ตอนที่ 5

3328 Words

ภายในห้องนอน ร่างอรชรหลับใหลอย่างเป็นสุขภายในห้องนอนหรูหราที่ตกแต่งเอาไว้อย่างดี เตียงนอนหนานุ่มขนาดคิงไซด์ของเทพบุตรรูปงามคอนเนอร์ บาริงตัน ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้มีโอกาสนอนร่วมเตียงเดียวกับเขามาก่อน ปรางค์ลดาคือผู้หญิงคนแรกที่ได้นอนเตียงเดียวกับชายหนุ่มรูปงาม ความเย็นของเครื่องปรับอากาศทำให้ร่างอรชรเริ่มขดตัวงอเพราะความหนาว ก่อนจะซุกร่างของตัวเองพร้อมดึงสิ่งที่อยู่ข้างตัวมากอดก่ายด้วยความเคยชินของสาวเจ้าซึ่งเป็นคนติดหมอนข้าง เธอคว้ามากอดพร้อมยกขาเรียวเกี่ยวกระหวัดพลางซุกไซ้ใบหน้าสวยลงไปทันที แต่แล้วสิ่งผิดปกติบางอย่างทำให้เปลือกตาของเธอค่อยๆ ลืมขึ้นอย่างช้าๆ เมื่อรู้สึกว่าหมอนข้างตามที่เธอเข้าใจไม่อ่อนนุ่มอย่างที่ควรจะเป็น “ทำไมวันนี้หมอนข้างแข็งอย่างกับไม้เลย”หญิงสาวพึมพำด้วยความงัวเงีย “ก็แล้วใครบอกว่าหมอนข้าง....หึ”เสียงที่ตอบกลับไปแนบชิดริมหูของสาวเจ้า ทำให้ดวงตาคู่สวยที่กำลังพร่าเลือนเพราะกำลังงัวเงียขี้ตาตัวเองเบิกโพลงขึ้นมาทันที ดวงตาคู่สวยเห็นแผ่นอกกว้างที่เต็มไปด้วยแผงกล้ามเนื้อและไรขนอ่อนๆ เรียงตัวยาวจนหายเข้าไปในขอบกางเกงนอน ขาเรียวของเธอกำลังเกี่ยวกระหวัดรัดร่างบุรุษที่เต็มไปด้วยพลังทางเพศอย่างร้อนแรง ก่อนจะค่อยๆ เงยหน้ามองขึ้นเบื้องบน เห็นแนวเคราเขียวครึ้มที่ผ่านการโกนมาอย่างดี ปลายคางบุ๋มรับกับโครงหน้าหล่อเหลาก่อนจะสบสายตากับดวงตาสีสนิมเหล็กที่กำลังนอนมองเธอด้วยแรงเสน่หาอยู่ในขณะนี้ “ตื่นแล้วเหรอ ยายตัวแสบ”คำกล่าวทักทายพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่มเป็นคำตอบที่ชัดเจน กรี๊ดดดดดด!!! เสียงกรีดร้องดังก้องขึ้นมาโดยพลัน พร้อมกับร่างงามผละออกจากการกกกอดด้วยเข้าใจว่าเป็นหมอนข้างนั้นทันที “ไอ้คนบ้ากาม!!!”ประโยคแรกที่หญิงสาวกล่าวตอบกลับไปด้วยความตกใจ จนอีกฝ่ายหุบยิ้มลงทันทีเมื่อได้ยิน “ฉันชื่อคอนเนอร์ แม่สาวน้อย พูดให้มันดีๆ หน่อย”ชายหนุ่มบอกหญิงสาวพร้อมมองตรงไปที่ร่างอันยั่วยวนของสาวเจ้าที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่พันไว้รอบกายเท่านั้น สายตาที่เต็มไปด้วยแรงพิศวาสบ่งบอกความต้องการที่มีต่อเธออย่างเห็นได้ชัด ครั้นปรางค์ลดาเห็นบุรุษตรงหน้ามองเธอเช่นนั้น หญิงสาวรีบก้มลงสำรวจตัวเองทันที “นี่มัน....”