“หนูม่อนจะไปแล้วหรือคะ”
“ค่ะ” มนสิชาหันไปตอบป้าสมร หญิงสาวก้มลงใส่รองเท้าผ้าใบคู่เก่งแล้วเดินออกไปที่ร้านกาแฟหน้าปากซอย ซึ่งเป็นสถานที่ทำงานของเธอตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมา
“พี่เกดสวัสดีค่ะ”
“สวัสดีจ้ะหนูม่อน ขยันจริงเชียวมาแต่เช้าทุกวัน”
“ม่อนอยู่ใกล้น่ะค่ะ อยู่บ้านก็ไม่ได้ทำอะไร รีบมาร้านจะได้มาช่วยพี่เกดไงคะ”
“ขอบใจนะหนูม่อน ขยันๆ แบบนี้ สิ้นปีพี่จะหาโบนัสที่ไหนให้ดีล่ะเนี่ย”
“งั้นม่อนขอโบนัสเป็นกาแฟกับเค้กสักชิ้นตอนสิ้นปีก็ได้ค่า”
“พี่จัดให้สิบชิ้นเลยจ้า”
สองสาวร้านกาแฟ พูดไปหัวเราะไปอย่างเริงร่า การที่ได้ทำงานกับเจ้านายใจดีและไม่ถือตัวอย่างกาญจนา ทำให้มนสิชารู้สึกสบายใจเมื่อได้ทำงานด้วย
หน้าห้องประธานกรรมการบริหาร ศจีกำลังทำงานอยู่เป็นอันต้องหยุดชะงัก เมื่อมีเสียงของใครบางคนเอ่ยเรียกเธอ เลขาฯ สาวเงยหน้าขึ้นมามอง เธอเห็นผู้หญิงรูปร่างโปร่งระหง แต่งตัวด้วยเดรสราคาแพง รู้สึกคลับคล
