ตอนที่ 4 วิธีแก้พิษ
620 Words
ลานพิธีขึ้นครองราชย์ฮ่องเต้พระองค์ใหม่อันต้องหันเหความสนใจมายังคำกล่าวอ้างของสตรีที่ร่วงหล่นจากฟ้า
“นางอาจโกหกก็ได้พ่ะย่ะค่ะ” ขันทีทูลต่อฝ่าบาทอย่างจ้องจับผิด เพราะเรื่องนี้ให้เชื่อง่าย ๆ ก็ดูจะเขลาจนเกินไป
“ลองให้ฝ่าบาทเจ้าทุรนทุรายเพราะคะนึงหาข้าจนตรอมพระทัยสิ้นพระชนม์ก็ได้นะ นอกจากแคว้นล่มจมฮ่องเต้ก็ไม่มีทายาทด้วย”
น้ำขิงร่ายยาวสีหน้าจริงจังเล่นให้พร้อมกับเบียดกายเข้าใส่ฮ่องเต้รูปงามด้วยจริตจะก้านยวนตา
บนแผ่นมีใครจะยิ่งใหญ่เท่าฮ่องเต้ ฉะนั้นแล้วพระองค์นี่แหละเหมาะสมแก่การเป็นผัวน้ำขิงในระหว่างมาอยู่ยุคนี้
“ท่านราชครูตรวจดูเป็นอย่างไร” ฮ่องเต้ตรัสกับราชครูเพื่อเบนสายตาตนเองไม่ให้มองเรือนกายยั่วตัณหานี้
“ชะตาของฝ่าบาทต้องได้สตรีที่งดงามดุจฟ้าประทานจากแดนสวรรค์ ผิวขาวละเอียดตากลมโตดังลูกกวาง คิ้วโก่งง้างดั่งคันศร กลิ่นกายหอมอ่อนดุจมวลบุปผา วาจาฉะฉานเป็นสตรีต่างแคว้นแดนไกล หากผลักไสวันใดดวงใจสลายทั้งแผ่นดิน”
สิ้นเสียงราชครูสีหน้าทุกคนเริ่มเคร่งเครียดเนื่องจากฮ่องเต้นั้นไม่มีฮองเฮา หากคำทำนายออกมาเช่นนี้แล้วแผนการหนุนอำนาจโดยใช้บุตรสาวก็ล่มไม่เป็นท่า
รอดแล้วน้ำขิงเอ๊ย…โชคดีที่เกิดมามีรูปลักษณ์แบบพิมพ์นิยมไม่งั้นจบอนาถแน่ ราชครูคนนี้เห็นทีภายหน้าต้องหาทางดึงมาเป็นพวกเสียแล้ว
“นับจากนี้ไปองค์หญิงผู้นี้จะมาอยู่ในฐานะแขกคนสำคัญของแคว้นเรา”
พระองค์ถอนพระทัยอันหนักอึ้งก่อนประกาศกร้าว
“งื้อ ฮ่องเต้น่ารักจริงเชียว” นางประคองแก้มฮ่องเต้ส่ายไปพร้อมกับเอาจมูกตัวเองไปแตะปลายจมูกของอีกฝ่าย
“เสร็จพิธีแล้วข้าต้องการอยู่กับนางตามลำพัง”
พระองค์รับสั่งขณะที่คนบนตักกะพริบตาปริบ ๆ หาหนทางเอาตัวรอดจากสถานการณ์ตอนนี้
ตำหนักฮ่องเต้
ข่าวลือน้ำขิงถูกพาเข้ามายังตำหนักฮ่องเต้เป็นเรื่องลือทั่ววังไม่คาดคิดว่าการมาของนางจะทำให้ความหวังของใครหลายคนลดหายไป
“พิษของเจ้าต้องแก้อย่างไรบอกมา!”
น้ำเสียงดุดันใกล้เคียงคำว่าตะคอกตรัสกับนางด้วยใบหน้าบึ้งตึง พระองค์ต้องพิษนางไม่นานก็รู้สึกไม่เป็นตนเอง ยอมทำตามคำสั่งนางเสียหลายอย่าง
เป็นเช่นนี้ต่อไปต้องแย่แน่…
“วิธีแก้พิษคือฝ่าบาทต้องยอมเป็นสามีข้าเจ็ดราตรี”
เจ็ดวันก็หลงแล้วไม่ต้องนานหรอกน้ำขิงมั่นใจได้ สาวเผ็ดซี๊ด อย่างเธอทำให้เขาลุ่มหลงได้แน่
“เจ็ดครั้งก็จบใช่หรือไม่” ฟังข้อเสนอนางแล้วชวนให้พระทัยร้อนรุ่มนัก ไม่รู้พิษชนิดนี้ทำจากสิ่งใดฤทธิ์ถึงได้รุนแรงเช่นนี้
“เจ็ดราตรีที่แปลว่ากี่ครั้งก็ได้เพคะ”
น้ำขิงอมยิ้มยกขามานั่งไขว้อวดขาอ่อนสวยที่โผล่ออกมาจากชุดเดรสสั้นแทบเปลือยกายต่อพระพักตร์ฮ่องเต้
“หากข้าไม่ทำ” แม้นอยากสัมผัสนางเพียงทว่าพระองค์ก็จำต้องรักษากิริยาเคร่งขรึมไว้ ไม่ให้นางเห็นได้ว่ายามนี้พิษนางกำลังทำให้พระองค์ทรมาน
“ไม่ทำท่านก็ต้องทนทรมานต่อความต้องการในตัวข้า”
หญิงสาวยกยิ้มมองบุรุษตรงหน้าปราดเดียวก็รู้ว่ายามนี้รู้สึกเช่นไร เรือนกายในอาภรณ์ประหลาดลุกเดินเข้าไปเบียดกายเข้าหา
“อย่างเช่นอาการตอนนี้” มือน้อยสอดมือเข้าไปใต้ชายผ้าลูบแท่งกายร้อนแข็งขึง
- Writer
