ดวงตาทั้งสามคู่ต่างพร้อมใจหันมามองที่จุดจุดเดียวคือเจ้าของรูปร่างอรชรอ้อนแอ้น สรวงสุรางค์ลุกขึ้นแล้วเดินมาหยุดยืนตรงหน้าของคุณแม่คนสวย ที่ตอนนี้โอบกระชับลูกไว้แนบอก
“หนูเป็นใครจ๊ะ”
น้ำเสียงธรรมดา ทำให้เก็ตถวาผ่อนความกังวลที่มีอยู่ในใจลงได้บ้าง
“สวัสดีค่ะ เออ.. หนูเป็น..”
“เมียไอ้ภีม”
“มะ.. ไม่ใช่นะคะ หนูไม่ใช่ภรรยาพี่ภีมค่ะ”
เก็ตถวารีบแก้ตัว เพราะกลัวคนตรงหน้าเข้าใจผิด ถึงแม้อดีต จะเคยเป็นภรรยาในทางพฤตินัย แต่ในปัจจุบันไม่ใช่นี่
“แล้วหนูมาอยู่บ้านลูกชายฉันได้ยังไง”
ลูกชายเหรอ.. แม้จะไม่กล้ามองเต็มสองตา แต่เก็ตถวาก็ แอบเห็นว่านิ้วทั้งสิบของคนที่บอกว่าเป็นแม่กวินทร์ มีแสงเพชรระยิบระยับวาววับแยงตาของเธออยู่ แล้วผู้ชายกับผู้หญิงที่นั่งอยู่บนโซฟา อาจจะเป็นญาติหรือพี่น้องของหมอภีม แต่ละคนดูโฮโซโก้หรู โอ้โห! นี่พ่อของยัยเกี่ยวก้อยเป็นทายาทเศรษฐีหรือเนี่ย รวยแล้วเรา (แอบปาดน้ำลาย) ไม่ใช่แ
