ตอนที่ 2 ชื่อตอน นู๋เมล
1490 Words
ด้วยในตอนนั้น ใครๆก็คิดว่าไอ้ตี๋มาวินที่ตั้งหน้าตั้งตาเรียน จนไม่สนใจแม้จะเข้าคบหาสมาคมกับใคร คงจะแหยๆยอมยกทุกอย่างให้ไปโดยไม่กล้าเรียกร้องอะไร แต่กลับกันด้วยแรงแค้นที่พวกมันมาทำลายคืนวันและอนาคตอันแสนสุขให้พังลงไปอย่างยับเยิน ทำให้มาวินเปลี่ยนแปลงไปจนเป็นคนล่ะคน จากที่เคยเป็นคนสุภาพยิ้มแย้มแจ่มใส หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาก็กลายเป็นคนเย็นชา มีแววตาที่แข็งกร้าวมาจนทุกวันนี้ ทำให้ไม่มีใครกล้าแหย่คุณมาวินได้จริงๆเลยซักคนเดียว ลูกน้องตัวโตคิดแล้วก็เสียวสันหลังวาบ เมื่อหันไปเห็นแววตาเย็นชาที่เหล่มองมาอย่างดุดัน
ในเวลาเย็นของมหาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง ที่รวบรวมบรรดาคุณหนูผู้มีอันจะกินเอาไว้ด้วยกัน เพื่อยกระดับชีวิตให้อยู่แต่กับชนชั้นสูง ท่ามกลางเสียงพูดคุยที่เซ็งแซ่ ของนักศึกษาที่จับกลุ่มพูดคุยกันอยู่หลังเลิกเรียน
"นี่นู๋เมลไปพวกเราไปเที่ยวด้วยกันมั๊ย เพื่อนของพี่ชายเนย เค้าจะนัดกันไปฉลองวันเกิดที่ผับใหม่แถวในเมืองหน่ะ "
เนยเพื่อนสาวเปรี้ยวๆปากแดงตาคมผมยาว และมีขาที่เรียวยาวเหมือนตะเกียบคู่ เอ่ยชวนเพื่อนร่วมคณะ หลังจากที่ไปชวนคนอื่นแล้วแต่ก็ยังขาดไปอยู่คนหนึ่ง เพราะพี่ชายของเนย ขอให้ชวนเพื่อนไปจับคู่กับเพื่อนผู้ชายของพี่ด้วย
"เมลไม่เคยเที่ยวอ่ะ ชวนเมลไปจะดีเหรอ เดี๋ยวเมลพางานกร่อยไม่รู้ด้วยนะเนย"
เสียงใสๆตอบออกมาจากร่างน้อยที่มีดวงตาบ๊องแบ๊ว ใครมองก็ต้องว่าน่ารักกันทุกคน
"แหม ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกยัยเมล ออกไปเปิดหูเปิดตาซะบ้าง ไม่ใช่วันๆเอาแต่เรียนแล้วก็กลับบ้าน หัดใช้ชีวิตให้คุ้มหน่อยซิยะ ไม่งั้นชีวิตวัยสาวของแกต้องได้เหี่ยวเฉาตายไปก่อนแก่ตายพอดี"
"งั้นเมลกลับบ้านก่อนได้ป่ะ จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน แล้วเราค่อยนัดเจอกันอีกทีนะเนย ”
"ไม่ต้องเลย เดี๋ยวถึงเวลาแล้วเธอไม่ไป โทรกลับไปบอกที่บ้านว่าติวหนังสืออยู่ที่บ้านใครก็ได้ แล้วอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านเมย์ไปเลยอยู่ใกล้ดี ขืนปล่อยเธอให้กลับบ้านไปก่อน มีหวังไม่ได้ออกมาอีกแน่ๆเลย ฉันฟันธง "
