Chapter 10
“เราจะไปที่ไหนต่อกันดีครับพี่เชน หรือจะแยกย้ายกันไปพักผ่อนก่อน”
น่านนทีเอ่ยขึ้นเมื่อทุกคนทานอาหารกันจนอิ่มแล้ว
“พี่ว่าจะแวะไปกราบหลวงตาแถวบ้านพี่ที่ชุนอยู่น่ะ จะไปด้วยกันไหม หรืออยากกลับไปพักผ่อนก็ไม่เป็นไร”
เชนเอ่ยพลางหันมองไปทางขวัญข้าว
“ต้นข้าวขอไปกับพี่เชนด้วยค่ะ จะได้ทำบุญด้วยเผื่ออะไร ๆ จะดีขึ้น”
หล่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เบาหวิวดั่งคนไร้ความหวัง แต่คำตอบนั้นสร้างตวามพอใจให้กับเชนเป็นอย่างมาก
“แล้วน่านล่ะว่าไง”
“ปะ ไปครับ ไปด้วย”
เมื่อทั้งหมดตกลงกันได้จึงมุ่งหน้าไปยังจุดหมายที่ได้คุยกันไว้
บ่ายแก่ ๆ ของวันเดียวกันรถยนต์ของน่านนทีได้แล่นมาจอดนิ่งสนิทอยู่ตรงหน้ากุฏิพระหลังหนึ่ง ซึ่งโดยรอบร่มรื่นไปด้วยร่มไม้นานาพันธุ์
“ตามพี่มา”
เชนเอ่ยพลางเปิดประตูแล้วก้าวลงจากรถโดยมีน่านนทีและขวัญข้าวก้าวลงตามมาติด ๆ
บนกุฏิไม้หลังไม่ใหญ่นัก เชนและน่านนทีพร้อมขวัญข้าวได้ก้าวขึ้นไ
