“ถ้าไปเรียนจริง หลายปีนะคะกว่าจะจบ พี่เขมก็เรียนจบก่อนดอกแก้วสิคะ”
“พี่จบโทก็ต่อเอกเลยไง”
“ไม่เอาดีกว่าค่ะ”
“ว้า...” เขาทำหน้าผิดหวัง
“ไม่ใช่ไม่อยากไปเรียนกับพี่เขมหรอกนะคะ แต่ดอกแก้วอยากเรียนที่ประเทศไทยมากกว่า อีกอย่างดอกแก้วก็อยากดูแลพ่อแม่ค่ะ เพราะต่อไปดอกแก้วคงจะได้ดูแลพวกท่านน้อยลง”
“ทำไมล่ะครับ”
“ก็ดอกแก้วต้องดูแลสามีตัวเองไงคะ” เธอตอบแล้วดึงนิ้วตัวเองไปมาอย่างขัดเขิน เขมินทร์ชะงักไปในคราแรก ก่อนจะยิ้มกว้าง
“ว่าที่สามีนั่งอยู่ตรงนี้ใช่ไหม” เขาดึงมือเธอมาทาบกับแก้มตัวเอง
“แน้... หลงตัวเอง” เธอทุบอกเขาเบาๆ อย่างขัดเขิน
“ก็ใครพูดก่อนล่ะครับว่ารอดูแลสามี เราหมั้นกันแล้ว เดี๋ยวแต่งงานกันพี่ไม่เป็นสามีดอกแก้วหรือไง”
“ไม่พูดด้วยแล้ว” เธอเสมองไปทางอื่น
“อีกไม่กี่วันพี่ต้องเดินทางแล้วนะ พี่ก็เลยขอคุณลุงคุณป้า อยากอยู่กับดอกแก้วแบบนี้ ต่อไปพี่คงไม่ได้ใกล้ชิดแบบนี้ กว่าจะเรียนจบกลับ
