ขืนร้ายพี่เขยสุดที่รัก

12.แผนร้าย

ทั้งสองจัดหนักกันจนเวลาล่วงเลยผ่านมาเกือยสิบเอ็ดโมงถึงได้พากันลงมาข้างล่าง โดยที่สิงห์ถือกระเป๋าสำหรับการเดินทางในตอนเย็นที่จะถึงนี้ ไฟล์บินของเขาเครื่องออกหกโมงเย็น จึงทำให้เขามีเวลาเหลือจึงได้จัดหนักกับน้องเมียในยามเช้าไปเกือบสามชั่วโมง

รตาที่ลงมานั่งรอผัวตัวเองอยู่ที่โต๊ะอาหาร เมื่อเห็นผัวและน้องสาวของตัวเองประคองกันลงมาก็รู้สึกเจ็บที่ใจและโกรธเกลียดรดาเพิ่มขึ้นไปอีกหลายเท่า ยิ่งเมื่อเธอเห็นน้ำที่ไหลออกมาตามขาเรียวของรดาที่สวมเพียงชุดนอนตัวบาง ก็ยิ่งทำให้เธอต้องข่มอารมณ์ที่กำลังเกิดขึ้นเอาไว้อย่างสุดความสามารถ รตากำมือจิกนิ้กเล็บเข้าเนื้อตัวเองจนเลือดไหลซิบออกมา แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บเพราะความเจ็บมันเกิดที่ใจจนเธอรู้สึกช้าไปหมดทุกส่วนแล้ว

รดาถูกพี่เขยประคองลงมาโดยที่เธอยังไม่ได้ล้างตัว ทำให้ในตัวของเธอมีน้ำรักของพี่เขยคาอยู่รูเต็มจนมันไหลออกมาตามขาเรียวสวยของเธอ

ทั้งคู่พากันมานั่งบนโต๊ะอาหารที่มีอาหารจากฝีมือรตาที่เย็นแล้วเพราะถูกทำทิ้งไว้หลายชั่วโมงวางเรียงรายอยู่เต็มโต๊ะ

"ขอโทษที่ลงมาช้านะคะพี่ตา" รดาบอกพี่สาวด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด

"ตาทำอาหารพวกนี้เองหรอ" สิงห์ถามรตาด้วยความสงสัย เขาลืมไปแล้วว่าเมื่อเช้ารตาไปเรียกและได้บอกเข้าไว้แล้วว่าเธอทำอาหารเช้าไว้ให้เขา

"ใช่ค่ะ ตาทำเอง เดี๋ยวตาเอาไปอุ่นให้ใหม่นะคะ จะได้ร้อนๆ สิงห์จะได้ทานแบบอร่อยๆ" รตารีบตอบอย่างเอาใจ

"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวสิงห์ไปกินบนเครื่อง นี่ก็จะเที่ยงแล้ว ผัวไปก่อนนะคะ เดี๋ยวจะต้องเข้าไปเอาเอกสารในบริษัทด้วย" สิงห์ปฏิเสธรตา ก่อนจะหันมาพูดกับน้องเมียเสียงหวาน

"ผัวต้องไปแล้วเหรอคะ เมียไม่อยากให้ผัวไปเลย" รดาพูดเสียงเศร้า

"ผัวต้องไปแล้ว เมียอยู่บ้านพักผ่อนสบายๆ เตรียมตัวเตรียมร่างกายไว้ให้พร้อม เพราะถ้าผัวกลับมาเมียไม่ได้นอนแน่" สิงห์พูดกับน้องเมียอย่างหยอกล้อ

"ได้เลยค่ะ ดาจะเตรียมตัวเตรียมร่างกายให้พร้อมรอพี่สิงห์กลับมาปั้มลูกของเราต่อนะคะ" รดาตอบกลับอย่างเอาใจ โดยไม่สนใจว่าตอนนี้พี่สาวตัวเองจะมีอาการอย่างไร

"รำลากันจังนะ เดินทางปลอดภัยนะคะสิงห์"

รตาที่นั่งอดทนอยู่นานพูดแซะน้องสาวตัวเองก่อนจะหันกลับไปอวยพรสามีให้เดินทางปลอดภัย

"ครับ อยู่บ้านกันดีๆ นะ สิงห์ไปแล้ว"

สิงห์บอกเมียและน้องเมียก่อนจะออกไปขึ้นรถที่จอดรออยู่หน้าบ้านและออกไปทันที

"นังดา แกมันหน้าด้าน แย่งได้แม้กระทั่งผัวของพี่ตัวเอง"

