รถเคลื่อนจอดหน้าโรงแรมของตระกูลอัลเล็นโซ่พนักงานออกมาต้อนรับเขาแล้วเดินนำไปที่ห้อง เอลี่เหลือบมองเขาใจสั่นไหวเพราะไม่ต้องการนอนห้องเดียวกับเขาอีกแล้ว แต่สุดท้ายก็หนีไม่พ้น
“กุญแจค่ะคุณไซน์”พนักงานส่งกุญแจห้องให้เขา
“ขอบใจ”
เอลี่มองพนักงานเลี่ยงออกไปตาละห้อย นึกว่าตนเองจะโชคดีได้นอนแยกห้องแต่สุดท้ายก็เหมือนเดิม ไซน์เหลือบมองหญิงสาวกระตุกยิ้มมุมปาก
“เข้าไปในห้องกันเถอะ”
เธอเดินตามเขาไปเงียบๆ เมื่อประตูห้องเปิดอ้าออก ความโล่งใจเกิดขึ้นเมื่อในห้องพักมีห้องแยกอีกห้องหนึ่ง เธอถอนใจออกมาเฮือกใหญ่ราวกับยกภูเขาออกจากอก
“ผมนอนห้องนี้ ส่วนคุณก็ห้องโน้นก็แล้วกันนะเอส”เขาแสร้งบอก
“ครับ”เธอรับคำสีหน้ายิ้มแย้มในทันที
“ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเถอะ คืนนี้ผมจะพาคุณออกไปข้างนอก”
“ผมไม่ไป!”เธอรีบปฏิเสธทันที จะให้ออกไปกับเขาได้ยังไงทุกที่ก็เป็นคลับ เธอไม่อยากผจญกับผู้หญิงด้วยกันอีกแล้ว
“ทำไมถึงไม่ไ
