยอมมานั่งใกล้เพื่อเลือกชุดเจ้าบ่าว ชุดไทยในพิธีเช้า เราสองคนใจตรงกันมาก เลือกชุดที่เหมือนกัน มันคงบังเอิญแหละ แต่พอเลือกชุดราตรีไว้ใส่ในตอนเย็นดันเป็นชุดเดียวกันอีก นี่เขาเรียกว่าพรหมลิขิตหรือเปล่า??? โน ฉันมีแฟนแล้วเว้ย!
“ ฝันเอาจริงๆนะ ไม่ใช่ว่าวันแต่งจริงเธอมาแต่งแทนดาวหรอกนะ ”
“ นายคิดมากไปน่า ฉันไม่เอานายทำผัวหรอก คนบ้าอะไรขี้เอา ” ก็พูดไปนั่น แต่ความจริงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้
“ เออ ถ้าเกิดวันแต่งเป็นเธอที่สวมรอยแทน ฉันจะจัดให้ขาลากเลยคอยดู ”
ดูมันหื่นๆยังไงไม่รู้ ชักกลัวแล้วสิ เป็นเพื่อนกันมานานสนิทพอตัว รู้หมดไส้หมดพุงเลยก็ว่าได้ แต่ไม่เคยพูดมึงกูใส่กันสักครั้งเลย แม้แต่ทะเลาะกันก็ไม่มี ต่อจากนี้ไปไม่รู้เป็นจุดแตกหักหรือเปล่า ถ้าเลย์รู้ว่าพวกเรากำลังโกหกเขาอยู่
ส่วนเรื่องที่เลย์เป็นแฟนพี่ดาว ฉันนี่แหละเป็นแม่สื่อแม่ชักให้ แต่มันก็เป็นความต้องการของเลย์นั่นแหละ เลย์น่ะแอบชอบพี่ดาวมานานแล้ว เขาให้ฉันติดต่อให้ ไปๆมาๆพวกเขาก็เป็นแฟนกัน ต่างคนต่างดูแฮปปี้ แต่คิดไม่ถึงว่าฉันที่เป็นแม่สื่อแม่ชักให้ในตอนนั้น กำลังจะกลายเป็นเจ้าสาวในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า
“ แก พวกเราควรบอกเลย์ไปเลยดีไหม ” เป็นบุ๋มที่พูดขึ้นหลังจากที่แยกกับเลย์แล้ว
“ ถ้ามันรู้ มันคงโวยวายเป็นแน่ อีกอย่าง ครอบครัวฉันคงไม่มีปัญญาชดใช้ในสิ่งที่เอาไป มาคืนหรอกนะ เรื่องมันคงจะบานปลายใหญ่โตไปอีก ”
“ แล้วแกจะยอมแต่งงานกับมันจริงๆเหรอ? ”
“ ก็คงเป็นงั้นแหละ ” จริงๆฉันก็หัวรั้นไม่ยอมง่ายๆหรอก แต่พอมีข้อตกลงบางอย่างก็ทำให้เปลี่ยนใจ ยุคนี้ใครทันใครได้ เรื่องแบบนี้เห็นแก่ตัวบ้างก็ไม่เป็นไรหรอก
“ แล้วพี่บอยล่ะ ”
“ ไม่รู้สิ สองสามวันนี้พวกเรายังไม่คุยกันเลย ”
“ ทำไม ทะเลาะกันเหรอ ”
“ เปล่า พี่เขาไปทำงานต่างจังหวัด น่าจะงานยุ่งโทรไปไม่เห็นรับสายและไม่เห็นจะโทรกลับมาเลย ”
“ แกแน่ใจเหรอว่าพี่เขาไปทำงานจริงๆอะ จะไม่มีเวลาโทรหาแกบ้างเหรอ มันแปลกๆไปนะ ” ครุ่นคิดตามคำพูดของเพื่อนในทันที
“ แกพูดงี้ ฉันใจสั่นเลย ระแวงจัง ”
“ เอาน่า ฉันก็พูดไปเรื่อยเองแหละ เอาเป็นว่าแกจัดการเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นให้ได้ก่อนเถอะ เรื่องพี่บอยค่อยคิดอีกที ”
“ เออๆ ปวดหัวจัง! มีแต่เรื่องวุ่นวาย ”
20 : 04 น.
ทำไมต้องเป็นฉันด้วยนะ คนกำลังดูหนังสนุกๆอยู่ต้องลากสังขารมาผับ! นี่ถ้าพ่อแม่ตายายรู้นะ มีหวังถูกบ่นหูชาแน่ๆเพราะพรุ่งนี้ต้องเข้าพิธีแต่งงานแล้ว
“ เลย์ นายจะบ้าเหรอ พรุ่งนี้จะแต่งงานแล้วนะ มากินเหล้าอีกทำไม ” เป็นเขานี่แหละที่โทรหาฉันให้มารับ
“ ฉันเครียด พี่สาวเธอไม่ยอมรับสายฉัน ”
“ กลับบ้านกัน! ”
“ พี่สาวเธอกลับบ้านมาหรือยัง ”
“ ยะ...กะ...กลับแล้วสิ ต้องกลับมาสิ พรุ่งนี้แต่งงานนี่น่า ” เฮ้อ เกือบหลุดปากไปแล้ว
“ พาฉันไปหาพี่สาวเธอหน่อยได้ไหม ”
“ นายจะบ้าเหรอก่อนแต่งงานเขาไม่ให้เจอกันนี่น่า ”
“ เออๆ ตอนเธอกลับบ้านช่วยเอามือถือไปให้ดาวคุยกับฉันหน่อยได้ไหม ฉันใจจะขาดแล้ว คิดถึงดาวสุดๆ ”
“ เออๆ ไปๆกลับ ” ตกปากรับคำแบบผ่านๆไปแหละ แต่พี่ดาวก็ใจร้ายเกินไปนะ
🌻________🌻
นามปากกาผกายมาส
- Writer
