“ให้มิกิไปส่งมั้ย?”
“ไม่เป็นไร...เดี๋ยวพี่เจอาร์ก็ถึงแล้ว” อดัมที่เดินเคียงข้างมากับมิกิ ในท่าทางที่ดูสบายและเป็นกันเอง
“ก็ตามใจ...งั้นคืนนี้เจอกันนะ” มิกิพูดอีกครั้งก่อนเดินแยกไป และประโยคสุดท้ายของมิกิก็ดังพอให้น้ำฟ้าได้ยินอย่างชัดเจน
เมื่อแยกกับมิกิอดัมก็เดินมาทางน้ำฟ้าที่ยืนรอเขาอยู่เงียบๆ แต่เมื่ออดัมเดินมาถึงเธอ แทนที่เขาจะหยุดและหันมามองเธอเขากับเดินเลยไป น้ำฟ้าขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจและไม่ได้ก้าวขาตามเขาไป
“จะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานมั้ย?” อดัมหยุดเดินเมื่อเดินเลยผ่านหน้าเธอไปเพียงสองสามก้าว เขาก็หยุดแต่ไม่ได้หันกลับมา ได้แต่เอ่ยถามด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด
“คะ?” น้ำฟ้าเอ่ยกลับอย่างไม่เข้าใจ แต่ก็ขยับขาเดินตามร่างสูงอย่างเงียบๆ อดัมเดินต่อทันทีเมื่อรู้สึกว่าหญิงสาวเดินตามมาแบบห่างๆ
อดัมไม่รู้หรอกนะว่าหญิงสาวด้านหลังเขาคุยอะไรกับนายลีโอนั้น แต่แว็ปหนึ่ง