หญิงสาวกล่าวได้เพียงแค่นั้นก็เงียบเสียงลง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายที่กำลังอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ในขณะนี้ ครั้นชายหนุ่มเห็นเธอก้มลงมองตัวเองอยู่เช่นนั้น เขายักไหล่ทั้งสองข้างขึ้นลงพร้อมๆ กันอย่างไม่ยี่หระ “แล้วไง....ก็ดีว่าปล่อยให้นอนเปลือยเดี๋ยวจะพาลเป็นปอดบวม ยิ่งเธอปอดบวมตั้งมากมายซะขนาดนั้น”ชายหนุ่มบอกกับสาวเจ้า หากแต่เธอกลับคิดไปอีกอย่าง “ไอ้คนเลว! ทำแบบนี้กับฉันทำไม!”กล่าวพร้อมมือเรียวเงื้อขึ้นสูงก่อนจะกระหน่ำลงบนใบหน้าของเขาทันที ฉาด!!! เสียงตบดังสนั่นด้วยฝ่ามือพิฆาต จนอีกฝ่ายหน้าชาไปเป็นแถบ ชายหนุ่มหน้าหันไปอีกทาง มือหนายกขึ้นสัมผัสใบหน้าของตัวเองที่กำลังชาเพราะแรงตบอันหนักหน่วงของสาวเจ้าก่อนจะแสยะยิ้มด้วยความพึงพอใจ “แหม! มันช่างได้รสชาติชะมัดแบบนี้สิถึงจะมีสีสัน”ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองก่อนจะหันหน้ากลับมามองสาวน้อยที่กลายร่างเป็นแม่เสือสาวโคตรดุชะมัด เขาพอจะเดาออกแล้วว่าปรางค์ลดากำลังเข้าใจผิด เมื่อตื่นขึ้นมามองเห็นสภาพตัวเองเป็นเช่นนี้ ชายหนุ่มกระโจนตะครุบร่างเกือบปลายที่อยู่ตรงหน้าทันที ท่ามกลางอาการตื่นตระหนกของหญิงสาว “ว้ายยยย! ปล่อยนะ! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ บอกให้ปล่อย!”เธอร้องลั่นตะโกนโวยวาย พรืดดดด มือหนาดึงร่างงามที่กึ่งเปลือยจนตัวเธอลอยละลิ่ว ก่อนจะมาอยู่ในอ้อมแขนของเขาทั้งตัว จนสัมผัสได้ว่าแม่เด็กปากดีตัวสั่นเทาเป็นลูกนกตกน้ำเลยทีเดียว แบบนี้เองที่เขาเรียกว่าเก่งแต่ปาก แม้ว่าจะรู้สึกสงสารด้วยเพราะเขาไม่ชอบบังคับจิตใจของใคร ทว่าชายหนุ่มก็อยากจะแกล้งเพื่อเป็นการเอาคืนเธอ แม่สาวน้อยในอ้อมกอดเป็นผู้หญิงที่แตกต่างจากผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยผ่านมา “เธอตบหน้าฉันเป็นครั้งที่ 3 อีกแล้วนะปรางค์ลดา ชอบความรุนแรงก็ไม่บอก เดี๋ยวจัดให้เต็มๆ เลย”ชายหนุ่มแกล้งพูดจายียวนกวนประสาท ทำเอาคนตัวเล็กกว่าถึงกับทำอะไรไม่ถูก “ได้โปรดอย่าทำอะไรอีกเลย คุณได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันหวงแหนไปจนหมดแล้ว ตอนนี้ฉันไม่เหลืออะไรให้คุณอีกต่อไปแล้ว คุณยังจะต้องการอะไรกับฉันอีก” “หึ ไม่มีทางหรอก เรื่องอะไรจะปล่อย”ชายหนุ่มตอบกลับไปเมื่อได้ฟังหญิงสาวคิดเองเออเอง ชายหนุ่มหรี่ตามองดวงหน้างาม ยิ่งมอง ยิ่งปั่นป่วนรัญจวนจิตเสียนี่กระไร เรื่องอะไรจะปล่อยให้โง่ พยศแบบนี้ชายหนุ่มชื่นชอบนักเชียว “ฉันยังใช้เธอไม่คุ้มค่าเงิน 500 ล้านที่เสียไปเลยปรางค์ลดา สิ่งที่เธอเพิ่งจะสูญเสียให้กับฉันเพียงแค่การเริ่มต้นเท่านั้น เพราะเธอจะต้องทำหน้าที่ให้คุ้มค่ากับเงินก้อนโตที่พ่อของเธอได้ไป”ชายหนุ่มกล่าวย้ำเตือน และนั้นทำให้หญิงสาวมองใบหน้าหล่อเหลาปานเทพบุตรของเค้านิ่งค้างไปเลยทีเดียวเมื่อได้ยินคำกล่าวเช่นนั้น คอนเนอร์เริ่มวุ่นวายกับร่างบางทันทีที่เขากล่าวจบ มือหนาพยายามดึงผ้าเช็ดตัวที่พันรอบกายของเจ้าหล่อนออกด้วยความรำคาญ ในขณะที่เจ้าตัวก็พยายามยกผ้าห่มที่ตกอยู่ข้างๆ ตัวขึ้นมาเป็นเกราะป้องกัน “นี่คุณจะ...จะทำอะไร” “ผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ในสภาพแบบนี้จะให้ทำอะไร นอกจากเล่นเกมผัวเมีย”เขากล่าวพร้อมแกล้งซุกใบหน้าหล่อเหลาลงบนเนินอกอวบอิ่มที่ล้นทะลักขอบผ้าเช็ดตัวออกมามากมาย ช่างล่อตาล่อใจอย่างยิ่งยวด “ว้ายยยย....อย่านะ” หญิงสาวดันหน้าเขาออกห่างด้วยความกลัว เธอพยายามดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองรอดพ้นจากเงื้อมมือของเขา แม้จะทำอะไรได้ไม่มากนักแต่ดีกว่าที่จะตกเป็นของเล่นให้เขาเชยชมอย่างง่ายดายไปเสียทุกครั้งยามเมื่อเค้าต้องการ “เธอเป็นของฉันแล้ว จะต้องอยู่ใช้หนี้ให้กับฉันที่นี่ตามสัญญาที่พ่อของเธอทำข้อตกลงเอาไว้ ตัวเธอเองก็ล่วงรู้ดีและเต็มใจที่จะมาอยู่ มาใช้หนี้นะไม่ได้อัญเชิญให้เธอมาสิงสถิตเป็นผีบ้านผีเรือน”คอนเนอร์กล่าวย้ำกลับหญิงสาว และนั้นทำให้ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอเม้มเข้าหากันทันทีก่อนจะกัดริมฝีปากของตัวเองเอาไว้จนแน่นด้วยความเจ็บใจ โดยหารู้ไม่ว่าการกระทำของเธอเช่นนั้นปลุกเร้าความต้องการทางเพศของชายหนุ่มตรงหน้าอย่างยิ่งยวด คอนเนอร์พ่ายแพ้ผู้หญิงที่ชอบกัดริมฝีปากของตัวเองยิ่งนัก ไม่เคยมีผู้หญิงคนใดล่วงรู้มาก่อนว่ากิริยาของผู้หญิงแบบไหนที่โดนใจและยั่วยวนอารมณ์คอนเนอร์ได้ “เธอกัดปาก”ชายหนุ่มบอกกับเธอเสียงสั่นสะท้าน ยิ่งบอกเหมือนยิ่งยุเมื่อปรางค์ลดา ยิ่งกัดริมฝีปากอวบอิ่มของเธอเข้าไปอีกด้วยความเจ็บใจกับคำพูดที่เขากล่าวกับเธอ “ฉันกัดปากตัวเองก็เพราะคำพูดของคุณ...