"แบบนั้นเลยแหละ ไม่งั้นยายนี่แว่บหายไปแน่ๆเลย“
ความคิดเห็นของบรรดาเพื่อนสุดซ่า ดันคิดและพูดออกมาตรงกันได้ซะงั้น ทั้งที่ปกติมันกัดกันจะตาย แล้วทำไมวันนี้มันดันสามัคคีกันขึ้นมาได้ล่ะ เมลแทบจะร้อง อยากจะหอนออกมาในตอนนี้แล้ว
"ซวยเลยช้าน โอ๊ย ฉันจะหนีไปแบบไหนนี่ “
"ปะป๊า หม่าม๊าเมลขอโต๊ดน้า หนูโดนเพื่อนมันเสี้ยมสอนให้โกหกอ่ะ ฮรือ ฮรือ ”
เมลกรีดร้องขึ้นมาในใจ ร่างน้อยถูกแต่งองค์ทรงเครื่องตั้งแต่หัวค่ำ ผมยาวๆถูกรีดลงมาซะตรงเรียบ หน้าขาวๆถูกแต่งเติมไปด้วยอายแชร์โดว์ และสารพัดเครื่องสำอางค์ จนร่างน้อยแทบกระดิกไม่ได้ เกิดอาการคันยุบยิบเกะกะลูกตาขึ้นมาแล้ว ขยับตัวไปมา จนยัยเมย์ด่าขึ้นมาแล้วในตอนนี้
"นี่อยู่เฉยๆไม่ได้หรือไงยัยเมล ก็จะยกมือขึ้นมาทำไมกัน มันแต่งหน้ายากนะรู้มั้ย “
"ก็มันคันตาอ่ะ ฮรือ ฮรือ”
"ก็ตาแกมันชั้นเดียว ถ้าไม่ดัดขนตาติดกากเพชร มันก็จืดสนิทมากซะจนไม่ดูเป็นผู้ใหญ่อ่ะดิ"
" พวกเธอจะเอาชั้นไปประกวดซุปเปอร์โมเดลหรือไงกัน แล้วนี่มันอะไร มันเสื้อหรือเศษผ้าเนี่ย ฮรือ ฮรือ “
"มีดีก็ต้องอวดออกไปบ้างซิ พวกเราไม่ใช่สาวมัธยมแล้วนะเมล แต่งตัวแบ๊วๆไม่มีใครเค้าสนใจเธอหรอกในสมัยนี้ "
"ไม่มีชุดอื่นเหรอก็มันโป๊อ่ะ ฮรือ ฮรือ ”
"ไม่มี !! ถ้าแกไม่ใส่ก็แก้ผ้าออกไปแล้วกันนะนู่เมล"
เมย์ตวาดเมลดังขึ้นมา เมลทำหน้าบูดลงมาแล้วทำท่างอนใส่เมย์ แล้วทำเสียงงอนขึ้นมาแบบสุดๆ
"งั้นก็ไม่ไปแล้ว"
"เรื่องมากจริงๆเลยยัยเมล อ่ะ เอาผ้าคลุมไหล่ไป แค่นี้ก็ไม่โป๊แล้ว ดูไฮโซขึ้นมาอีกด้วยอ่ะ "
"แค่นี้ก็หมดเรื่องล่ะ อิๆๆๆ"
เมลพอใจขึ้นมาในที่สุด แล้วบรรดาสาวๆก็ยุติการแต่งตัวได้ซักที แล้วรีบพากันออกไปที่ด้านนอก เพราะพี่ชายของเนยโทรมาตามให้ออกไปแล้ว
เสียงเพลงอาร์แอนบี ผสมเพลงอีเล็คโทรนิก้าบีท ดังขึ้นมาจากลำโพงในผับดังสนั่นหวั่นไหว มันสั่นสะเทือนไปแทบทั้งร้าน แต่ฟังแล้วก็ชวนให้ทุกคนขยับร่างกาย บรรดาสาวๆกรี้ดกร๊าดกันใหญ่
เมื่อได้พบกับพี่ชายของเนยและเพื่อนๆของพี่ชายของเนย ที่มาจองโต๊ะรอกันนานแล้ว หนุ่มๆที่รออยู่ล้วนยิ้มกริ่มกันขึ้นมา เมื่อบรรดาสาวๆที่รอคอยนั้น ต่างน่ารักกันจริงๆอย่างที่หวัง และสงสัยค่ำคืนนี้จะต้องมีฟลุคกันบ้างล่ะ ถึงไม่ฟลุคแค่ได้เบอร์ก็มีลุ้นแล้ว แถมพวกนี้ยังเป็นน้องของเพื่อนอีก ความหวังอยู่ใกล้แค่นี้จะไปไหนเสียเล่า จะคนไหนก็ได้แหล่ะ
