มาวิน ดีลเลอร์จูเนียร์ สืบทอดตำแหน่งมาเฟียข้ามชาติมาจากมาเฟียแก่คนหนึ่งที่บังเอิญไปหลงรักคุณยายของมาวิน และหลังจากนั้นไม่นานครอบครัวของมาวินก็ถูกล้างไปจนหมดตระกูล ดีลเลอร์จูเนียร์จึงขึ้นสืบทอดธุรกิจ โดยมีมาเฟียแก่ๆคอยหนุนหลังอยู่ตลอดเวลา หนุ่มน้อยจากอังกฤษข้ามชาติมาไทยและทำธุรกิจใต้ดินหลายชนิดที่ระบุไม่ได้นัก
มาวินรูปหล่อ เป็นลูกครึ่งฮ่องกงและอังกฤษ หน้าตาก็จะหล่อผิดปกติไปมากหน่อย ในเมืองไทยสาวน้อยสาวใหญ่มักจะติดตามมาวินกันเป็นพรวน แต่ทว่า มาวินมักจะคบสาวแล้วก็ทิ้ง ตามสไตล์ของคาสโนวี่
มาวินเป็นคนดุแต่ก็ตามใจสาวๆเป็นสายเปย์ที่ไม่อั้น มาวินประกอบธุรกิจสถานบันเทิงและธุรกิจผิดกฎหมายข้ามชาติ และยังมีรอนนี่มาเฟียแก่ของวงการยาเสพติดคอยหนุนหลังอยู่เงียบๆ
รอนนี่เป็นห่วงมาวินมากเพราะรอนนี่เป็นโสดมาตลอดเวลา ตั้งแต่ที่คุณยายของมาวินแต่งงานกับคุณตาของมาวิน ทำให้มาวินสมเพชตาแก่รอนนี่อยู่ไม่น้อย แต่ว่า รอนนี่ก็คือญาติคนสุดท้ายในโลกใบนี้แล้วของมาวิน เพราะคุณตากับคุณยายและลูกๆของคุณตารวมถึงแม่กับพ่อของมาวินก็เสียชีวิตไปจนหมดแล้ว ถึงจะเหลือเส้นทางสุดท้ายเอาไว้ให้มาวิน แต่ว่าสุดท้ายแล้วครอบครัวก็จากไปจนหมดแล้ว
มาวินกับรอนนี่คือคู่กัดกัน เรียกว่าเจอกันไม่ได้ต้องวางมวยใหญ่โตออกหน้าออกตากันตลอด แต่ใครจะรู้ทันรอนนี่กับมาวินได้ล่ะ ไม่มีทางเลย ความรักของรอนนี่นั้นมีให้มาวินมากกว่าทุกคน แต่ว่ามันก็เป็นความรักโง่ๆ รักหลานของสาวที่ไม่รักตัวเอง มาวินว่าตาแก่รอนนี่นั้นโง่มากๆเลย น่าสมเพชที่สุด
รอนนี่ครองตลาดค้ายาเสพติดในสิงคโปร์ ออสเตรเลียและอเมริกา รวมถึงชายฝั่งอังกฤษยาวไปถึงฝรั่งเศส ซีไอเอ และปฎิบัติการข้ามชาติทุกชนิดตามล่าตัวรอนนี่อยู่ตลอดเวลา แต่ก็จับมือรอนนี่มาดมไม่เคยได้ เพราะรอนนี่มีเส้นสายชั้นเชิงในวงการข้าราชการทุจริตอยู่เต็มไปหมด
ในเขตชายแดนก็มีหลายชาติและในกลุ่มติดอาวุธหลายๆที่ก็เป็นของรอนนี่ ทำให้บางครั้งบางทีมาวินก็ได้อิทธิพลและเส้นสายของตาแก่รอนนี่ไปด้วย และคล้ายทุกๆคนติดตามมาวินได้เพราะมีตาแก่รอนนี่คอยชี้นำทางไป
มาวินที่เคยเป็นหนุ่มน้อยก็กลายเป็นหนุ่มใหญ่ที่มากอิทธิพล ยิ่งเติบโตขึ้นมาในวงการสีเทาและมีโครงข่ายที่แข็งแรงมากขึ้นไปเรื่อยๆ ธุรกิจของมาวินครอบครองตลาดมืดอยู่กว่าครึ่งหนึ่งและมีส่วนแบ่งตัดไปในส่วนของรอนนี่อีกส่วนใหญ่ นอกนั้นก็เป็นกลุ่มอื่นๆ
ดังนั้นรอนนี่กับมาวินจึงตีกันอยู่ตลอดเวลา แต่มันก็แค่เหมือนแค่หมาแมวที่กัดกัน ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมาก ลูกน้องในสองกลุ่มนี้จะไม่ค่อยทะเลาะกันแต่จะสนิทกันมากกว่ากลุ่มอื่นๆก็เท่านั้นเอง
