สมาร์ทโฟนเครื่องบางซึ่งวางอยู่ที่ไหนสักแห่ง แผดเสียงดังขึ้น คนทั้งสามที่กำลังนั่งรับประทานอาหารเช้า ต่างพร้อมใจกันเงยหน้าขึ้นจากถ้วยข้าวต้ม กวินทร์เดินไปหยิบต้นตอของเสียง ก่อนจะกดรับแล้วกรอกเสียงพูดลงไป
‘ฮัลโหล’
‘หมอจะแวะมากินข้าวเช้าที่คอนโดฯ วิก่อนไหมคะ’
‘เราเจอกันที่ห้างฯ เลยดีกว่า เดี๋ยวไม่ทันหนังรอบเช้านะ’
‘เสียดายจัง นึกว่าจะได้กินข้าวเช้าพร้อมพี่ซะอีก’
กวินทร์เหลือบมองที่โต๊ะอาหาร เขาลืมไปว่าตอนนี้กำลังกินข้าวอยู่กับแม่ของลูก และลูกสาว เมื่อนึกได้จึงเดินออกไปคุยโทรศัพท์ที่หน้าบ้านแทน
‘ก็กินด้วยกันออกบ่อย’
‘นั่นมันที่โรงพยาบาลนี่คะ’
‘น่า.. เดี๋ยวกินข้าวเสร็จ ผมจะออกไปรอที่ห้างฯ เลยนะ’
‘ได้ค่ะ แล้วเจอกันนะคะ my baby’
แม้ว่าไม่ได้ยินทุกถ้อยคำสนทนา แต่เธอพอจะเดาได้ว่ากวินทร์กำลังคุยกับใคร หัวใจดวงน้อยหน่วงหนึบ แต่กระนั้นหญิงสาวก็พยายามสะบัดไล่ทุกสิ่งทุกอย่างที่มันกำลังถาโถมเข้