เมื่อเห็นว่าสามีตัวเองออกไปแล้ว รตาได้ทีก็เริ่มด่าน้องสาวตัวเองทันที

"แก นังน้องสารเลว แกมันชั่วหน้าด้านแย่งผัวฉัน ทำตัวแบบนี้ไงถึงไม่มีใครรัก ขนาดแม่แท้ๆ ก็ยังไม่รักแก คอยดูนะฉันจะไปฟ้องแม่แม่ต้องเกลียดลูกเลวๆ อย่างแกมากขึ้นไปอีกหลายเท่าแน่"

รตาด่าน้อง เธอจี้ปมเรื่องที่แม่ไม่รักน้องพูดขึ้นมาเพื่อที่จะให้รดารู้สึกเจ็บปวดที่สุด

"ก็พี่เองไม่ใช่เหรอที่พาดาเข้ามาในบ้านหลังนี้เพื่อที่จะให้ผัวพี่เอาดาและให้ดาตั้งท้องลูกของเขาเพื่อที่พี่จะได้เอาลูกของดาไปเป็นของตัวเอง ดาไม่ได้เต็มใจที่จะเข้ามาตั้งแต่แรก ดาบอกพี่ไปแล้วว่าดาจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ แต่พี่กับแม่ก็ไม่เคยสนใจหรือใส่ใจในคำพูดของดาพี่สนใจแต่ตัวเองและบังคับให้ดา"

รดาตอบพี่สาวด้วยความน้อยใจ ตั้งแต่เด็กจนโตเธอยอมให้พี่มาโดยตลอด เพื่อหวังว่าสักวันเขาจะรักเธอแบบน้องคนหนึ่งบ้าง แต่วันนั้นมันก็มาไม่ถึงสักที

"ก็นี่ไง ฉันบอกให้แกกลับไปเรียน แกก็ไม่กลับ"

"มันสายไปแล้วพี่ตา และต่อไปนี้ฉันก็เป็นเมียของพี่สิงห์อีกคนและฉันก็จะมีลูกให้กับเขาและเราก็จะเลี้ยงลูกของเราด้วยกันฉันไม่ทางยกลูกของตัวเองไปให้ใครหน้าไหนทั้งนั้น"

รดาตอบอย่างมุ่งมั่น

"แกจะเลี้ยงลูกกับผัวฉันได้ยังไง แกมีหน้าที่แค่ท้องและคลอดเด็กออกมาให้ฉันก็พอ แค่ฉันให้แกเอากับผัวฉันมันก็เป็นบุญของแกเท่าไหร่แล้ว อย่ามาหวังสูงหน่อยเลย สิงห์ไม่มีทางเอาคนอย่างแกมาทำเมียแบบจริงจังหรอก เขาก็แค่เห่อของเล่นใหม่ที่ฉันหามาให้เขา เดี๋ยวเขาก็จะเขี่ยแกทิ้งคอยดูเถอะ"

รตาพูดด้วยอารมณ์โมโหเมื่อในตอนนี้น้องสาวที่เะฮกดข่มมาได้ตลอดกำลังพยศต่อเธอ

"ลูกของดา ดาจะเลี้ยงเอง ดาจะเลี้ยงลูกของดากับพ่อของเขานั้นก็คือพี่สิงห์ เราจะอยู่กันสามคนพ่อแม่ลูก ตอนแรกดาก็คิดว่าดาจะยอมทำตามที่พี่ต้องการ ดาจะตั้งท้องและยกลูกดาให้กับพี่ เพื่อว่าพี่จะมองเห็นน้องคนนี้บ้าง

แต่มาวันนี้ดารู้แล้วว่าต่อให้ดาทำดีกับพี่แค่ไหน พี่ก็ไม่เคยมองดาเป็นน้องคนหนึ่งเลย เพราะฉะนั้นต่อจากนี้ไป ดาจะไม่สนใจอะไรพี่อีก พี่จะไม่มีสิทธิ์มาสั่งดาอีก อ่อแล้วเราก็มาคอยดูกันว่าพี่สิงห์จะเขี่ยดาทิ้งหรือจะหลงดาหัวปักหัวปลำกันแน่"

รดาพูดอย่างจริงจัง ต่อไปนี้ชีวิตจะเป็นของเธอ เธอจะไม่กลัวเกรงใครหน้าไหนอีกแล้ว เธอจะไม่หวังความรักจากคนในครอบครัวที่เธอก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะได้มัน

"แก กรี๊ดดดด ได้ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน ฉันจะทำทุกวิถีทางให้สิงห์ไล่แกออกจากบ้าน"

