ผัวฉบับสมบูรณ์

ตอนที่ 5 แรดน้อย

เมื่อมานั่งในรถปักษาก็ถอนหายใจพรืดกับการทั้งลากทั้งแบกกระเป๋าหญิงสาวที่หนักยิ่งกว่ายัดควายเข้าไปทั้งตัว เอวาพกอะไรมาบ้างเขาอยากจะรู้นัก

“เป็นอะไร ลากกระเป๋าแค่นี้ทำมาเหนื่อย ผู้ชายอะไรชอบออมแรง” เอวาหันมาบ่นที่ชายหนุ่มทำหน้าราวกับเหนื่อยนักกับแค่การแบกลากกระเป๋า

ในใจก็แอบสมน้ำหน้าอีกฝ่ายไม่น้อยก็เพราะหล่อนตั้งใจยัดของมาจนแน่นเพื่อแกล้งเขาโดยเฉพาะ คนนิสัยปากหมาควรเจอแบบนี้

“เหอะ หั่นศพใครเข้าไปล่ะ ถึงได้หนักขนาดนั้น” เขาสัพยอกสาวสวยที่นั่งทำหน้าตาเหมือนสะใจอย่างไรอย่างนั้น

ถ้าเขาไม่คิดไปเองละก็หล่อนต้องสมน้ำหน้าอะไรเขาในใจสักอย่างแน่นอน ยัยคุณหนูนี่เจ้าเล่ห์ออกจะตายไป

“ศพนายนะสิ จะบ้ารึไงยะ ผู้หญิงก็ของเยอะเป็นธรรมดาอย่าบ่นให้มันมากนักเลย ออกรถได้แล้วค่ะ” เอวาสั่งชายหนุ่มราวกับว่าเขาเป็นคนขับรถของหล่อนเสียอย่างนั้น

“เออ กำลังจะไปแล้ว ทำไมขี้บ่นจังยัยแรดน้อยเอ๊ย” ปักษาบอกพร้อมกับตั้งฉายาให้คนข้าง ๆ อย่างถือวิสาสะแต่มีหรือที่เขาพูดแล้วมันจะรอดพ้นหูน้อย ๆ ของหล่อนไปได้

“ว่าใครแรดน้อย นายควายป่า” เสียงหวานดังแว้ดขึ้นอีกรอบเมื่อถูกอีกฝ่ายว่าเข้าให้ แต่ก็ไม่วายย้อนกลับไปอย่างเจ็บแสบเช่นเดียวกัน

“ก็คุณไง แต่งตัวแบบนี้ท่าทางแบบนี้ มันดูแรด” พูดพลางมองสำรวจหญิงสาวที่ใส่กางเกงขาสั้นกุดกับรองเท้าบูตหนังสีขาวยาว เขานึกว่าเธอจะไปต่างประเทศ

แม้มันจะดูสวยมากแต่ก็ดูโป๊เกินไปสำหรับคนพื้นที่นี้อยู่ดี ตัวเขาแม้จะพบเจอสาวไฮโซบ่อยเวลาไปออกงานแต่ไม่เคยอยากจะบ่นใครแบบนี้สักที ทว่ากับยัยนี่เห็นแล้วหงุดหงิดสายตา

คงเป็นเพราะเขาต้องสอนงานหล่อนกระมัง เวลาเห็นอะไรไม่เหมาะเขาถึงอยากเตือน

“อ๋อเหรอ แล้วใครสนมิทราบ ฉันจะใส่สั้นหรือไม่ใส่เลยนายก็ไม่มีสิทธิ์มายุ่ง สอนแค่เรื่องงานก็พออย่ามายุ่งเรื่องการแต่งตัวฉันเลย” คนพูดยกมือขึ้นกอดอกเมื่อถูกขัดใจ ชุดออกจะสวยมาหาว่าใส่แล้วดูแรด พวกตาต่ำ

คนโดนว่ากอดอกเถียงฉอด ๆ อย่างไม่ยอมลดราวาศอก อันไหนสวนได้สวนทันทีเพราะนี่ไม่ใช่พ่อเธอ