ไม่ต้องย้ำเตือนกันบ่อย รู้แล้วว่ามาที่นี่เพื่อมาทำอะไร แค่ต้องการเวลาเตรียมตัวเตรียมใจก็เท่านั้น แต่คุณมันเป็นคนโคตรฉวยโอกาสเลย!!!” ดวงตาคู่สวยมองคนตัวโตกว่าด้วยความรู้สึกคับแค้นใจที่ถูกพรากสิ่งที่หวงแหนในชีวิตไปโดยไม่รู้ตัว ใบหน้าหล่อเหลาปานเทพบุตรยิ้มน้อยๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไหนๆ เธอก็เข้าใจผิดว่าตกเป็นของเขาแล้วสวมรอยเออออตามเธอไปทันที “ผู้ชายที่ไหนจะหน้าโง่ ในเมื่อได้ของเล่นใหม่มาแล้วก็ต้องเล่นทันทีที่ได้มา”เขาตอบกลับไปหน้าตาเฉยแต่ภายในใจกลับรำพึง “เออนั่น...เหมือนด่าตัวเองอย่างไงก็ไม่รู้ แสดงว่าเราต้องโง่ถึงยังไม่ทำอะไรเด็กสาวคนนี้จะทำตัวสุภาพบุรุษไปถึงไหนวะไม่เข้าใจตัวเองเลยพับผ่าสิ”ชายหนุ่มบ่นพึมพำอยู่ภายในใจ ก่อนจะได้ยินอีกฝ่ายเอ่ยแทรกขึ้น “หากคุณจะเมตตาสงสาร ฉันมีข้อเสนอและถ้าคุณตกลง ต่อไปไม่ว่าจะให้ทำอะไรฉันยินดีปฏิบัติตามทุกอย่างไม่มีข้อแม้อีกเลย ขอได้ไหมคะ”หญิงสาวเอ่ยน้ำเสียงหวานออดอ้อน เธอฉุกคิดได้ว่า จะต้องมีสติและหาวิธีเอาตัวเองให้รอดสิ่งที่เสียไปแล้วให้มันแล้วไปแต่ต้องไม่มีครั้งต่อๆ ไป “เธอมีอะไรก็ว่ามาแม่สาวน้อย อย่าทำให้ฉันต้องเสียเวลา”คอนเนอร์กล่าวพร้อมยิ้มกริ่มมองใบหน้าทั้งสวยและน่ารักของคนตัวเล็กกว่า เขาแทบจะอดใจไว้ไม่ไหวอยู่แล้ว เนื้อตัวของสาวเจ้าไม่ว่าจะลูบไล้ไปทางใดช่างนุ่มนิ่มและส่งกลิ่นหอมกรุ่นรัญจวนใจเขาเสียเหลือเกิน มือปลาหมึกเริ่มลูบไล้ตั้งแต่สะโพกมนมาจนถึงเอวคอดกิ่วของสาวเจ้าอยู่ตลอดเวลา “ฉันขอเวลาสามเดือนค่ะ อยากเรียนหนังสือให้จบไม่อยากทิ้งการเรียน ถ้าคุณจะกรุณาอนุญาตให้ไปเรียนหนังสือจนกว่าจะจบได้ไหม พอสอบเสร็จเรียนจบแล้วถึงตอนนั้นจะให้ทำอะไร ฉันยินดีและพร้อมแล้วที่จะเริ่มต้นชดใช้หนี้แทนคุณพ่อ อย่าทำอะไรฉันมากไปกว่านี้โดยที่ไม่เต็มใจอีกเลยค่ะ ฉันขอร้อง”หญิงสาวกล่าวอ้อนวอน ดวงตาสีสนิมเหล็กนิ่งฟังแม่สาวน้อยตรงหน้าทำการเจรจากับเค้าอย่างตรงไปตรงมา หากจะว่าไปแล้วชายหนุ่มจะร่วมรักกับใครนั้นอีกฝ่ายต้องเต็มใจและพร้อมที่จะได้รับความสุขจากเขาที่จะมอบให้ จะให้ใช้กำลังข่มขืนผู้หญิงไม่ใช้สิ่งที่คอนเนอร์ บาริงตัน ต้องการแม้แต่น้อย “ฉันอนุญาตตามที่เธอร้องขอ....แต่มีข้อแม้”ประโยคสุดท้ายชายหนุ่มลากเสียงเน้นหนักชัดถ้อยชัดคำ เอาอีกแล้วขึ้นชื่อว่านักธุรกิจไม่มีทางที่จะแลกเปลี่ยนอะไรโดยไม่มีประโยชน์ ใบหน้าสวยยิ้มหวานด้วยความดีใจเมื่อแรกได้ยินเป็นอันต้องมลายไปโดยพลัน “ข้อแม้!..ข้อแม้ของคุณคือ...อะไร!”