รตาพูดอย่างโกรธแค้นก่อนจะเดินออกไปทันที

'ดาก็จะทำทุกทางเหมือนกันที่จะได้อยู่ในบ้านหลังนี้และมีลูกกับพี่สิงห์'

รดาพูดกับตัวเองอย่างมุ่งมั่น

"ฮัลโหล แกหาคนให้ฉันได้แล้วใช่ไหมที่ฉันบอกให้แกหาคนให้ฉันเมื่อวันก่อนน่ะ"

(ได้แล้ว แกแน่ใจนะว่าจะทำแบบนี้ นั้นมันน้องแท้ๆ ของแกเลยนะตาอีกอย่างถ้าพี่สิงห์รู้เข้าเป็นเรื่องใหญ่แน่)

"ฉันไม่นับมันเป็นน้อง ฉันจะทำทุกวิถีทางให้สิงห์ไล่มันออกจากบ้านให้ได้"

(ด้วยวิธีนี้เนี้ยนะ ฉันว่ามันแรงไปหน่อยนะอีกอย่างฉันกลัวว่าคนที่จะโดนไล่ออกจากบ้านจะเป็นแกแทนนะสิ)

"มันไม่แรงไปหรอก คนอย่างนังรดามันต้องเจอแบบนี้ อยากได้ผัวนัก ฉันก็จะจัดให้มันได้ผัวแบบจุกๆ ให้รูมันแหกไปเลย อีกอย่างถ้าสิงห์รู้คนที่จะโดนสิงห์เฉียดหัวทิ้งก็จะเป็นมัน เพราะผู้หญิงหน้ารังเกลียดแบบมันต่างหากไม่ใช่ฉัน"

รดาพูดอย่างเคียดแค้น

(เออๆ แล้วแต่แกเลยก็แล้วกัน เรื่องนี้ฉันจะไม่ยุ่ง แล้วแผนของแกว่ายังไง ฉันจะได้ไปนัดแนะกับคนที่รับงานนี้ให้ตรงกัน)

"แผนของฉันก็ไม่มีอะไรมาก ฉันจะขังมันไว้ในบ้าน แกก็ให้คนที่แกจ้างเข้าไปจัดการมันได้เลยตอนเวลาสองทุ่ม เดี๋ยวฉันว่าจะออกไปปาตี้สักหน่อย จะกลับพรุ่งนี้เช้า แกบอกมันด้วยนะว่าให้จัดน้องฉันแบบจุกๆ จัดหนักๆ เลย ที่สำคัญ บอกมันด้วยว่าไม่ต้องป้องกัน เสียบสดแตกในได้เลย แตกน้ำเข้าไปในตัวมันเยอะๆ

เอ้อ แล้วให้มันเอาช่องทางหลังด้วยนะ กูได้ยินสิงห์บอกอยากจะเป็นคนเปิดซิงช่องทางหลังของมัน ดูซิถ้าสิงห์รู้ว่ามันไม่ได้ซิงแบบที่สิงห์คิดสิงห์จะยังเอามันลงอยู่ไหม"

(แกนี่มันเลยจริงๆ เลยนะตา)

ปลายสายพูดอย่างระอา

"ไม่ต้องพูดมาก หาคนที่แรงดีๆ เอาเก่งๆ จัดดุๆ และที่สำคัญเอาที่น้ำเชื้อดีๆ เอาครั้งเดียวให้มันท้องได้เลยนะ"

รตาย้ำในสิ่งที่เธอต้องการ

(เออรู้แล้ว แล้วมึงไม่ส่งรูปน้องมึงมาให้กูละ)

"ไม่ต้องหรอกวันนี้กูจะให้มันอยู่บ้านคนเดียว แค่เข้ามาในบ้านก็เจอมันแล้ว"

(แต่คนที่กูติดต่อไว้กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเป็นใครนะ เป็นบุคคลลึกลับมากไม่มีข้อมูลอะไรเลย กูยังงงว่าแล้วเพื่อนกูไปหามาได้ไง)

"ไม่เป็นไร จะเป็นใครมาจากไหนกูไม่สนหรอก กูสนแต่อย่าทำงานพลาดก็พอ"

(โอเค งั้นแค่นี้นะเดี๋ยวกูไปจัดการให้)

"บาย แล้วเจอกันคืนนี้"

รดาวางสายจากเพื่อนอย่างอารมณ์ดี

'ดูสิ ว่าแกจะยังมีหน้าอยู่เจอพี่สิงห์ของฉันอีกไหม ช่วยไม่ได้นะนังน้องสารเลว แกคิดจะมาแย่งผัวฉัน แกก็ต้องเจอแบบนี้แหละ'