แต่สาวน้อยตากลมดูท่าจะน่ารักกว่าใคร แถมท่าทางดูเป็นคุณหนูอีก หนุ่มๆที่มองดูสาวๆเดินกันมาแต่ไกล เริ่มประเมิณหน้าตาแล้วให้คะแนนกันเสร็จสรรพ สายตาหนุ่มๆเริ่มเฟ้นหาเหยื่อของตนในคืนนี้แล้ว
"สาวๆสวัสดีครับผม ผมเอ็มเพื่อนพี่ชายของเนยนะครับผม “
พี่ชายของเนยส่งยิ้มเก๋ไก๋มาให้พร้อมกับโค้งน้อยๆอย่างน่ารักเชียว แต่หน้าตาเค้ามันไม่ให้อ่ะนะ เมลมองไปยิ้มให้้แล้วคิดนินทาคนขี้เหร่ขึ้นมาในใจ เมลไม่ชอบคนขี้เหร่ ก็เลยยิ้มตอบออกไปแบบงั้นๆ แต่ดูเหมือนพี่เอ็มจะเข้าใจผิดขึ้นมา นึกว่าน้องสาวคนสวยดวงตากลม จะชื่นชอบตัวเองขึ้นมาแล้ว พี่เอ็มขยับตัวมาใกล้ๆจนเมลนั้นขนลุกขึ้นมาอย่างรุนแรง
”ฮรือ คนบ้าอะไรไม่หล่อแล้วยังชีกออีก น่ารำคาญที่สุด “
เมลยิ้มแหยๆคิดนินทาพี่ชายของเพื่อนออกไปอยู่ในใจ ก่อนที่เมย์และเนยจะดึงเมลไปอีกทาง ทำให้เริ่มหายใจได้จนคล่องคอ เมลโล่งอกขึ้นมาที่มีอากาศบริสุทธิ์แล้ว ที่นี้ก็เริ่มจะสนุกขึ้นมาเริ่มขยับตัวเต้นเบาๆ สาวๆหัวเราะคิกคักกันขึ้นมา หยิบแก้วขึ้นมาชนกันอย่างสนุกสนาน
เมลเริ่มกินขนมที่บนโต๊ะแล้วมองไปที่ดีเจบนเวทีของไนส์คลับแล้ว เสียงเพลงเริ่มดังขึ้นจนเมลนั้นหัวเราะเต้นขยับตัวขึ้นมา เนยกับเมย์ก็ขยับตัวเต้นไปมาไม่หยุด ร้องวี๊ดว๊ายกันขึ้นมา
”ว๊าย คิก คิก สนุกจังเลยอ่ะคืนนี้ ดนตรีของดีเจคนนี้แสคชแผ่นดีมาก เมย์ชอบแนวนี้มากจริงๆ แต่ฟังที่บ้านทีไรแม่ชอบด่า แม่บอกว่ามันทำให้กระจกสะเทือนนะ “
”ว๊าย แม่ที่บ้านฉัน ถ้ารู้ฟังเพลงแบบนี้แม่ตีตาย ดีที่วันนี้ออกมากับพี่เอ็ม ไม่งั้นตายแน่ๆ แม่ไม่ให้ออกคนเดียวแน่ แม่ฉันดุมากๆ แต่ถ้ามีพี่เอ็มมาด้วย ส่วนมากก็โกหกแม่ออกไปว่าไปร้านขนม ร้านชานม อะไรก็ช่างเถอะนะ “
”อรืม ที่บ้านก็ต้องโกหกออกไป ถ้าไม่โกหกออกไปแม่รู้เข้า แม่ตีตาย “
สาวๆชวนกันสนทนานินทาแม่ที่บ้าน ก่อนจะเต้นเบียดกันทำท่ายั่วยวนก๋ากั่น จนหนุ่มๆนั้นมองไปแล้วผิวปากดังขึ้นมา ใครๆก็หันมองมากันทั้งนั้น แต่ว่าในกลุ่มมีผู้ชายอยู่ด้วย ก็ไม่ค่อยมีใครจะกล้าเข้ามาใกล้มากนัก เอ็มดื่มเหล้าลงไปแล้วมองตามน้องสาวกับเพื่อนๆไปอย่างไม่วางตา คิดว่าวันนี้ล่ะนะ ที่จะต้องมีสาวๆกอดอยู่ในอกแน่ ก็มันหนาวอ่ะนะ
- Writer