หญิงสาวถามกลับไปด้วยความอยากรู้ เป็นเหตุให้อีกฝ่ายที่กำลังเฝ้ามองอยู่ตลอดเวลานั้นส่งยิ้มที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์กลับมาทันที “ข้อ 1 ต่อไปนี้จะต้องเรียกสามีตัวเองว่า ที่รักคะ ที่รักขา และต่อไปนี้ฉันก็จะแทนตัวเองว่าพี่ และเรียกเธอว่า น้องปรางค์ ไหนลองพูดให้ฟังชื่นใจหน่อยสิ ที่รักขา น้องปรางค์ให้สัญญาค่ะ...เอ้า! ลองพูดสิ”ชายหนุ่มเริ่มแผนแกล้งสาวเจ้าอีกแล้ว ปรางค์ลดานั่งฟังอ้าปากค้างเมื่อเธอได้ยินข้อแม้แรกของเขาที่กล่าวออกมา “คนลามกมีโมเมนท์แบบนี้ด้วยเหรอ”หญิงสาวรำพึงอยู่ภายในใจก่อนจะเอ่ยขึ้น “ที่รักขา น้องปรางค์ให้สัญญาค่ะ”หญิงสาวกล่าวตามอย่างว่าง่าย คอนเนอร์ฟังเสียงหวานเอื้อนเอ่ยตามคำที่เค้าบอกด้วยใบหน้าระรื่น “ฟังแล้วช่างระรื่นหูขึ้นเยอะเลยน้องปรางค์ของพี่”ชายหนุ่มบอกกับเธอ และคำกล่าวของเขาที่แสดงความเป็นเจ้าของทำให้ปรางค์ลดารู้สึกแปลกๆ ครั้นเมื่อได้ยินผู้ชายตรงหน้ากล่าวกับเธอเช่นนั้น ก่อนจะได้ยินเสียงของเขาเอ่ยสำทับขึ้น “ข้อ 2 ระยะเวลาสามเดือนที่จะต้องไปเรียนหนังสือ พี่สัญญาว่าจะไม่แตะต้องน้องปรางค์ แต่ไม่ว่าจะไปทำอะไรที่ไหนจะมีบอดี้การ์ดคอยติดตามอยู่ตลอดเวลา” ครั้นปรางค์ลดาได้ยินอีกฝ่ายกล่าวออกมาเช่นนั้น เธอทำท่าจะเอ่ยปากเถียงเขาทันที “ไม่ต้องเถียง ถ้าเถียงแม้แต่คำเดียว ข้อตกลงเป็นอันยกเลิก ขึ้นเตียงทำหน้าที่ใช้หนี้เดี๋ยวนี้เลย”ชายหนุ่มเอ่ยคำขู่อย่างรู้ทัน เล่นเอาอีกฝ่ายปิดปากตัวเองสนิทก่อนจะยกมือขวาขึ้นส่งสัญญาณขอเวลานอก “น้องปรางค์มีอีกเรื่องที่จะบอกคะที่รัก”แม่สาวน้อยเอ่ยเสียงหวานจนอีกฝ่ายหัวใจอ่อนยวบทันทีที่ได้ยิน “มีอะไรรึ”เสียงถามตอบกลับมาเบาๆ “ระยะเวลาสามเดือนน้องปรางค์ขออนุญาตเข้าไปอยู่ในหอพักของมหาวิทยาลัยนะคะ ไม่ได้พักอยู่กับที่รักที่นี่เพราะจะต้องอ่านหนังสือสอบและต้องติวหนังสือกับเพื่อนๆ ด้วย...”ยังไม่ทันที่จะพูดจบเสียงห้วนดังแทรกขึ้นมาทันที “ไม่อนุญาต! จะไปพักที่ไหนไม่ได้ทั้งนั้น นอกจากที่นี่เท่านั้น”คอนเนอร์โวยวายออกมาทันที หากแต่ต้องหยุดลงเมื่อเสียงหวานเฝ้าเว้าวอน “นะคะที่รัก น้องปรางค์ขออนุญาต นะคะ”หญิงสาวไม่พูดเปล่า เธอเริ่มใช้มารยาหญิงซุกใบหน้าสวยลงกับท่อนแขนแข็งแกร่งของคนที่อ้างว่าได้เป็นสามีของเธอแล้ว “ต่อรองเก่งจริงๆ นะแม่สาวน้อย”ชายหนุ่มบอกเธอ ไม่น่าเชื่อเลยว่าเพียงแค่ได้ยินเสียงหวานๆ และดวงตากลมโตที่มองเขาอย่างไร้เดียงสาตลอดจนกิริยาที่เด็กเล็กๆ มักชอบใช้เวลาประจบขออะไรจากผู้ใหญ่จะทำให้ปีศาจหนุ่มรูปงาม คอนเนอร์ บาริงตัน อ่อนยวบยาบไปกับเสียงออดอ้อนของคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมอกของเขา ให้ตายสินี่เขากำลังหลงใหลเด็กสาวคนนี้อย่างนั้นหรือไร “แต่...”