“เหอะ คิดว่าดีก็ทำไปเถอะ ผมก็ไม่อยากจะยุ่งกับผู้หญิงอย่างคุณเท่าไหร่หรอกนะ แต่เมื่อมาอยู่กับผมแล้วเวลาสั่งอะไรก็ต้องทำ เพราะคุณลุงสรให้สิทธิ์ผมเต็มที่” ปักษาบอกคนข้างกายที่ทำท่างอนได้อย่างน่าเอ็นดูและน่าจับมาตีก้นไปพร้อม ๆ กัน

“ขับรถไปเถอะอย่ามาพูดมาก มีสิทธิ์สั่งฉันได้แค่สามเดือนเท่านั้นแหละ กอบโกยมันให้เต็มที่เถอะนายควายป่า” หล่อนสะบัดหน้าใส่ชายหนุ่มที่รู้สึกเกลียดขี้หน้าเขาเพิ่มขึ้นทุกขณะ

คนอะไรปากคอร้ายกาจยิ่งกว่าผู้หญิง…

“ทนให้ถึงสามเดือนเถอะยัยคุณหนู ที่ไร่ไม่ได้สบายแบบที่บ้านคุณหรอกนะ” ปักษาว่าอีกฝ่ายที่ทำหน้าเบื่อหน่ายรำคาญเขาเต็มที

เกิดมาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนทำแบบนี้กับเขาเลยนอกจากกับคนข้าง ๆ เขาตอนนี้

“ทำไมฉันจะทนไม่ได้ ก็แค่ดูแลโฮมสเตย์อีกอย่างถ้าฉันทำยอดได้ตามเป้าก็กลับก่อนสามเดือนได้ นายเอาเวลามาแขวะฉันไปเตรียมงานมาสอนดีกว่านะ” เสียงหวานฉอดกลับ

และยังไม่ทันที่ปักษาจะได้พูดอะไรเสียงหญิงสาวก็แทรกขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

“ออ อีกอย่างนะ การแต่งตัวขอบอกว่าบ้านนอกมาก ขอแนะนำนะคะ คราวหน้าอย่าใส่เสื้อลายทหารอะไรแบบนี้อีก มันเหมือนกรมป่าไม้อะค่ะใกล้เกษียณ นายไม่ได้ดูหล่อเหมือนกัปตันยูในซีรีส์เกาหลีหรอกนะ อย่าหาทำอีก” เอวาจีบปากจีบคอบอกอย่างไม่สนใจคนที่เข่นเขี้ยวอยู่ข้างกายที่ตอนนี้กำพวงมาลัยจนแน่น หล่อนก็หาเรื่องว่าเขาไปอย่างนั้นเองทั้งที่ความจริงด้วยรูปร่างหน้าตาเขาใส่อะไรก็หล่อทั้งนั้น

ปักษาบอกกับตัวเองในใจเลยว่าจะทำให้ยัยคุณหนูนี่มารักเขาให้ได้ โทษฐานมาดูถูกเขา ไอ้ควายป่าคนนี้แหละว่าที่ผัวที่พ่อเธอต้องการ

“อย่ามาหลงรักไอ้บ้านนอกคนนี้แล้วกัน ยัยแรดน้อย”

เขาส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปหาหญิงสาวที่เบะปากใส่เขาอยู่เป็นระยะ

เสียงรถเขาดูเบาไปเลยเมื่อมีเธอมานั่งข้าง ๆ เพราะปากเธอไม่เคยเงียบลงเลยสักนิด เสียงแจ๋นเถียงทุกประโยคที่เขาเอ่ยออกไป

“อุ้ย นี่นายเก็บยอดชาเพลียเหรอถึงได้มานอนฝันกลางวันแบบนี้ คิกคิก” ใบหน้าสวยล้อเลียนคนขับอย่างสนุกสนาน

เอวาไม่สนใจใบหน้าบูดบึ้งของอีกฝ่ายเลยสักนิดเดียว สิ่งที่ชายหนุ่มพูดมาน่าขบขันจะตาย พ่อเลี้ยงปักษาหล่อก็จริง แต่คนที่เคยมาจีบเธอก็มีหล่อกว่าเขามาก ภูมิต้านทานความหล่อเธอดีมาก