ร่างหนาหรี่ตา จะเพ่งมองหานาง ว่าผ้าผืนบางเช่นใดกัน นางก็มิยินยอมออกมาเสียที ร่างหนาจึงสั่งให้นางกำนัล มานำเสื้อคลุมขนจิ้งจอกไปสวมทับให้นาง ร่างบางจึงยินยอมออกมาที่ภายนอก เหล่านางกำนัลเร่งออกไปเร็วพลัน
ร่างหนาดึงนางเข้ามาหา ดึงร่างนุ่มตกลงไปบนตักแกร่ง ริมฝีปากบางๆขบกัดเบาๆ จุมพิตที่ผิวเนื้ออ่อนบาง ที่หลังคอของนาง ร่างบางเร่งหลบและดันความร้อนลวกนั้นเอาไว้
"อย่านะเพคะ !!! "
ใบหน้าคมแย้มยิ้มเจ้าเล่ห์ และค่อยๆแอบปลดเสื้อคลุมลงเบาๆโดยที่นางมิรู้ตน ยามที่ผืนผ้าตกลงไปแล้วร่างบางหวีดร้องลั่น ยกฝ่ามือปกปิดยอดอกสีหวานที่ชูชันอยู่ภายใต้ผ้าผืนบาง ร่างหนาดึงนางแนบในอกทันใด หัวเราะคิก
"บางคราเปิ่นไท่จื่อ ก็อยากให้รางวัลนางกำนัลเหล่านั้นเสียจริงๆเลย ช่างรู้หน้าที่นัก"
มือบางรวบเสื้อคลุมขึ้นอีกครั้ง มือหนาขืนมือน้อยของนางเอาไว้ กระซิบเบาๆ
"ให้เปิ่นไท่จื่อทอดมองเถิด อย่างไรสตรีเช่นเจ้า ก็มิอาจขัดเห