ชายหนุ่มกล่าวเพียงแค่นั้นก็เงียบงันลงทันใด ดวงตาสีนิลทอดสายตาไปยังใบหน้าหวานสวย “แต่อะไรหรือคะที่รัก”หญิงสาวช้อนสายตาหวานมองใบหน้าหล่อเหลาที่ก้มลงมองเธอเช่นกันและนั้นทำให้ชายหนุ่มอดใจไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ริมฝีปากร้อนผ่าวประกบทาบทับริมฝีปากอวบอิ่มที่อยู่ตรงหน้าอย่างหิวกระหาย ปลายลิ้นฉกเข้าไปควานหาความหวานไปจนทั่วก่อนจะไต่ระดับลงประทับรอยไปตามซอกคอขาวผ่องพลางดูดเม้มเพื่อเกิดรอยจารึกด้วยความตั้งใจไม่ว่าริมฝีปากของเขาไล้ผ่านไปจุดไหน กายขาวนวลเนียนเป็นอันต้องเกิดรอยจ้ำขึ้นมาทันที มือหนากระตุกผ้าเช็ดตัวที่พันอยู่รอบกายงามให้หลุดพ้นออกไปด้วยความรำคาญ ก่อนจะเลื่อนขึ้นเลื่อนลงลูบเอวคอดกิ่วดั่งตัวเอสไปจนถึงหน้าอกคัพดี ที่พุ่งทะลักล่อตาล่อใจเขาอยู่ตลอดเวลา อกอวบสล้างทั้งใหญ่และอ่อนนุ่มถูกเคล้าคลึงด้วยความชื่นใจ ปลายนิ้วทั้งบดทั้งคลึงจนสาวเจ้าตัวอ่อนยวบระทดระทวย พลางไล้เลียลงมาสัมผัสเม็ดดอกบัวที่แข็งขึงชูชัน คนไม่เคยเรื่องแบบนี้ถึงกับโอบต้นคอก่อนจะรั้งร่างของเขาลงมา เรือนกายสาวกำลังร้อนรุ่มเมื่อคนตรงหน้ากอบกุมเนินอกทั้งสองข้างก่อนจะใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดดอกบัวตูมอย่างมีชั้นเชิง ปลายลิ้นสากเริ่มไล้โลมเลียเรื่อยลงมาจนถึงหน้าท้องอันแบนราบ จนร่างหอมกรุ่นแอ่นกายขึ้นด้วยความเสียวสะท้าน ปรางค์ลดาในขณะนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวอ่อนปวกเปียกดั่งขี้ผึ้งถูกลนไฟก็ไม่ปาน ไร้สิ้นเรี่ยวแรงที่จะดันร่างใหญ่ให้ออกไปจากเรือนกายของเธอด้วยแรงแห่งพิศสวาทที่เขาโหมกระหน่ำโดยไม่มีที่ท่าว่าจะหยุด แต่แล้วบางสิ่งบางอย่างก็เกิดขึ้นเมื่อฝ่ายที่ทำการปลุกเร้าจู่ๆ ก็หยุดปฏิบัติการขึ้นมาเสียดื้อๆ อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยซะงั้น “ประทับฝากรอยเอาไว้จนทั่วตัว นี่คือมัดจำที่มอบให้อีกสามเดือนจะมาทวงคืน ”เสียงทุ้มเต็มไปด้วยแรงพิศวาสกระซิบแนบชิดริมหูของสาวเจ้าที่กำลังนอนระทดระทวยอยู่ในขณะนี้ ชายหนุ่มมองร่างอรชรที่กำลังนอนหอบหายใจระทวย ดวงตาหวานหยาดเยิ้มส่งกลับมาให้เขาจนอดไม่ได้ที่จะหอมแก้มนวลเนียนด้วยความหมั่นเขี้ยว ปรางค์ลดาช่างร้อนแรงและลุกติดไฟง่ายยิ่งนัก