สายตาเห็นชายชรายืนยิ้มให้กับแขกในงานท่านอื่น ไซน์รีบดึงมือเดินเข้าไปใกล้ชายคนนั้น เห็นเขาหันมาสบตาแววตาช่างอ่อนโยนเหมือนบิดาเธอไม่มีผิดเลย
“พ่อครับ นี่เอสเป็นลูกชายของคุณรณเทพประธานบริษัทแฮปปี้ฟลาย”
“สวัสดีครับ”ยกมือไหว้แบบธรรมเนียมไทยด้วยความเคยชิน แต่อีกฝ่ายกลับยื่นมือหมายให้เธอจับ
เมื่อรู้สึกตัวว่าตนเองลืมตัวเลยรีบเอื้อมไปจับมือชายชราไว้ จังหวะนั้นเขาหัวเราะขึ้นมาเหมือนเอ็นดูเสียมากกว่าดุ
“ทานอะไรมาหรือยังล่ะเอส”ซานโต้ถามน้ำเสียงเปี่ยมด้วยความเมตตา
“ยังเลยครับ”
หันหน้าหาบุตรชายคนที่สอง ไซน์รีบหลบตาบิดาท่าทางเหมือนพ่อจะรู้อะไรบางอย่าง หากจะปิดคงไม่ได้เพราะพ่อติดต่อบริษัทแฮปปี้ฟลายก่อนเขาเสียอีก ซาฟเองก็มักรายงานเรื่องงานให้พ่อฟังเสมอ
“พาน้องไปหาอะไรทานหน่อยไซน์”
ไซน์มองบิดาแววตาไหวระริก น้องอย่างนั้นหรือ... พ่อต้องรู้แน่ๆ ว่าเอสคือเอลี่ เหมือนพ่อจะเห็นดีเห็นงามกับเขาเสียด้วย
“คร
