“...พี่ชอบกินเผ็ดแต่ไม่ชอบพริกเผ็ด พี่ชอบกิน...พริกหวานมากกว่า”
มันไม่ใช่มุขที่ใหม่เลย ใครๆ ก็คิดได้ถ้าจะหยอดหรืออ่อยแรงๆ กับชื่อของฉัน แต่สิ่งที่ทำให้เขินมากจนทำตัวไม่ถูกเพราะมันออกมาจากปากเขาต่างหาก เขิน พริกหวานเขิน! >//////<
“มีอะไรก็บอกคุณอัญนะ หรือจะถามพี่ก็ได้ เข้ามาถามในห้องได้เลย” เขาโอบฉันเหมือนเดิม ทำท่าทางสบายๆ เหมือนเดิม และหยอดฉันเหมือนเดิม -__-
ส่วนฉันก็เขินเหมือนเดิม -///-
“ถามพี่อัญดีกว่าค่ะ” ฉันตอบเขาไป ตอบเบาๆ เพราะหมั่นไส้พี่ฟาโรห์หนักมาก คนอะไรก็ไม่รู้ เริ่มไม่อยากใช้คำว่าเขากำลังหยอดฉันแล้วล่ะค่ะ ขอเรียกว่าอ่อยเพราะน่าจะตรงกว่า ตรงกว่าเยอะเลยด้วย
“หึๆๆ บางเรื่องคุณอัญก็ช่วยเราไม่ได้หรอก”
“...ชิส์!” ฉันเผลอทำเสียงออกมานิดหน่อยแล้วก็เบือนหน้าหนี ทำไมจะไม่เข้าใจความหมายที่เขาต้องการสื่อกันล่ะว่าบางเรื่องที่ว่าคืออะไร
แต่หลังจากนั้นพี่ฟาโรห์ก็เลิกอ่อยแล้วล่ะค
