บทที่ 7 ขยันทำให้หวั่นไหว
1101 Words
“ที่รัก อาบน้ำเสร็จหรือยัง มีปัญหาอะไรหรือเปล่า” ชายหนุ่มถามออกไปเสียงดัง ในใจคิดไปแล้วว่าหญิงสาวต้องมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นสักอย่างแน่
“มะ ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ ที่รักกำลังจะออกไปแล้ว” หญิงสาวช่างใจในเมื่อไม่มีของสองสิ่งที่เธอต้องการเธอก็ต้องออกไปทั้งอย่างนี้แหละไม่งั้นจะทำให้คนตัวโตอารมณ์เสียได้ที่ต้องรอนาน
“ทำไมอาบน้ำนานจังตัวก็มีอยู่แค่นี้” ชายหนุ่มหมุนตัวของหญิงสาวไปมาเบาๆ กลิ่นครีมอาบน้ำที่เขาชอบเวลานี้อยู่บนตัวของหญิงสาวด้วย
“อะ เอ่อ” หญิงสาวได้แค่อ้ำอึ้งคิดอะไรไม่ออกเมื่อเขาเข้ามาใกล้ชิด
“ไปนอนเถอะ รู้ไหมว่าวันนี้พี่เมื่อยจะแย่” ชายหนุ่มบอกออกไปน้ำเสียงเหนื่อยๆ
“เซ็นเอกสารอีกแล้วหรอคะ” หญิงสาวเอียงคอถามอย่างน่ารัก ชายหนุ่มเห็นแล้วก็ต้องอมยิ้มมุมปาก
“ไม่ใช่หรอกแต่มันเหนื่อยพอกัน”
“ที่รักนวดให้นะคะ”
“พี่รอคำนี้อยู่”
“ขอโทษที่ทำให้รอนานค่ะ” หญิงสาวเอ่ยขอโทษน้ำเสียงแผ่วเบา
“ต้องขอโทษทำไมล่ะ พี่เข้าใจว่าที่รักอาจจะยังปรับตัวกับห้องพี่ไม่ได้ ค่อยๆปรับตัวไปแล้วกันนะ”
“ค่ะ” หญิงสาวรับคำแล้วก็ขึ้นไปนั่งอยู่ด้านหลังชายหนุ่มบนเตียงกว้าง เขานั่งหลับตาพริ้มรู้สึกผ่อนคลายมากๆ
“พอแล้ว” ชายหนุ่มจับมือของหญิงสาวเอาไว้เพื่อให้หยุดการกระทำต่างๆลง
“พอแล้วหรอคะ ว้าย!” หญิงสาวร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อโดนคนตัวโตรวบตัวลงไปนอนด้วยกัน ในหัวของชายหนุ่มมีแต่เครื่องหมายคำถามเมื่อสัมผัสได้ถึงความนุ่มหยุ่นของหญิงสาว
“กะ ก็ที่รักไม่ได้ทันเตรียมเข้าไปนี่คะ”
“ไม่เตรียมน่ะดีแล้วแบบนี้พี่ชอบ” ชายหนุ่มตอบกลับน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ หญิงสาวรู้สึกปั่นป่วนในช่องท้องไปหมดกับสีหน้าและแววตาของคนตรงหน้า
“บะ บ้า”
“นี่กล้าว่าพี่หรอ” ชายหนุ่มถามกลับตาโต
“ไม่กล้าค่ะ ที่รักจะกล้าได้ยังไงละคะ” หญิงสาวปฏิเสธออกไปแต่สายตาเป็นประกายแบบนั้นใครเห็นก็คงจะไม่เชื่อหรอก เธออยากจะลองแกล้งเขาบ้างแล้ว
“แล้วเมื่อกี้ล่ะ”
“…” หญิงสาวไม่ได้ตอบกลับอะไรเขา ชายหนุ่มเห็นเธอแล้วก็รู้สึกหมั่นเขี้ยว
“มาให้พี่ลงโทษซะดีๆ” ชายหนุ่มฟัดไปที่แก้มของหญิงสาวอย่างถือวิสาสะ หญิงสาวหัวเราะคิกคักเพราะเธอรู้สึกจักกะจี้และยังไม่มีใครเคยทำแบบนี้กับเธอมาก่อน เขามั่นใจในระดับหนึ่งแล้วว่าจะวางเธอเอาไว้ในสถานะอะไรเพียงแค่ยังไม่ได้เอ่ยปากออกไปให้เธอได้รู้ มือปลาหมึกของเขาเริ่มทำงานด้วยการลูบไปที่สะโพกผายของหญิงสาวที่โบราณว่าลักษณะแบบนี้เหมาะกับการเป็นแม่พันธุ์ที่ดี
