ดวงตาเรียวเบิกกว้างมองเขาอย่างไม่พอใจ เอะอะอะไรก็เอาแต่ข่มขู่เธอ หากรู้ว่าเธอคือผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชายจะชอบหรือเปล่า
“ไอ้คนวิตถาร จิตไม่ปกติ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!”
เขาชะงักแทบหลุดขำออกมาเมื่อได้ยินคำด่าเธอ นึกไม่ถึงว่าตัวแค่นี้จะอาละวาดเสียจนเขาแทบตั้งหลักไม่อยู่ แถมแรงก็เยอะซะด้วยสิ เขาอุตส่าห์ทำเป็นไม่สนใจเพราะต้องใช้เวลาอยู่ด้วยกันตลอดไม่อยากลวนลามกลัวทำอะไรเกินเลย แต่เธอกลับมาวุ่นวายกับเขาเสียได้
ในเมื่อดื้อกันเห็นทีเขาก็จำต้องจัดการขั้นเด็ดขาด จะมาว่าเขาใจร้ายไม่ได้ในเมื่อเขาไม่ได้เป็นคนก่อเรื่อง เขาหลีกเลี่ยงเธอแล้วแต่คราวนี้เธอเดินเข้ามาหาเขาเอง ร่างสูงเล่นทีเผลอคว้าเอวบางพลิกกายจนร่างบางถูกกดตรึงไว้บนโซฟา เอลี่ชะงักรู้ชะตากรรมตนเองเธอกำลังพลาด
“จะทำอะไร!”เธอถามเสียงสั่น
“จะปล้ำคุณ”เขาตอบหน้าตาเฉย
“อย่ามาทำทุเรศนะ!”
“ในเมื่อดื้อไม่ฟังกันก็ต้องทำแบบนี้แหละ”เขาบอกขณะโน้มใบหน้าเข้าหา
