น้ำฟ้าที่ตอนนี้นั่งอยู่เหมือนคนไม่มีตัวตนของคนที่ได้ชื่อว่าอดัม ทำให้เธอย้อนคิดเหตุการณ์ที่เป็นสาเหตุให้เธอต้องตกมาอยู่ในสภาพแบบนี้ เพราะหลังจากที่เธอและเขากลับมาถึงบ้านพัก อดัมก็ลากเธอขึ้นไปชั้นสองห้องนอนที่เขากับเธอใช้นอนกอดกันเมื่อคืนนี้
“ปัง!” เสียงปิดประตูห้องดังสนั่นหวั่นไหว บ่งบอกถึงอารมณ์ของคนปิดว่าอยู่จุดไหน
“เจ็บ!...ปล่อยนาวานะคะ” น้ำฟ้าที่ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนตรงหน้า แต่ตอนนี้ข้อมือเธอกำลังจะหักแล้ว ถ้าผู้ชายตรงหน้ายังไม่ผ่อนแรงหรือปล่อยมือเธอ
“จะมาหวงอะไรตอนนี้” อดัมที่เค้นเสียงพูดอย่างอดทน และพยายามจะระงับอารมณ์ของตัวเอง แต่ยิ่งพยายามเท่าไหร่ภาพชายหญิงริมหาดที่ประคองกอดกันก็ยิ่งเด่นชัดมากขึ้น
“ปล่อยนะ...เจ็บ!...” น้ำฟ้าที่ไม่เข้าใจเหตุการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น ได้แต่พยายามที่จะแกะมือใหญ่นั้น
“โอ้ย!” น้ำฟ้าต้องร้องออกมาอีกครั้ง เมื่อเธอได้รับอิสระจากมือใหญ่ แต่ที่ร้องเ
