“สวัสดีครับคุณกรณ์” ตอนนี้เราอยู่ที่บริษัทของลูกค้าพี่ฟาโรห์เรียบร้อยแล้วค่ะ แล้วก็กำลังจะเริ่มคุยกัน ลูกค้าที่พี่ฟาโรห์มาพบเขาเดินเข้ามาพี่ฟาโรห์ก็เอ่ยคำทักทาย ส่วนฉันกับพี่อัญก็ยกมือไหว้อยู่ข้างหลังพี่ฟาโรห์
ฉันนึกไว้แล้วไม่มีผิดว่าระดับประธานบริษัทมาพบลูกค้าเองต้องไม่ใช่เล่นๆ เมื่อกี้ตอนเดินขึ้นนมาพี่อัญแอบกระซิบบอกว่างานนี้ถ้าได้มามูลค่าหลักหมื่นล้านเลยล่ะค่ะ
“เฮ้ยคุณเคินอะไรวะ ตามสบาย” ลูกค้าของพี่ฟาโรห์ที่ชื่อคุณกรณ์เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มหลังจากที่พี่ฟาโรห์เอ่ยทักทายอย่างเป็นทางการ ดูเหมือนเขาสองคนจะสนิทกันเลยนะคะ
“ผมกลัวพี่อึดอัด นี่เรื่องธุรกิจ” พี่ฟาโรห์ตอบนิ่งๆ สีหน้าก็เย็นชาตามสไตล์ของเขา
“คุยเป็นทางการฉันอึดอัดกว่าว่ะ” อ่อ สงสัยจะสนิทกันจริงๆ นั่นล่ะ อาจจะเป็นพวกลูกมหาเศรษฐีสนิทกันมาตั้งแต่เด็กพอโตมาก็เข้าบริหารธุรกิจครอบครัวไล่เลี่ยกันประมาณนั้นมั้งคะ
“อืม โอเค” พอบอกว่าเป็