“ข้างล่างก็ไม่ใส่หรอ” ชายหนุ่มถามออกไปน้ำเสียงแหบพร่า หญิงสาวพยักหน้าหงึกๆ ใจของเธอเต้นระรัวจนโดนเขาแซว
“ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้ วันนี้ยังไม่จับกินหรอกหน่าแค่อยากนอนด้วยเฉยๆ” ชายหนุ่มรีบเฉลยความจริงก่อนที่กวางน้อยจะตื่นกลัวไปมากกว่านี้
“ผู้ชายกับผู้หญิงนอนเฉยๆได้ด้วยหรอคะ” หญิงสาวถามออกไปด้วยความสงสัย เธอเคยได้ยินมาว่าน้ำตาลใกล้มดมีหรือจะอดใจกันไหว และกรณีของเธอและเขาก็เช่นเดียวกัน
“ได้สิ หลับตาซะเด็กดี พี่ง่วงจะแย่อยู่แล้ว” ชายหนุ่มพยักหน้าขึ้นลงเบาๆเป็นการยืนยัน จากนั้นเขาเลือกที่จะนอนหลับตาพริ้มซบลงที่อกอุ่นของหญิงสาวนิ่งๆ ไม่ได้มีการล่วงเกินอะไรเธออีก เวลาที่ผ่านแต่ละวินาทีนั้นเธอรู้สึกว่ามันมีค่าเหลือเกิน แล้วเธอก็พบว่าเวลานี้เขาลมหายใจสม่ำเสมอไปแล้ว เขาคงจะเหนื่อยมากจริงๆนั่นแหละ เธอลูบผมสีดำของเขาไปมาเบาๆ ดีใจที่ได้อยู่ข้างๆเขาแบบนี้ จะอยู่ข้างๆเขาแบบนี้ไปจนถึงวันที่เขาเบื่อเธอเอง อย่าเพิ่งเช้านะเธออยากนอนกอดกับเขาแบบนี้ไปนานๆ
เช้าวันต่อมาหญิงสาวรู้สึกตัวตื่นเพราะมีแสงลอดผ่านมาทางหน้าต่างบานใหญ่ เธอค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วก็พบกับความว่างเปล่า ไม่รู้เลยว่าคนที่นอนกอดเธอเมื่อคืนเช้านี้หายไปไหน หญิงสาวก้าวเดินไปที่ระเบียงช้าๆเพื่อต้องการสูดอากาศบริสุทธิ์ เธอพบว่าเช้านี้เป็นเช้าที่สดใสที่สุดเลยเพราะมีเหงือกหนุ่มมาว่ายน้ำวนไปมาในสระที่มีน้ำใสบวกกับกระเบื้องสีฟ้าตัดกับผิวขาวเนียนในน้ำชัดเจน เธอได้แต่บอกกับตนเองว่าเขาดูดีจัง ใจร่ำร้องบอกให้ลงไปดูเขาใกล้ๆทันที ที่รักเดินลงไปหาชายหนุ่มข้างล่าง เธอเดินมาถึงขอบสระแล้วแต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าเธอกำลังยืนมองเขาอยู่
“อะ แฮ่มๆ”
“ตื่นแล้วหรอ” เขาถามออกไปน้ำเสียงสดใส หญิงสาวยามที่ไม่ได้แต่งหน้าก็ยิ่งดูอ่อนกว่าวัย เขาชอบที่เธอเป็นตัวเองมากขึ้นเวลาที่อยู่ด้วยกัน
“ทำไมวันนี้ตื่นเช้าจังละคะ”
“แล้วเมื่อคืนใครทำให้พี่ทรมานล่ะ”
“ทรมานอะไรกันละคะ พี่เองก็นอนหลับปุ๋ย” หญิงสาวตอบกลับแทบจะทันที
“เราน่ะเด็กน้อยจะไปรู้เรื่องอะไร” ก็เพราะว่าเขาไม่อยากทำอะไรอำเภอใจถึงต้องข่มตาให้หลับก่อนที่สมองจะคิดอะไรฟุ้งซ่านกับคนในอ้อมกอด
“เด็กน้อยอีกแล้วนะคะ” หญิงสาวถามกลับเสียงเข้ม
“เอาล่ะๆ ไม่เด็กแล้ว พอใจไหม”
“พอใจค่ะ แล้วตอนนี้พี่ก็ขึ้นมาจากน้ำได้แล้วนะคะเดี๋ยวจะไม่สบาย คุณป้าบอกกับที่รักว่าพี่ว่ายมาเป็นชั่วโมงแล้ว”
“เป็นห่วงพี่หรอ”
“ใช่น่ะสิคะ ขึ้นมาเร็วๆค่ะ”
“ไม่สนใจเล่นด้วยกันหน่อยหรอ”
“ไม่ดีกว่าค่ะ” หญิงสาวปฏิเสธออกไปทันที เธอจะต้องทำให้เขาขึ้นจากน้ำให้ได้
- Writer
