“บ้าฉิบ! คุณอลินนาหายไปไหนแล้ว”
โรซอฟสบถอย่างหัวเสีย หันซ้าย หันขวาก็มองไม่เห็นร่างเล็กของอลินนา ไม่รู้ว่าหญิงสาวเดินเข้าตรอกซอกซอยไหน ซึ่งย่านถนนอารบัตมีซอยเยอะเป็นสิบๆ ซอยซะด้วย
“โรซอฟเอ๋ย งานนี้นายโดนเจ้านายเล่นงานแน่ๆ” โรซอฟบ่นอุบ โมโหตัวเองอยู่ไม่น้อยที่ปล่อยให้อลินนาหลุดสายตาไปได้
ทางด้านของอลินนารีบเดินเร็วๆ สลับกับวิ่งตรงไปยังโรงแรม ในใจนั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เพราะรู้สึกได้ว่ามีใครกำลังเดินตามตนเองอยู่ แต่พอหันไปมองข้างหลังกลับไม่เห็นแม้แต่เงาก็ยิ่งใจสั่นรัว เร่งฝีเท้าเดินไปให้ถึงโรงแรมให้เร็วที่สุด
และขณะเดินเลี้ยวผ่านมุมตึกเพื่อเข้าไปในซอยของโรงแรมที่ตนเองพักอยู่ อลินนาก็ต้อง
นิ่งงันตัวชา เมื่อมีชายฉกรรจ์สองคนพุ่งพรวดมาขวางทาง และหนึ่งในนั้นก็กระชากเสียงสั่งเป็นภาษารัสเซีย
“ส่งกระเป๋ามา”
แน่นอนว่าอลินนาฟังภาษารัสเซียไม่ออก แต่มีดพกวาววับที่ถืออยู่ในมือของคนร้ายบ่ง
