ดาต้าปลื้มใจอย่างหนึ่งที่เมื่อเขาก้าวเข้ามาในออฟฟิศหลังจากที่สแกนนิ้วเข้าทำงานเรียบร้อยแล้ว รอยยิ้มจากพนักงานบัญชีสาวคนหนึ่งมักส่งให้เขาอย่างสม่ำเสมอ จนเขาชอบ รอยยิ้มแบบนั้น เธอมีลักยิ้มที่มุมปาก เธอเป็นคนสวย น่ารัก ผิวขาว ติดแต่เพียงว่าดาต้ามีภรรยาแล้ว ไม่งั้นเขาคงจีบอย่างแน่นอนไม่พลาดเป้า
วันนี้ก็เหมือนกัน เมื่อเดินผ่าน สาวเจ้าส่งรอยยิ้มให้เขาเหมือนกับวันแรกที่มาทำงาน เธอช่างเป็นคนมีอัธยาศัยไมตรีดีเหลือล้น ผิดไปจากบางคนที่ทำสีหน้าบึ้ง หรือมองเมิน เมื่อเห็นว่าเขาเป็นเพียงแค่แมสเซนเจอร์คนส่งเอกสารเท่านั้น
“มาแต่เช้าเหมือนเคยนะ พี่ต้า” เสียงใสนั้นเป็นคำทักที่แสนจะธรรมชาติตามด้วยรอยยิ้ม ที่เขามองไปทีไรก็ไม่เบื่อ
“เช้าก็จริง แต่ น้องแต้ว มาเช้ากว่าพี่นี่จ๊ะ”
เขายิ้มส่งให้สาวเจ้าแล้วก็เดินไปยังห้องสำหรับแมสเซนเจอร์ที่มีพนักงานทำงานด้วยกันหกคน หลังจากวางกระเป๋าสะพายสีดำข้างตัวแล้ว ดาต้าก็ท