เธอตอบสนองเป็นไปตามธรรมชาติที่เรียกร้องช่างเป็นเสน่ห์อันเย้ายวนที่ยากจะหักห้ามใจจนเขาเองเป็นฝ่ายแทบจะทนรอไม่ไหวตามสัญญาที่ลั่นปากออกไป ชายหนุ่มเป็นฝ่ายหักดิบความต้องการของตัวเองลงไปทันที ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงโอนอ่อนผ่อนตามไปตามความต้องการของคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาในขณะนี้ด้วย ร่างใหญ่ลุกจากเตียงนอนเดินออกจากห้องเพื่อดับอารมณ์ของตนเอง “เดี๋ยวก่อนสิคะ! วันมะรืนเป็นวันเปิดเรียนภาคฤดูร้อน ปรางค์จะต้องเข้าหอพักมหาวิทยาลัยแล้ว”หญิงสาวร้องถามตามหลังร่างสูง “ก็บอกแล้วไงว่าไม่อนุญาต!!!! ดูสภาพของตัวเองก่อนไหมว่าจะออกไปให้ใครเห็นได้”ชายหนุ่มตะโกนตอบอย่างมีความนัยกลับมาโดยไม่หันกลับมามองเธอเสียด้วยซ้ำ ท่ามกลางสายตาของสาวเจ้าที่มองตามร่างสูงใหญ่ของเขาไปจนลับสายตา หญิงสาวกำมือของตัวเองพร้อมทุบลงบนเตียงนุ่มติดๆ ต่อกันด้วยความขัดใจ “บ้าเอ้ย! จะทำอย่างไงดีนะที่จะหลุดจากคนพรรค์นั้นได้ ขืนอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน มีหวังต้องพลาดท่าเสียทีให้อีกแน่ๆ เลย เราจะต้องไม่ให้เกิดขึ้นอีก”หญิงสาวบ่นรำพึงรำพัน ก่อนจะสังเกตเห็นรอยจ้ำปรากฏอยู่บนเนินอกอวบสล้างไปจนทั่วบริเวณ “เฮ้ยยย...อะไรกันนี่”แม่สาวน้อยอุทานด้วยความตกใจ ร่างระหงรีบรุดเข้าห้องน้ำเพื่อสำรวจตัวเอง ปรางค์ลดาปลดผ้าเช็ดตัวจนเผยให้เห็นร่างกายเปลือยเปล่า ขาวนวลเนียนผุดผ่อง หากแต่ผิวกายขาวที่ไม่เคยมีสิ่งใดแผ้วพาน กลับปรากฏรอยดูดฝากไว้เต็มรอบคอ ทั่วบริเวณเนินอกอวบและหน้าท้องแบนราบ ไม่เว้นแม้กระทั่งท้องแขนเรียวทั้งสองข้างของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งริมฝีปากอวบอิ่มถูกดูดเม้มจนปรากฏรอยจ้ำทั้งริมฝีปากบนและล่าง รอยดูดเม้มเป็นจ้ำแดงๆ ปรากฏขึ้นจนทั่วเรือนกายของเธอในขณะนี้ “อร้ายยยย!!! รอยอะไรเต็มไปหมดเลย”หญิงสาวพูดพลางยกมือเรียวลูบไล้ไปตามรอยจ้ำๆ ที่อยู่บนตัว สัมผัสอันร้อนแรงที่เพิ่งได้รับทำให้ปรางค์ลดาเจ็บใจตัวเองขึ้นมาทันที “ทำไมปล่อยให้อีตาบ้านั่นทำกับเราแบบนั้นด้วยนะ ไม่เข้าใจตัวเองเลย” แม่สาวน้อยรำพึงรำพัน ปรางค์ลดายิ่งคิดยิ่งเกลียดตัวเองอย่างยิ่งยวด เธอกัดริมฝีปากของตัวเองเอาไว้จนแน่น ที่เผลอตัวเผลอใจดันเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบและสัมผัสอันร้อนแรงที่เพิ่งได้รับเป็นครั้งแรกในชีวิต

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more