พวกเขาหาที่กำบังก่อนที่จะจู่โจมเป้าซอมบี้ในด่านที่สองอีกครั้ง จากตอนแรกที่ผมกังวล พอเห็นพวกเขาเคลื่อนที่อย่างมืออาชีพแล้ว วิญญาณเกมเมอร์ก็เข้าสิงผมทันที เห็นอย่างนี้ ผมเป็นเซียนเกมเคาน์เตอร์-สไตรก์[1]เลยนะ!
แต่ไม่ทันที่ผมจะได้ตั้งท่ายิง พวกนั้นก็กำจัดเป้าซอมบี้ไปได้เรียบร้อยไปอีกครั้ง และเคลื่อนที่ไปยังด่านที่สาม ผมวิ่งตามจนหอบ ไม่ทันจะได้ตั้งหลักยิงอะไร เป้าก็ถูกกำจัดไปอีก จนเนวิลล์ที่เพิ่งจัดการกับเป้าซอมบี้ในด่านที่สามตัวสุดท้ายเสร็จต้องหันมาส่งเสียงเขียวใส่ผม
“นี่นายจะวิ่งตามอย่างเดียวหรือไง ยิงบ้างสิ”
“ก็จะยิงอยู่เนี่ย นายก็อย่าแย่งฉันยิงเซ่!” ผมว่าเสียงดังพลางหายใจหอบจนตัวโยน
หมอนั่นส่ายหน้าแล้วพึมพำออกมาให้ผมได้ยิน
“กระจอกชะมัด”
“นายว่าใคร”
ไม่ทันที่จะได้ตอบ เนวิลล์ก็ออกวิ่งไปยังด่านต่อไปแล้ว
นี่วิ่งอีกแล้วเหรอวะ! นี่ผมลงสนามรบจำลอง หรือสนามวิ่งมาราธอนกันแน่เนี่ย!
ด่านต่อ
