HAPPY
“GOOD AFTERNOON, Mr. De Vera,” narinig ko na bati ng lahat ng mga empleyadong sakay ng elevator, kasabay ng pagsara ng pinto. Yumukod pa sila na tila pinakamataas na tao sa gusaling ito ang kanilang binabati. Kitang-kita ko rin kung paano sila nahawi para bigyan kami ng puwesto sa gitna.
Awang naman ang labi na napatingin lang ako kay Ray. Ngunit alam ko na bakas sa aking mukha ang katanungan na, ‘Ano ang nangyayari dito?’
Gayon man ay wala akong nakuhang sagot mula sa kaniya. Hindi ko alam kung dahil hindi niya ako naiintindihan o nagmamaang-maangan lang siya. Sunod na naghari ang katahimkan nang magsimulang gumalaw ang elevator. Naiilang ako dahil nakatayo kami sa gitna ng mga matataas na empleyado. At mula sa gilid ng mga mata ko, nakikita ko na nakatingin sila sa amin. Partik