..ณ คอนโดหรู ใจกลางกรุงเทพมหานคร
ภายในห้องหรูสูงเสียดฟ้า ที่มองออกไปแล้วเห็นวิวของริมแม่น้ำเจ้าพระยา ที่สะท้อนแสงแดดเป็นประกายระยิบระยับ มองดูแล้วงดงาม น่าจะชวนให้อารมณ์ผ่อนคลายขึ้นมาบ้าง แต่ทว่าทุกคนในห้องนี้ก็ยืนกุมไข่แน่นเหมือนกับว่าอากาศจะหนาวเย็นขึ้นมา อากาศในห้องดูแล้วคุกรุ่นความใกล้ตายอบอวลอยู่ วิวมันก็สวยดีนะ แต่คนในห้องกลับไม่มีเวลามาคิดเช่นนั้น
"ถึงวิวจะสวยแค่ไหน แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาดูวิว ลองเผลอเหล่สายตามองออกไปซิ ได้โดนเล่นงานแน่"
"เรื่องที่ให้ไปทำได้เรื่องว่าไง“
ร่างสูงของชายหนุ่มวัยเพิ่งจะย่างเข้าสามสิบ ถามผู้ที่ยืนกันหน้าสลอนอยู่ด้านหน้าด้วยน้ำเสียงเนิบๆ แต่ชวนให้ขนลุกกันขึ้นมา ทุกคนเหงื่อแตกพลั่ก
"เอาแล้วไง ใครจะซวยเป็นรายแรกว่ะ"
พวกที่ยืนอยู่ต่างคิดขึ้นมาเหมือนๆกัน เหมือนกับลอกความคิดกันมาเหมือนกันเป๊ะๆเชียว ก่อนที่จะสะดุ้งโหยงขึ้นมาในที่สุด
"ปัง!!!"
ชายหนุ่มตบโต๊ะดังสนั่นด้วยความโมโห เนื่องจากไม่ได้รับคำตอบจากใครเลยซักคน จนเอ่ยตะคอกคนขึ้นมา
"ต้องให้ถามอีกรอบอีกมั๊ยวะ "
ร่างสูงเกิดอาการยั๊วะจัดขึ้นมา จนต้องตะคอกออกมาจนเสียงดัง เพราะเมื่อมองไปที่บรรดาลูกน้อง ก็มีแต่คนที่ก้มหน้า แถมพวกมันดันปิดปากไว้ซะสนิท เหมือนแม่งเป็นใบ้กันมาตั้งแต่กำเนิดไปเลยเชียว จนต้องถามย้ำขึ้นมาอีกรอบเหมือนกลัวว่าพวกมันจะพิการซ้ำซ้อนไปซะอย่างนั้นเลย
"ขอโทษครับนาย ยังไม่มีใครทราบข่าวเรื่องเด็กของเราที่หายไปกันเลยครับ"
หลังจากเมื่อไม่เห็นมีใครยอมตอบผู้ที่เป็นลูกพี่ออกไป ชายร่างยักษ์ที่ควบตำแหน่งมือขวาและสารพัดเบ๊ ก็เลยต้องออกหน้าไปก่อนที่ลูกพี่นั้นจะโมโหมากไปกว่านี้อีก
"ทำงานกันยังงัยวะ ตั้งนานแล้วทำไมยังไม่ได้เรื่องเลย แค่ให้พวกมึงหาคนแค่คนเดียว ยังทำกันไม่ได้ ตราบใดที่มันยังไม่เป็นศพ ก็ต้องหาตัวมันมาให้ได้ว่ามันไปอยู่ที่ไหน ไปตามหาตามที่ๆมันเคยไปให้ทั่ว พ่อแม่ญาติพี่น้องมันก็ไม่มี มันจะหายไปไหนได้อย่างไรกัน ไปสืบมาให้ได้ว่ามีใครได้เจอมันบ้าง แล้วครั้งล่าสุดได้เจอมันที่ไหน"
"ขอโทษครับนาย พวกผมกำลังหาตามบ้านเด็กๆของมันอยู่ และผมก็เชื่อว่ามันต้องมีเรื่องแน่ ไม่งั้นมันต้องกลับมาที่จุดนัดพบในทุกครั้ง มันเกเรก็จริงครับ แต่ไม่ใช่คนเหลวไหล"
