ดวงใจหมอกิต ตอนที่ 13
820 Words
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ไม่รู้ว่าอยู่หรือเปล่า ลองเคาะไปก่อนก็แล้วกัน
แกร็ก!
“หมอ”
“อะไร”
“กินข้าวหรือยัง กินข้าวกัน นั่งกินคนเดียวมันเหงา นึกว่าหมอจะไม่อยู่ซะแล้วรู้มั้ย ห้องยังรกเหมือนเดิมเลยนะคะ” เพราะปู่นั่นแหละทำให้ฉันต้องมาเคาะห้องหมอเพื่อหาเพื่อนกินข้าว เสียดายอาหารดีๆ พวกนี้ เอาไว้ข้ามวันก็คงไม่อร่อย
“ซื้ออะไรมาเยอะขนาดนั้น กินคนเดียวหมดหรือไง”
“ก็นี่ไง ถึงหอบมาให้หมอช่วยกิน ไม่ได้อยู่เวรเหรอคะ”
“ก็เห็นอยู่มั้ย” กวน
“กินข้าวหรือยังคะ”
“ยัง”
“งั้นก็มากินข้าวกัน ร้านนี้อร่อยมากเลยนะ” ฉันรีบเดินไปที่โต๊ะกินข้าวทันทีเตรียมช้อนจานมาวางเรียบร้อย
“ที่จริง ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่”
“ค่ำแล้ว ยังไม่หิวได้ไงคะ”
“เพิ่งกินก๋วยเตี๋ยวมา” แล้วก็บอกว่ายังไม่กิน อะไรของเขา
“แล้วใครจะช่วยกินล่ะทีนี้” มีแต่ของแพงทั้งนั้นเลย ปู่นะปู่ไม่ถามเลยสักคำว่าจะกินหมดมั้ย
“เธอคงไม่ได้ซื้อมาเองหรอกใช่มั้ย”
“ไปกินข้าวกับหนุ่มมาค่ะ”
“หนุ่มที่ไหน” ทำท่าทางอยากรู้ขึ้นมาเชียว ต้องพูดเรื่องแบบนี้เหรอหมอถึงจะสนใจ
“ที่ไหนดีล่ะ”
“อย่ากวน”
“นิดหน่อยเอง หมอรู้อะไรมั้ย ก่อนขึ้นมาหนูเจอป้าคนหนึ่งวิ่งตามบอกจะดูดวงให้” ฉันเริ่มแกะอาหารในกล่องออกทีละอย่างแล้วเล่าเรื่องวันนี้ให้หมอฟัง
“เชื่อเรื่องพวกนี้เหรอ”
“เชื่อไว้ก็ดีเหมือนกันนะคะ ของแบบนี้แต่เรื่องที่คุณป้าพูดออกมาน่ะ ทำหนูขนลุกมาก”
“ปวดท้องหรือไง”
“ช็อตฟิลมาก ฟังก่อนสิคะไม่ได้ปวดท้อง” หมอคงไม่เชื่อเรื่องแบบนี้หรอก แต่ก็อยากเล่านี่
“ทักเรื่องเนื้อคู่หรือเปล่า”
“เป๊ะเลย รู้ได้ยังไงคะ ป้าบอกว่าเนื้อคู่อยู่ใกล้ตัว”
“โดนเหมือนกัน” หมอตอบหน้านิ่ง
“ควรเชื่อไว้บ้างก็ดีนะคะ”
“ถ้าเชื่อหมอดูแล้วเจริญ คงไม่ต้องทำงานกันแล้วมั้ง” พูดกับหมอเหนื่อยจัง คนไม่เชื่อคงบังคับอะไรไม่ได้หรอกเนอะ
“ฟังหูไว้หูค่ะ รู้จักมั้ย” หลังจากแกะอาหารในกล่องออกมาเสร็จฉันก็เริ่มลงมือ ส่วนหมอก็นั่งมองแล้วหยิบมือถือขึ้นมากดเป็นระยะ ยุ่งตลอดเวลาจริงๆ
“จะรีบกินไปไหน เดี๋ยวก็ติดคอ”
“จะได้รีบกลับห้องค่ะ ไม่อยากรบกวนหมอ ช่วงนี้งานไม่เยอะเหรอคะกลับมานอนห้องได้”
“ก็ยุ่งนั่นแหละ” ฉันพยักหน้าตาม ได้ยินว่าจะเรียนต่อด้วยนี่เนอะ
“พรุ่งนี้ไปทำบุญกันมั้ยคะ”
อยู่ๆ หมอก็ทำมือถือหลุดมือจนทำให้ฉันตกใจ หมอมีปมกับวัดหรือว่าแปลกใจมากจนมือไม้อ่อน
“ป้าคนนั้นบอกเธอมาเหรอ”
“เปล่านี่คะ แค่อยากใส่บาตรตอนเช้า พรุ่งนี้เป็นวันเกิดย่าหนูเองค่ะ ท่านเสียไปแล้วก็แค่คิดถึง”
“ตื่นทันเหรอ พระมาแต่เช้านะ”
“ทันสิคะ หมอนั่นแหละ จะตื่นหรือเปล่า” พรุ่งนี้ปู่ก็คงตื่นมาทำบุญให้ย่าเหมือนกัน ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็คงอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตา แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมด
“ต้องทันสิ ไม่ได้ตื่นมาใส่บาตรนานแล้วเหมือนกัน”
“ถ้าอย่างนั้นเจอกันหกโมงเช้านะคะ”
“พากันไปทำบุญบ่อยๆ นะ”
ฉันเดินยิ้มแก้มแทบแตกกลับห้อง ไอ้บ้าเอ๊ย ทำไมต้องยิ้ม ไม่ได้ทำตามที่ป้าคนนั้นบอกสักหน่อย พรุ่งนี้คือวันเกิดของย่าจริงๆ ที่ต้องเอ่ยปากชวนหมอก็เพราะไม่อยากไปยืนเหงารอพระคนเดียว
#หมอกิต
ผมเดินวนอยู่ในห้องไม่ยอมทิ้งตัวลงบนเตียงรอบที่ร้อยน่าจะได้ คำตอบของเด็กนั้นทำให้ผมทิ้งตัวลงนอนไม่ได้จริงๆ
“ไปกินข้าวกับหนุ่มที่ไหนมา” ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย ถ้ายังเป็นแบบนี้ผมคงต้องโสดไปอีกนานแน่เลย
ถ้าเรื่องที่ป้าคนนั้นทักคือเรื่องจริง ก็คงเป็นญารินนี่แหละ คู่แท้ของผม
ก่อนอื่นผมต้องจริงจังกับเรื่องนี้สักทีเพราะเด็กคนนั้นไม่ธรรมดา แสบ ดื้อ แล้วก็รั้นมากๆ แปลกมากทั้งดื้อรั้นแล้วก็แสบขนาดนั้นยังทำให้ผมรู้สึกอยากอยู่ใกล้ด้วยตลอดเวลาได้ ไม่ธรรมดาจริงๆ
ไลน์!
หมอธนิน: กูเหนื่อยมากที่ต้องทำงานแทนมึง ขอน้องเขาแต่งงานสักทีกูจะได้ไม่ต้องมาลำบากแบบนี้
หมอกิต: ตัดสูทรอได้เลย
หมอธนิน: สูทกูมีเป็นร้อยตัว พิมพ์การ์ดสักที กูอยากใส่ซองแล้วลาพักร้อนแล้ว
_____________
- Writer
