ดนย์และมนสิชามาถึงอุทยานแห่งชาติภูกระดึงตั้งแต่เช้า เพื่อจะได้รีบขึ้นภูไปให้ทันดูพระอาทิตย์ตก ทั้งคู่เข้าไปจัดการจองเต็นท์ที่พักและเอากระเป๋าสัมภาระไปฝากลูกหาบ มีเพียงกระเป๋าเป้ใบเล็กคนละใบที่ดนย์และมนสิชาสะพายติดตัวเพื่อใส่สิ่งของที่จำเป็นต้องใช้ระหว่างทาง
“พร้อมแล้วค่า” ใบหน้าของหญิงสาวยามนี้เปื้อนยิ้มและดูมีความสุขราวกับเด็กน้อยที่ได้เล่นของเล่นชิ้นใหม่ ที่ช่างถูกใจเจ้าหล่อนเหลือเกิน
กว่าจะเดินขึ้นมาถึงซำแรก เล่นเอามนสิชาที่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายเหนื่อยแทบจะกลิ้งลงภู ดนย์จึงต้องทั้งลากทั้งจูงหญิงสาวเพื่อให้ขึ้นมาถึงซำนี้ให้ได้ เมื่อมาถึงได้แตงโมเย็นๆ และน้ำหวานเติมพลังงาน มนสิชาแทบจะหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง พอร่างกายพร้อมแล้วจึงสำรวจไปรอบๆ พบว่าธรรมชาติและวิวของซำนี้สวยมาก จนอดไม่ได้ที่จะยกกล้องถ่ายรูปถ่ายเก็บภาพสวยงามของธรรมชาติไว้
พอกินจนอิ่มหนำและพักเอาแรงจนหายเหนื่อยแล้ว ทั้งคู่ก็อ
