เลขา...คู่นอน

นี่มันอ่อยกันชัดๆ

“แม้ในเวลาสั้นๆโรสก็ยังทำได้ดีเก่งมากครับ”แมทธิวเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มเขารู้สึกโชคดีมากที่ได้โรสมาเป็นเลขาเพราะเธอไม่เคยที่จะหยุดพัฒนาศักยภาพในการทำงานเลยสักครั้งมีแต่ดีขึ้นเรื่อยๆอย่างน่าประหลาดใจ

“ขอบคุณค่ะ”ร่างบางยิ้มรับคำขอบคุณก่อนจะบิดขี้เกียจเล็กน้อยหลังจากการพูดคุยเป็นไปอย่างราบรื่นแม้ว่าจะคุยกันนานไปหน่อยก็ตามที

“ผมต้องขอโทษด้วยที่ทำนัดของโรสพัง”โรสชะงักไปเล็กน้อยกับคำพูดของอีกฝ่าย

“เอ่อที่จริงโรสไม่ได้มีนัดหรอกค่ะแค่อยากรีบกลับบ้านไปหาแมรี่ก็เท่านั้น”ใบหน้าสวยรู้สึกอายเล็กน้อยที่ต้องสารภาพความจริงออกไปตอนแรกคิดว่าอีกฝ่ายจะทำหน้าบึ้งแต่เขากลับระบายยิ้มอย่างโล่งใจเสียมากกว่า

“งั้นเรากลับกันเถอะเดี๋ยวผมไปส่ง”

“ค่ะ”หลังจากขึ้นรถมาพอเจอแอร์เย็นๆร่างบางก็พลอยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าทันทีแมทธิวเอ่ยเรียกเธออยู่หลายครั้งพอไม่มีการตอบรับก็จริงรู้ว่าเขาพูดคนเดียวมาโดยตลอดใบหน้าหล่อยกยิ้มเล็กน้อยมองโรสที่หลับสนิทก่อนจะตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางไปเป็นบริษัทแทน

“อื้ออ”แมทธิวมองคนตัวเล็กที่ขยับตัวอยู่ในอ้อมกอดเขามือหนาตบก้นของเธอเล็กน้อยเป็นการกล่อมมันน่าตลกที่เธอไม่คิดจะตื่นขึ้นมาเลยแม้แต่น้อยร่างสูงรอลิฟท์อยู่ไม่นานพอมาถึงชั้นห้องทำงานก็เดินตรงไปยังประตูด้านหลังที่ถูกทำเป็นห้องเล็กๆเอาไว้เขาวางโรสลงบนเตียงอย่างแผ่วเบาก่อนจะห่มผ้าให้เธอ

“โรส..”เขาเอ่ยเรียกเธอเสียงเบาพร้อมกับใช้นิ้วเกลี่ยไปยังแก้มใสของเธออย่างเอ็นดูห้องนี้เป็นห้องที่เขาพึ่งสร้างมาได้ไม่กี่ปีหลังจากที่เห็นเธอต้องทำงานห่ามรุ่งห่ามค่ำอยู่บ่อยครั้งและบางครั้งก็ต้องนอนค้างที่บริษัทเธอมักจะนอนขดอยู่บนโชฟานั่นทำให้เขารู้สึกเห็นใจและย้ายคนในห้องข้างๆไปที่อื่นก่อนจะทุบทำเป็นห้องนอนเอาไว้ให้อีกฝ่ายได้พักผ่อนอย่างสะดวกแทน

เขาทำขนาดนี้ก็เพื่อเธอคนเดียว..

เช้าวันต่อมา

ร่างบางตื่นขึ้นในยามเช้าของอีกวันด้วยเสียงนาฬิกาปลุกเธอมองรอบๆด้วยความตกใจเพราะจำอะไรไม่ได้เลยและไม่รู้เลยว่าตัวเองเผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหน

แกร้ก

ดวงตาใสมองประตูห้องน้ำที่เปิดออกพร้อมกับแมธิวที่เปลือยท่อนบนร่างกายของเขามีน้ำเกาะอยู่รวมถึงใบหน้าและผมที่เปียกในตอนนี้เขาดูเซ็กซี่มากจนเธออดกลืนน้ำลายไม่ได้

“หลับสบายไหมครับ”ร่างสูงเอ่ยถามอย่างอารมณ์ดีผิดกับโรสที่ตอนนี้อายจนอยากจะมุดแผ่นดินหนี

“คะคือโรสขอโทษนะคะโรสไม่รู้เลยวตัวเองหลับไปตอนไหน”ร่างบางรีบเอ่ยแก้ตัวทันทีแต่แมทธิวเพียงหัวเราะออกมาเท่านั้นเขาไม่ได้จะต่อว่าเธอเสียหน่อยทำไมต้องทำหน้าตาให้มันดูน่าเอ็นดูด้วยกัน

“ครับๆ..”เขาเอ่ยรับก่อนจะเดินมาหาโรสที่นั่งอยู่บนเตียงมือหนาเชยคางเธอขึ้นก่อนจะจรดริมฝีปากไปที่ริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบา

จุ้บ~

“ผมไม่ได้จะว่าอะไรสักหน่อย”เขาพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันไปสนใจกับการแต่งตัวของตัวเองต่อ

“ไปอาบน้ำได้แล้วครับ”

“อะเอ่อค่ะ”หลังจากหายเข้าไปอาบน้ำร่างบางก็ออกมาพร้อมชุดคลุมอาบน้ำผมเปียกหมาดๆเธอเดินเช็ดผมอย่างชิวๆก่อนจะทำหน้าตกใจที่เห็นว่าร่างสูงยังคงอยู่ในห้อง

“นี่มันอ่อยกันชัดๆ”คำพูดของแมทธิวกับสายตาเจ้าเล่ห์ที่จ้องมายังหน้าอกของเธอที่โพล่พ้นออกมาจากการแค่มัดปมชุดคลุมไว้หลวมๆมือบางที่เห็นแบบนั้นก็รีบใช้มือปิดทันที

“ไม่ได้อ่อยนะคะโรสคิดว่าคุณออกไปแล้วเลย..”ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบก็โดนร่างสูงดึงไปจูบเสียก่อนแมทธิวจูบเธออย่างดุเดือดพร้อมกับขยำหน้าอกของเธอเบาๆในตอนแรกเธอเองก็คิดจะปล่อยเลยตามเลยแต่จู่ๆภาพที่เห็นเขายืนจูบกับคนอื่นก็แวบเข้ามาในหัวจนต้องผลักตัวเขาออกไป

“โรส?”แมทธิวเอ่ยเรียกอีกฝ่ายด้วยความไม่เข้าใจอารมณ์ในตอนนี้กำลังดีๆแต่เธอดันมาผลักเขาออกเสียได้

“คะคือมันจะสายแล้วน่ะค่ะช่วงเช้าเรามีประชุมนี่คะ”ร่างบางรีบแก้ตัวออกไปทันทีเธอจะกล้าพูดออกไปได้อย่างไรว่าจู่ๆก็นึกรังเกียจริมฝีปากของเขาที่เคยไปจูบกับคนอื่นมาใบหน้าหล่อถอนหายใจด้วยความหงุดหงิดแต่สุดท้ายก็ยอมถอยเพราะยังไงงานก็ต้องมาก่อนอยู่แล้ว

“รีบออกมาแล้วกัน”เขาเอ่ยสั้นๆก่อนจะเปิดประตูออกไปทันทีโรสฝุบนั่งลงไปกับเตียงก่อนจะใช้มือเช็ดริมฝีปากที่เปอะเปื้อนน้ำลายของอีกฝ่ายออก