ชายร่างโตอีกคนตอบกลับมา เหมือนที่ตัวเองคิดอยู่ในใจ ใจก็นึกห่วงคนที่หายไปเหมือนกัน เพราะเคยกินนอนอยู่ร่วมกันเหมือนพี่เหมือนน้องจนผูกพันธ์กันไปแล้ว และที่สำคัญ ตัวมันกำความลับไว้เยอะ ถ้าแม่งไปปริปากบอกใครมีหวังซวยกันไปหมดทั้งวงการ
"ถ้าหามันไม่เจอ ล็อตที่มันเก็บไว้ก็ไม่ต้องไปเอามา เพราะถ้าเกิดมันถูกตำรวจจับไป ยาล็อตนี้อาจมีปัญหาแล้ว จะซวยกันไปหมดแผนแตกไปหมดแน่ๆ คนเคลียร์ให้ยิ่งไม่ต้องไปนึกถึง พวกข้างบนแม่งวางแผนได้ แต่แม่งไม่เคยสนใจพวกเราหรอก ”
"ครับนาย พวกผมจะระวังตัวกันให้ดี ผมว่ามันต้องถูกใครจับไปแน่ เพียงแต่พวกเรานั้นยังค้นหามันไม่เจอ ผมต้องหามันให้เจอแน่ ไม่ว่ามันจะตายหรือมันรอด อย่างน้อยก็จะได้รู้ว่ามันหักหลังพวกเรา หรือมีใครทำอะไรมันลงไปแล้วจริงๆ พี่น้องของพวกเรา ผมไม่ทิ้งมันไปแน่ครับนาย อย่างไรก็ไม่ทิ้ง “
”เออ ไปตามหามันให้เจอ กูแม่งวันๆจะบ้าตายเพราะเรื่องของพวกมึงแล้ว “
”ครับนาย “
พี่เบิ้มตัวโตทุกๆคน เร่งค้อมตัวลงมารับคำสั่งนายของตัวเองกันไปหมด มาวินกระแทกรองเท้าแรงๆแล้วเดินออกไปในทันที อารมณ์ในตอนนี้ไม่คงที่แล้ว ถ้าวันนี้มีใครมากวนอารมณ์อีกซักที สมองของพวกมันต้องได้ระเบิดกระจุยแน่ มาวินจุดบุหรี่ขึ้นมาสูบ จนควันสีขาวลอยขึ้นไปในอากาศ ในใจคิดถึงเรื่องราวในแต่ล่ะวันที่วุ่นวายจนแทบบ้า
บรรดาชายชุดดำในห้องล้วนแอบถอนหายใจกันออกมาเป็นแถว เมื่อพายุไม่ลงเหมือนกับที่ได้คิดกลัว ถึงแม้นายจะเป็นคนมีเหตุผล แต่ถ้าบทจะโมโหก็เอากันไม่อยู่ ถ้าไม่แน่จริงก็คงไม่ยึดครองพื้นที่หนึ่งในสามของแก๊งมาเฟียเอเชียมาได้หรอก ถึงแม้มาวินจะได้เปรียบมาเฟียอื่นๆตรงที่เป็นทายาทของสายตรง แต่ก็เป็นคุณหนูที่ไม่ได้ถูกสอนให้โตมาในแบบของมาเฟียเลยซักนิด ตรงกันข้ามกลับถูกส่งให้ไปเรียนไกลถึงอังกฤษ แถมได้ไปต่อโทที่เมืองจีนอีก
ร่างสูงที่หน้าตาแสนจะหล่อเหลา ถูกอาเจ๊ใหญ่เลี้ยงมาแบบคุณชาย มือไม้แทบไม่เคยให้สัมผัสพื้นดินให้ระคายเคืองเลย เนื่องด้วยพ่อแม่หวงนักหวงหนา
และด้วยความหวงนี่แหล่ะ เมื่ออยากได้สิ่งใดก็ต้องได้ ไม่เคยมีใครขัดใจได้เลย ทำให้นิสัยถูกหล่อหลอมขึ้นมาเป็นผู้นำได้อย่างชัดเจนโดยธรรมชาติ ไม่ยอมสูญเสียอำนาจที่ตัวเองมีให้ใคร และเมื่อพ่อแม่ถูกหักหลังและโดนฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยม
คุณชายโดยกำเนิดจึงต้องทิ้งแว่นตากับใบปริญญาลงถังขยะไป แล้วหันมาจับปืนรวบรวมลูกน้องคนสนิทของพ่อแม่ ออกตามล่าล้างแค้นถล่มศัตรูลงไปเสียจนยับเยิน แล้วกวาดเอาทรัพย์สินของมีค่ากลับมา ยกตัวขึ้นสืบทอดกิจการทางบ้านอย่างเต็มตัว ด้วยวัยเพียงยี่สิบกว่าๆ สร้างความสั่นสะเทือนให้วงการมาเฟียอย่างแท้จริง